آقای ظریف هیس! شکست خورده ها فریاد نمی زنند/ نباید انتظار داشت دولت اعترافات وزیر خارجه را بپذیرد
به گزارش گروه سیاسی «تیتریک»، هفته گذشته اتفاقاتی که در کمیسیون
سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس بوجود آمد درس مهمی برای آینده کشور داشت.
البته در اصل اظهارات وزیر محترم امور خارجه هنوز تردیدهایی وجود دارد، اما از قرائنی هم چون اظهارات سخنگوی وزارت، نمایندگان حاضر در جلسه و از همه مهم تر واقعیات حاکم بر توافق هسته ای می توان ادعا و یا پیش بینی کرد که این سخن هایی که منصوب به آقای ظریف شده چندان هم بی راه نبوده است.
قانون تمدید تحریم های ایران که در مجلسین آمریکا مصوب شده اولاً نقض برجام است و ثانیاً به اعتراف خود اعضای مذاکره کننده هسته ای خلاف قول و وعده جان کری و دیگر مذاکره کنندگان آمریکایی بوده است. از طرف دیگر اظهارات بهرام قاسمی سخنگوی وزارت خارجه هم نافی اصل اظهارات نبود بلکه برداشت های متفاوت از آن را مورد انتقاد قرار داده بود و این حالت در نظرات دیگر نمایندگان از جمله رئیس کمیسیون امنیت ملی نیز محسوس است.
مسئله دیگر این است که دولت کنونی که تمام سرمایه و توان خود را بر به نتیجه رساندن مذاکرات معطوف کرده است، نمی تواند که به این راحتی شکست را بپذیرد و این جنجال رسانه ای که بعد از افشاء سخنان ظریف بوجود آمد کاملاً طبیعی است، نباید انتظار داشت معماران برجام در انظار و علنی شکست آن را فریاد بزنند و تیشه به ریشه خود زنند.
اعضای تیم مذاکره کننده که هنگام تنظیم و تصویب برجام هر روز در جلسات و مصاحبه ها شرکت می کردند بعد از تمدید تحریم های ایران در سکوت مطلق خبری فرو رفته اند و هیچ صدای از جبهه آنها به گوش نمی رسد.
دولت هم نسبتاً خاموش است، فریادهای رئیس جمهور بر منتقدان امروز کجاست تا پاسخ آن پیش بینی ها را بدهد و یا آقای نوبخت چرا یکی از آن منطق های ناب خود را برای توجیه این اتفاق رو نمی کند.
به هر ترتیب این اتفاق بار دیگر بر بی اعتمادی نسبت به دشمن صحه گذاشته و بر انبوهی از تجربه این مردم و مسئولین در بدعهدی آمریکا گزینه دیگری اضافه کرد.
در تاریخ ایران خیلی از شخصیت ها از اعتماد به آمریکا ضربه خوردند، دکتر مصدق در قضیه ملی شدن نفت، تیمسار زاهدی در ادامه نخست وزیری، علی امینی در رقابت قدرت با شاه، امیر عباس هویدا طی اختلاف با شاه، محمدرضا شاه در انقلاب، اعضای نهضت آزادی در جریان مذاکرات الجزیره، تعدادی از مسئولین انقلاب در پرونده مک فارلین، تیم مذاکره کننده هسته ای در دوره اصلاحات و امروز نیز باید به این فهرست جناب ظریف را نیز افزود.
بسیاری از این شخصیت ها همه زندگی و آینده خود را در این بازی از دست دادند و امروز فقط صفحات تاریخ نام آنها را به خاطر سپرده است.
بله بی اعتمادی به دشمن ریشه در تاریخ این کشور دارد و هر زمان که اندک اعتمادی در این میان بوجود آمد پس از اندک زمانی ثمره تخل آن نمایان شد، باشد که این تجربه دیگر تکرار نشود، دولت کنونی نیز به سرعت باید تصمیم خود را بگیرد که یا با تغییر رویه به سمت توجه به امور داخلی و مقاومت پیش برود و یا جای خود را به فکر و نظر دیگری بدهد.
انتهای پیام/