ابتدا خودتان را معرفی کنید و مختصری از سوابق کاری تان بفرمایید؟
مریم اخوان بزاز، کارشناسی صنایع دستی ورودی 1387 دانشگاه کاشان و کارشناسی
ارشد صنایع دستی (گرایش پژوهش در هنرهای سنتی) ورودی 1392 دانشگاه الزهرا
(س) تهرانهستم، در سال 1393 موفق به دریافت «نشان ملی مرغوبیت صنایع دستی»
از «سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی» در رشته معرق چوب شدم و از سال 1391
تا 1393 در کارگاه معرق چوب سازمان میراث فرهنگی استان قم مشغول تدریس و
فعالیت بودم. در حال حاضر حدوداً یک سال است که در شهر شیراز کارگاهی در
خانه دارم و با نام تجاری «سرخدار» زیورآلات چوبی تولید می¬کنم.
از چند سالگی کار هنری را شروع کردید؟ چگونه این استعداد را کشف کردید؟
علاقه من به هنر نسبت به خیلی از افرادی که کار هنری انجام میدهند، دیر کشف
شد. من در 14 سالگی با کپی کردن نقاشی های مجلات و روزنامه ها به هنر
طراحی و نقاشی علاقه مند شدم و به همین دلیل در هنرستان رشته گرافیک را
انتخاب کردم. زمانی که کنکور هنر شرکت کردم، تصمیم جدی برای ادامه دادن
رشته گرافیک داشتم، اما رشته صنایع دستی قبول شدم. متاسفانه در آن زمان هیچ
آشنایی¬ای با این رشته نداشتم و حتی سال اول دانشگاه تصمیم داشتم انصراف
بدهم! اما کم کم با شاگردی در حضور استادان خوب دانشگاه کاشان مانند: استاد
مرحوم محمد حسین رحمتی، عباس اکبری و حمید فتحی زاده به ظرفیت های این
رشته و علایق و استعدادهای خودم پی بردم.
از این راه کسب درآمد هم می کنید؟
بله. در حال حاضر از طریق فروش زیورآلات چوبی در اینستاگرام و آرت شاپها کسب درآمد می¬کنم.
آیا درآمد این هنر خوب است و گذران یک زندگی است؟
متاسفانه از آنجایی که استفاده از زیورآلات چوبی هنوز خیلی مرسوم نشده و
برند سرخدار هم به دلیل نوپا بودن خیلی شناخته شده نیست، درآمد حاصل از
فروش به حدی نیست که بشود با آن گذران زندگی کرد. البته مطمئن هستم با گذشت
زمان به سطح در خور توجهی از فروش خواهم رسید چون با توجه به همین زمان
کم، سرخدار بسیاری از علاقه مندان و دوستان خودش را پیدا کرده است.
در این راه مشکلاتی وجود داشته که باعث دلسردی شما از کارهای هنری شده باشد؟
بله متاسفانه در این مسیر خیلی مشکلات بوده و همچنان هم هست. من به شخصه
بارها از ادامه راه منصرف شدم، اما خوشبختانه همسرم هربار مرا به ادامه راه
تشویق و دلگرم کرد. رشته صنایع دستی در دانشگاه ¬های ایران بسیار جوان است
و هنوز صد سال از آکادمیک شدن آن نمی¬گذرد، بنابراین بدیهی است که ما راه
سختی برای هموار کردن در پیش داریم. وقتی که یک هنرمند یا بهتر است بگوییم
فارغ التحصیل صنایع دستی تصمیم میگیرد کسب و کاری بر اساس رشته دانشگاهی اش
راه بیندازد با چالش¬های مهمی رو به رو می¬شود. از جمله این مشکلات
می¬توانم موارد زیر را نام ببرم:
1.فراهم کردن مکان مناسب برای کارگاه 2.خریداری تجهیزات و ابزارهای کارگاهی
3.داشتن طرح و ایده نو 4.شناخت بازار و کسب اطلاعات درباره دانش برندینگ و
مارکتینگ و بسیاری مسائل دیگر که نیاز به هزینه و کسب تجربه دارد.
در خصوص هنر زیورآلات چوبی برای علاقمندان توضیح دهید؟
استفاده از متریال چوب برای زیورآلات در ایران نسبتا کاری نو محسوب می¬شود.
البته من اولین نفر نیستم و هنرمندان بسیار توانگر و مطرحی در زمینه
زیورآلات چوبی داریم. چوب ماده¬ای بسیار شگفت انگیز، زنده و ویژه است و
بهره گیری از آن در زیورآلات منجر به خلق آثاری بسیار متفاوت از دیگر انواع
زیورآلات می¬شود. زیورآلات چوبی جز اکسسوری های خاصی هستند که در طراحی
های مد و خلق استایل¬های نو می¬توانند کارآمد باشند. همچنین به دلیل طبیعی
بودن ماده چوب، برای افرادی که به زیورآلات فلزی حساسیت پوستی دارند، بسیار
مناسب است. و به عنوان آخرین نکته می¬توانم بگویم همراه داشتن تکه¬ای از
طبیعت و نگاه کردن مداوم به نقش، بافت، رگه ها و رنگ¬های طبیعی چوب بسیار
الهام بخش و سرشار از انرژی مثبت است.
آیا شما در این هنر کارآفرین نیز هستید ؟ میشه برای علاقمندان توضیح دهید؟
متاسفانه خیر. البته همسرم هم در کارگاه فعالیت می¬کند و به خصوص اگر
سفارش¬های بزرگ داشته باشیم هر دو با هم کار میکنیم. اما کارآفرینی به
معنای واقعی آن یکی از بزرگترین آرزوها یا بهتر است بگویم اهداف من است که
همیشه به آن فکر میکنم و برایش برنامه های دراز مدت دارم. امیدوارم یک روز
بتوانم برای هموطنانم از این طریق کارآفرینی کنم.
اگر نکته ای باقی مانده بفرمایید؟
در پایان مایلم از پدر و مادرم تشکر کنم که اجازه دادند رشته¬ای که دوست
دارم را انتخاب کنم و در این راه از هیچ کمکی فروگذار نکردند. همچنین بسیار
سپاسگزارم از همسرم که چه از لحاظ مالی (خرید تجهیزات و …) و چه از لحاظ
روانی همواره پشتیبان من بوده و هست. از شما و پایگاه هنری نگارانه نیز
خیلی متشکرم که این فرصت را در اختیار من گذاشتید.
در ذیل نمونه ای از زیورآلات چوبی توسط این هنرمند را می بینید:
انتهای پیام/
