به گزارش گروه بین الملل "تیتریک"؛ در حال حاضر دوگانگی آشکاری در خصوص مقابله با تروریسم ملاحظه می شود؛ زیرا با وجود اینکه در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی رم سال 1998، تروریسم به عنوان یک جنایت بین المللی قلمداد شده، مرتکب آن باید در دادگاه بین المللی و با قضاوت بین المللی مورد محاکمه و مجازات قرار گیرد و با وجود این که در قطعنامه های متعدد سازمان ملل توسل به زور بر ضد شورشیان یا تروریست هایی که کشور ثالثی به آنها پایگاه داده ممنوع شده است اما شتابزدگی در اتخاذ تصمیم 12 و 28 سپتامبر 2001 به وسیله شورای امنیت سازمان ملل متحد، باعث سوء استفاده دولت آمریکا و متحدانش از قضیه مقابله با تروریسم گردید.

*قانون مبارزه با تروریسم چیست؟

قانون مبارزه با تروریسم به اختصار LCT، یک قانون ضد تروریسم فرانسه در سال 2006 است که برای بهبود امنیت کشور و تقویت کنترل مرزی طراحی شده است. این قانون در تاریخ 23 ژانویه سال 2006 تحت رهبری نیکلاس سارکوزی رئیس جمهور اسبق فرانسه و سپس وزیر داخلی این کشور، تصویب شد. بدیهی است که قانون، اقدامات تنبیهی برای انجمن جنایی را افزایش داده و به دولت قدرت بیشتری برای دسترسی به اطلاعات شخصی آنلاین داد.

*تنها راه مؤثر برای مقابله با تهدید تروریسم

"همکاری بین المللی" تنها راه مؤثر برای مقابله با تهدیدی است که نمی تواند به طور انحصاری در سطح ملی حل شود. در این راستا، سازمان های اصلی بین المللی مبارزه علیه تروریسم را به عنوان یکی از وظایف اصلی خود قرار داده اند.

*تفاوت در روش جنگی

روش جنگ گروه های تروریستی کاملا وحشیانه و غیرانسانی است. برای آنها اهمیتی ندارد که در یک عملیات انتحاری چند نفر کشته شوند و کشته شدگان چه کسانی باشند اما در یک گروه آزادی بخش سعی می شود تا مبارزه از راه درست و اصولی به پیش برود. آزادی خواهان میان نظامیان و غیرنظامیان تفاوت قائل هستند و هیچ گاه به غیرنظامی ها حمله نمی کنند. گروه های آزادی بخش، برای زنان و کودکان احترام زیادی قائلند و از کشتن آنها خودداری می کنند.

*هدف مبارزات تروریستی

در گروه های تروریستی هدفِ اصلی، مبارزه با نظام حاکم است و قصد دارند تا با تهاجم این نظام را ساقط کنند و خود بر تخت حکومت بنشینند. این در حالی است که گروه های آزادی بخش با نظام حاکم مخالفتی ندارند بلکه هدف آنها حمایت از یک گروه و مبارزه با ظلم است. برای مثال حزب الله در لبنان با هدف حمایت از شیعیان این کشور و مبارزه با زیاده خواهی های اسرائیل شکل گرفته است.

*حامیان تروریسم

حامیان گروه های تروریستی اغلب رژیم های خودکامه و قدرت های بزرگی همچون آمریکا و اسرائیل هستند. این در حالی است که گروه های آزادی بخش از سوی کشور خود، حمایت می شوند.

*شیوه های مبارزات تروریسم

تروریست ها از روش های مختلفی برای مبارزات خود استفاده می کنند که در این روش ها جمع زیادی از انسان ها به یک‌باره کشته و زخمی می شوند زیرا آنها برای کشتن انسانها، هیچ مرز و مشخصه ای را تعیین نکرده اند.

برای مثال در اتفاقاتی همچون هواپیما ربایی، گروگان گیری، خرابکاری، بمب گذاری، بانک زنی و آدم ربایی سیاسی، ممکن است زنان، کودکان و افراد ناتوان هم درگیر شوند. در نتیجه روشی را که برای مبارزه انتخاب می کنند با کشتار جمع وسیعی از انسان ها همراه است.

در اغلب موارد آنها از روش بمب گذاری استفاده می کنند. اولین بار در قرن نوزدهم، تروریست ها با استفاده از دینامیت، اماکن و ساختمان های شلوغ را مورد هدف قرار دادند. آنها اغلب سعی می‌کنند تا مکان هایی را انتخاب کنند که مردم بیشتری در آنجا رفت و آمد دارند. در نتیجه تعداد کشته ها نیز بیشتر می شود.

اگر حادثه 11 سپتامبر را بررسی کنیم، متوجه می شویم که آنها با هدف قراردادن برج‌های دوقلوی پنتاگون، توانستند به راحتی در یک روز، حدود 3000 نفر را به کام مرگ فرو برند. در این حادثه بیشتر مردم عادی هدف قرار گرفتند و سیاست مداران و دولتمردان در میان آنها دیده نمی شوند. این حادثه و سایر حوادث تروریستی که هر روز خبر آنها به گوش می رسد برای کشتن سیاستمداران طراحی نمی شود زیرا سیاستمداران به شدت محافظت می شوند.

تروریست ها از کشتن مردم عادی، دو هدف را دنبال می کنند:

1- "کشتن جمع وسیعی از مردم" که از نظر تروریست ها گناهکار شناخته شده اند.

2- "بدبین کردن مردم نسبت به سیاستمداران" که در نتیجه آن مردم به مخالفت با نظام حاکم بر می خیزند.

*انواع تروریسم

تروریسم نه تنها روش های مختلفی دارد بلکه انواع مختلفی نیز دارد که می توان آن را به پنج دسته تقسیم کرد:

1- تروریسم شخصیتی

2- تروریسم دولتی

3- تروریسم بین المللی

4- تروریسم هسته ای

5- سایبر تروریسم

*تروریسم شخصیتی

در تروریسم شخصیتی، یک یا چند نفر در معرض بی اعتباری یا بی آبرویی قرار می گیرند. به این نوع تروریسم، ترور روانی نیز گفته می شود.

در تروریسم شخصیتی، ممکن است فرد مورد نظر کشته نشود اما اعتبار و شهرتش در معرض خطر قرار می گیرد. این امر اغلب از طریق رسانه های گروهی صورت می گیرد.

*تروریسم دولتی

اگر چه در بیشتر مواقع تروریسم برای یک گروه غیردولتی استفاده می شود اما گاهی حکومت ها نیز درگیر فعالیت های تروریستی می شوند. زمانی که یک حکومت برای ایجاد هراس و ترس دائم در میان شهروندان از اعمال خشونت آمیز استفاده می کند به آن تروریسم دولتی گفته می شود. همچنین در تروریسم دولتی، حکومت ها به گروه های تکفیری و بنیادگرا در دیگر کشورها نیز کمک می کنند.

*تروریسم بین المللی

تروریسم بین المللی با هدف کسب مقاصد سیاسی و اقتصادی در سطح بین المللی صورت می گیرد. در این نوع تروریسم، اعمال ترور و خشونت فردی یا جمعی به عنوان یک عنصر بین المللی شناخته شده است. در تروریسم بین المللی، اعضای گروه و افرادی که ترور می شوند از کشورهای مختلف هستند. به این معنا که یک گروه تروریستی، اعضا خود را از میان شهروندان چندین کشور بر می گزیند و در عین حال، قربانیان نیز از چندین کشور هستند.

*تروریسم هسته ای

تروریسم هسته ای عبارت است از حمله به تأسیسات و تسلیحات هسته‌ای یا خرابکاری در آنها و یا سرقت از آنها توسط افرادی از قبیل اپوزیسیون سیاسی، نیروهای ضد دولتی و گروه های موسوم به خرابکار. در ترویسم هسته ای سعی می شود تا تسلیحات هسته ای در یک کشور تخریب شود. این عملیات می تواند در قالب کشتار کارکنان و دانشمندان هسته ای نیز صورت بگیرد. کاری که آمریکا و متحدانش برای ایران انجام دادند.

همچنین زمانی که از تسلیحات هسته ای برای کشتار مردم استفاده شود به آن تروریسم هسته ای گفته می شود.

*سایبر تروریسم

سایبر تروریسم اصطلاحی است که از دهه 1980 توسط "باری کالین" استفاده شد. او تروریسم سایبری یا سایبر تروریسم را اینگونه تعریف می کند: "تروریسمی که نتیجه تلاقی تروریسم و فضای مجازی است و عموما‌ به معنای حمله یا تهدید به حمله علیه کامپیوترها، شبکه های کامپیوتری و اطلاعات ذخیره شده در آنها می باشد."

گروه های موسوم به تروریسم سایبری با ارعاب و ترساندن و یا مجبور کردن دولت یا اتباع آن، اهداف سیاسی یا اجتماعی خاص خود را به پیش می برند.

در تروریسم سایبری خشونت فیزیکی وجود ندارد. کسی کشته یا زخمی نمی شود اما وب سایت ها و شبکه های اینترنتی مختل می شوند. در بسیاری از موارد، در تروریسم سایبری از عملیات هک کردن نیز استفاده می شود. در این صورت یک سایت مهم از طریق ویروس های رایانه ای، هک می شود و اطلاعات آن به طور کامل در اختیار تروریست ها قرار می گیرد.

همچنین در این نوع تروریسم، جاسوسی الکترونیک، دزدی هویت و تخریب یا دستکاری اطلاعات از دیگر روش های ضربه زدن به نظام های دولتی می باشد.

گاهی تروریسم سایبری یک پیش زمینه برای عملیات انتحاری است. به این معنا که گروه تروریستی با هک کردن یک سایت بخش عظیمی از اطلاعات مهم را در اختیار می گیرند. گاهی این اطلاعات می تواند شامل محل زندگی افراد مهم، اطلاعات کشوری و ... باشد که تروریست ها را برای حمله به نقاط حساس یاری کند.

به نقل از هافینگتون‌پست: مبارزه با تروریسم نیازمند رویکرد گسترده تری است.

از زمان حملات 11 سپتامبر، کشور آمریکا درگیر جنگ با تروریسم است. مردم آمریکا پس از 15 سال جنگ همیشگی با از دست دادن هزاران نفر و هزینه کردن میلیاردها دلار خسته شده اند. بسیاری از آنها می پرسند چرا ما هنوز پیروزی را به دست نیاورده ایم؟

ما باید طبیعت فراگیر و عمق تهدید ارائه شده توسط این گروه ها و درخواست آنها برای بی میل کردن بسیاری از مسلمانان در خاورمیانه و غرب را بیشتر درک کنیم. بسیاری از افرادی که به گروه های تروریستی گرویده اند، نارضایتی جدی دارند که ناشی از تحولات سیاسی، ناامنی و سرکوب است. این نارضایتی ها همراه با اعتقادات متعصب مذهبی، اقدامات خشونت آمیز آنها را تحریک می کند.

جان برنان مدیر CIA، اخیرا گفته است که داعش انعطاف پذیر، قادر به جذب تلفات و تطبیق تاکتیک هایش است. در مواجهه با شکست های نظامی، بمب گذاری ها را در خاورمیانه تشدید می کند و با هدایت حملات چشمگیر در اروپا ترس را گسترش می دهد. این الهام بخش است یا قصد دارد با حملات ترسناک اعتبار خاک آمریکا را بگیرد

به احتمال زیاد این حملات به زودی پایان نخواهند یافت. به هیچ وجه تضمینی وجود ندارد که نظارت بیشتر، اطلاعات بهتر، افزایش نظارت بر افراد مشکوک و اقدامات نظامی قوی تر ما را از حملات ایمن نگه دارد .

سوء استفاده آمریکا از موضوع مقابله با تروریسم/ دوگانگی بین المللی در نبرد با ترور

معصومه میرحسینی-تیتریک

انتهای پیام/