ویلیام گیبسون درباره ی هیلاری کلینتون رمانی جدید نوشت

داستان این رمان به میان دو دوره از زمان سفر کرده است. یکی در مورد حال فعلی سان فرانسیسکو: یعنی جایی که بلندپروازی های کلینتون در کاخ سفید سر به فلک گذاشته است. و دیگری درباره ی شهر لندن. اما نه شهر لندن کنونی. لندنی در دویست سال آینده. آینده ای نه چندان دور که در آن، هشتاد درصد جمعیت جهان کشته شده اند.

در این داستان، یک سازمان نظامی وجود دارد که هوش مصنوعی را بر روی زنی به نام وریتی پیشرفت داده و آزمایش می کند. بخش هایی از داستان که درباره ی آینده ی دور می باشد، نشان می دهند که سفر در زمان کشف گردیده و در راستای استاب استفاده شده است. استاب، راهی است برای به وجود آوردن آینده ی ثانویه که در سال 2017 آغاز می گردد.

گیبسون، نویسنده ی تمام  مهمانی های فردا و هم چنین ابزار تفاوت، می گوید:  این رمان جدید، در دنباله ی رمان پیرامون قرار می گیرد که موضوعاتی چون لندن پس از تغییرات آب و هوا، گرسنگی و جنگ که جهان را نابود می سازد، را در بردارد. به هر حال، وی در مقابل نیویورک تایمز، گفته است که هدفش حال امروز است. هر تصوری که تابحال درباره ی آینده نوشته شده، درباره ی زمانی است که آن داستان در آن زمان نوشته شده است.

قبل از اینکه کلینتون در ماه نوامبر شکست بخورد ، دست نویس های مربوط به این رمان نوشته شد. اگر چه که او تلاش کرده است تا به دوباره نویسی نسخه ی اصلی بپردازد اما این بار، با این تفاوت که ترامپ برنده ی ماجراست. گیبسون گفت: "برای من مثل روز روشن بود که تغییری بنیادی شکل گرفته است و و من بایستی همه چیز را از نو بسازم.”

نویسنده هنوز معتقد است که داستان دوم، بسیار مطمئن و قطعی تر از چیزی است که او در جولای 2016 گمان می برد. او به رای دهندگان آمریکایی گفت که: "رای ندادن به کلینتون یعنی رای دادن به پوتین و دیوید دوک. آن وقت است که جهانی فرسوده و پست خواهیم داشت.”

طرفداران گیبسون چشم انتظار مشاهده ی آینده ای از انسانیت هستند. هِیلد که از مهم ترین رمان نویسان به شمار می رود و با آثاری چون ماتریکس و هزاره ی سه گانه ی استیج لارسن شناخته می شود، به دلیل پیشگویی هایش، آوازه ای جدید را از آن خود کرده است. او بسیاری از پیشرفت ها را پیش بینی کرده است. چیزهایی از قبیل: تلویزیون واقع نما، رابطه مجازی و چند فن آوری دیگر چون عینک گوگل. او با نگاه به آینده، به موفقیت خود اعتماد دارد. و نه با غهمیدن فن آوری بلکه با آزمایشاتی که بر مردم انجام می دهد، به موفقیت می رسد. در سال 2007، در مجله ی PC گفته بود که: "من همه چیز هستم اما در کل، یک مقتبسم. در واقع، هیچ گاه مشتاق استفاده از رایانه ها نبوده ام. من به تماشای آن ها نمی پردازم و فقط به تماشای این می پردازم که مردم چگونه از آن ها استفاده می برند.”

مترجم: مرتضی ناطقی

منبع: گاردین / 26 آوریل