گروه اجتماعی «تیتریک»، میثم واحدی از امدادگران اعزامی جمعیت امام علی (ع) به کمپهای آوارگان جنگی در نشست "تحلیلی بر وضعیت مهاجرین سوری در کردستان عراق " که به مناسبت روز جهانی مهاجران در باشگاه هواداران جمعیت امام علی(ع) برگزار شد؛ با برشمردن دلایل عمده مهاجرت، عمده‌ترین این دلایل را جنگ دانست و گفت: در خاورمیانه این علت بیشتر از مناطق دیگر دنیا به چشم می خورد.
این عضو جمعیت امام علی در ادامه به تشریح فعالیت های این جمعیت در زمینه امداد رسانی به مهاجران در عراق پرداخت و گفت: در سال 2010 و پس از گرفتن مقام مشورتی از سازمان ملل درصدد شناسایی مشکلات کشورهای همسایه برآمدیم و تیم هایی بدین منظور روانه این کشورها شدند.
وی افزود: در سال 2016 از طریق اعضای جمعیت امام علی در عراق کمکهای اولیه‌ای مثل شیر خشک و پوشک به کمپ الشباب اربیل اهداء شد.
واحدی همچنین گفت: در برنامه بعدی جمعیت طرح کریسمس 2016 مطرح و تیمی 10 نفره از دو اردوگاه (یکی آورگان سوری یکی عراقی) در عراق بازدید کرده و با جمع آوری آرزوی بچه ها به وسیله نقاشی سعی بر تقویت روحیه آن ها کرد،چرا که مدت ها بود این بچه ها کودکی نکرده بودند و اکثر کمک هایی که به آنها می‌شد جنبه مادی داشت و کسی به کمبودهای فرهنگی آنها توجه نداشت به گونه‌ای که آنها نوعی خرده فرهنگ غربت به خود گرفته بودند.
در ادامه این فعال اجتماعی با اشاره به بازدید خود از شهر اربیل در ژوئن 2016 گفت: ما متوجه شدیم جمع زیادی از آورگان خارج از کمپ و در حاشیه جاده ها و شهرها چادر زده‌اند که غالبا مهاجران سوری بودند و از اینجا نقطه عطفی در برنامه ریزی های جمعیت شکل گرفت؛بدین صورت که تمرکز خود را به شناسایی این خانوارها گذاشتیم.
واحدی در ادامه به تشریح این پژوهش پرداخت و گفت: در این تحقیق میدانی 150 خانواده مورد شناسایی قرار گرفتند که بیشتر آن ها از شهر حلب به عراق مهاجرت کرده بودند و علت اصلی ساکن نشدن آن ها در کمپ ازدحام و اختلاطی بود که در کمپ ها وجود داشت.
وی در ادامه به تعدادی از آمارهای به دست آمده از این تحقیق اشاره کرد و گفت: بیشتر مهاجرین سطح سواد پایین داشته و به علت فقر فرهنگی والدین، حدود 76 درصد کودکان آن ها از تحصیل محروم هستند.
این عضو جمعیت امام علی در ادامه اظهار کرد: متوسط طول اقامت مهاجران بین 2 تا 5 سال است. بیشتر مهاجرین را کودکان تشکیل داده و اکثر سرپرستان خانوار کمتر از 25 سال سن دارند و بیشتر ازدواج ها در طول دوران آوارگی شکل گرفته است.
وی همچنین با اشاره به سن پایین ازدواج در میان آوارگان، عنوان کرد: یک سوم دخترها و یک ششم پسرها در کودکی ازدواج کرده‌اند.
این فعال اجتماعی افزود: بیکاری در میان مهاجران موج می زند و بیشتر مشاغل کاذب هستند. در میان مشاغل رسمی هم کارگری ساده بیشترین نرخ را دارد.
واحدی با اشاره به اینکه اکثر پناهجوها نمی دانستند علت اصلی جنگ و آوارگیشان چیست، خاطر نشان کرد: تلاش جمعیت امام علی این است که صدای آوارگان و مهاجران را به گوش مردم برساند، به امید آنکه سوریه و عراق به کشورهایی بهتر برای مردمانشان بدل شوند و روزی جنگ پایان پذیرد.
رویا منوچهری فعال اجتماعی در ادامه این نشست اظهار کرد: طبق آمار سازمان ملل حدود سه میلیون و دویست هزار نفر از مردم عراق آواره هستند و 250 هزار پناهنده کرد سوری در عراق حضور دارند که حدود 40 درصد در کمپ ها ساکن هستند.
منوچهری سپس به بحث مهاجران غیرقانونی در ایران پرداخت و گفت: علاوه بر افغانستانی ها تعداد زیادی از اهالی پاکستان نیز به ایران مهاجرت کرده اند که عمدتا از ایالت بلوچستان پاکستان هستند که اکثرا کشاورز بوده و به دلیل شرایط نامناسب جوی و اقتصادی به ایران مهاجرت کرده اند در حالی که در ایران نیز به مشاغل کاذب همچون مراکز بازیافت روی آورده‌اند.
این عضو جمعیت امام علی در ادامه از شناسایی 400 خانواده از مهاجرین پاکستانی در حاشیه تهران توسط جمعیت سخن به میان آورد و گفت: جمعیت حدود دو سال است در خانه‌های ایرانی خود انواع خدمات علمی، فرهنگی و آموزشی را به این مهاجرین ارائه می دهد و این در حال است که هر روز بر تعداد مهاجران افزوده می شود.
رقیه حسینی، نویسنده و بازیگر نوجوان اهل افغانستان نیز در ادامه این نشست در خصوص سختی های مهاجرت گفت: مهاجرت سخت است به خصوص اگر ندانی به کجا می روی و قرار است با چه چیزی روبرو شوید.
او با اشاره به اینکه اکثر مهاجرین صرفا از شرایط موجود در کشور خود فرار می کنند در صورتی که نمی دانند در کشوری دیگر با چه مشکلاتی روبرو خواهند شد افزود: کسی که در حال مهاجرت است احساس بی‌ارزشی و بی هویتی می‌کند.
حسینی همچنین گفت: در افغانستان بعضی خانواده‌ها آنقدر بضاعت ندارند که همه مهاجرت کنند و فقط سرپرست خانوار به قصد امرار معاش به ایران می آید تا شرایط بهتری برای خانواده خود فراهم کند در حالیکه ممکن است سال ها خانواده‌اش را نبیند، در چنین شرایطی اگر فردی از ایران اخراج شده و به افغانستان برگردد خانواده‌اش به خاطر از دست دادن یک منبع کسب درآمد ناراحت می شود اما کودکان این خانواده‌ها به خاطر دیدن پدری که ممکن است بسیار کم او را در کنار خود لمس کرده باشند، خوشحال می شوند.
انتهای پیام/
