عکس العمل مناسبی با سیگار کشیدن فرزندان داشته باشید

گروه گوناگون «تیتریک»، هر روز غروب طبق عادت برای پیاده روی به پارک می روم و متأسفانه هر روز نوجوانانی را می بینم که به جای ورزش و شادابی دور هم نشسته اند و نخ های سیگار را با هم دست به دست می کنند. چند باری هم دیده ام که بعضی پدر و مادرهایشان با اینکه سری به آنها زده اند و این وضع را دیده اند اما انگار هنوز برای بیرون آوردن فرزندشان از این جمع دود آلود تدبیر مؤثری نیاندیشیده اند، شاید به این دلیل که نمی دانسته اند چطور باید با این وضعیت برخورد کنند. در مقاله قبل  درباره دلایل روی آوردن نوجوانان به سیگار صحبت کردیم و در این مطلب می خواهیم ببینیم پدر و مادرها چگونه می توانند سیگار را از سر فرزندشان بیندازند؟

 
*مامان، بابا، دستم را بگیر!
وقتی سیگار در جیب فرزندتان پیدا می کنید و یا متوجه بوی سیگار از دهان او می شوید، آن چنان ترسی به جانتان می افتد و آنقدر حالتان گرفته می شود که بدترین عاقبت ها جلوی چشمتان جان می گیرند. پس تصمیم می گیرید کاری بکنید اما آیا می دانید درست ترین برخوردها چیست؟ برای اینکه به این هدف برسید چند راهکار را به شما پیشنهاد می کنم:  
 
 
- عشق، عشق، عشق
کم محلی کردن، شرط و شروط گذاشتن برای دوست داشتن او و تهدید کردن کاری از پیش نمی برد. فوق فوقش این است که فرزند شما لجباز و خانه گریز هم می شود. پس در قدم اول محبت تان را نسبت به او زنده نگه دارید.
 
 
- رابطه تان را تقویت کنید
تضعیف کردن رشته ی رابطه، دم دستی ترین راه ممکن است آن هم نه برای کمک به فرزندتان بلکه در واقع برای فراری دادن خودتان از مسؤلیت بزرگی که سر راهتان قرار گرفته است. به جای آن به دنبال تقویت رابطه با فرزندتان باشید. برای این کار به نقاط قوت او (هر چند کوچک ) توجه نشان بدهید و نشان بدهید که به خاطر این ویژگی ها چقدر به او افتخار می کنید.
 
 
 
مدارا کردن با نوجوانان
 
مدارا کردن با نوجوانان یک اصل مهم در تعامل با آنها است
 
 
 
- با  او صحبت کنید
ممکن است با خودتان فکر کنید که بهتر است به روی فرزندتان نیاورید که می دانید او سیگار می کشد، احتمالاً چون فکر می کنید که اگر این کار را بکنید ممکن است روی او باز بشود و در خانه جلوی شما هم سیگار بکشد. در اینجا این سؤال مطرح می شود که هدف شما چیست؟ آیا صرفاً می خواهید او جلوی چشمان شما سیگار نکشد و یا می خواهید به طور کل سیگار نکشد؟
 
 
اگر هدفتان این است که او در خانه سیگار نکشد می توانید خودتان را به آن راه بزنید البته این کار به دلیل این که احساس بی تفاوتی شما نسبت به فرزندتان را برای او به همراه دارد بعید است که در بلند مدت جواب بدهد و دیر یا زود او را در خانه هم سیگار به دست خواهید دید. اما اگر هدفتان حل مشکل او است با او صحبت کنید.
 
 
منظور از صحبت نصیحت، سرزنش یا تمسخر نیست بلکه این است که بنشینید و با مهربانی به او بگویید که از این وضع ناراحت هستید و دلتان می خواهد درباره آن کمی با هم صحبت کنید. سعی کنید بیشتر به او گوش کنید و دلایلش را بشنوید. منصف باشید، او را قضاوت نکنید و در حین صحبت ها حمایتتان را به او نشان بدهید.
 
 
- او را وارد علایقش کنید
فرزندتان را در زمینه هایی که واقعاً استعداد و علاقه دارد وارد کنید. با این کار هم باعث می شوید که گروه دوستان او تغییر کند و گروهی سالم تر جایگزین گروه قبلی بشود، هم هدف و جهتی را به زندگی او تزریق می کنید و باعث احساس هویت و افزایش احساس عزت نفس او می شوید و هم از بیکاری به خصوص در اوقات فراغت که منشأ مشکلات بعدی است پیشگیری می کنید.
 
 
- رابطه تان را با مدرسه او تقویت کنید
مدرسه و معلمین به چند دلیل منبع مهمی برای کمک به شما هستند: اول اینکه تقریباً در نیمی از روز فرزند شما را در اختیار دارند، دوم اینکه با مشکلات نوجوانان آشنایی بیشتری دارند و تجربه زیادی هم دارند، سوم اینکه هدفشان با شما یکی است و چهارم اینکه اگر والدین را مشتاق ببینند می توانند کلاس های آموزشی مفیدی را در این زمینه ها برای شما ترتیب بدهند. پس بدون معطلی به مدرسه فرزندتان بروید و از آنها کمک بخواهید.  
 
 
- مچ گیری نکنید
این که شما باید روی رفتارهای فرزندتان نظارت داشته باشید، جای هیچ اما و اگری ندارد ولی مهم است که بدانید چطور باید این کار را انجام بدهید. تعقیب کردن، کنترل مستقیم، کارآگاه بازی درآوردن، دور ریختن سیگاری که او در جیبش یا جای دیگری گذاشته و به طور کلی این قبیل رفتارهای مچ گیرانه به شما جواب نمی دهند و فقط باعث می شوند که فرزند شما دست به مخفی کاری بیشتری بزند.
 
 
- صبور باشید
مدارا کردن با نوجوانان یک اصل مهم در تعامل با آنها است. به خصوص اگر می خواهید رفتاری مثل سیگار کشیدن را در او تغییر بدهید اول صبر و مدارای خودتان را بالا ببرید.  
 
 
- مشاوره تخصصی بگیرید
بهتر است که شما به همراه فرزندتان در جلسات مشاوره شرکت کنید ولی اگر فرزند شما حاضر به این کار نمی شود، خودتان بدون او با مشاور صحبت کنید و راهنمایی های بیشتر را از  او بگیرید.