استاندارد دوگانه دولت در مواجهه با مطبوعات/ اصلاح طلبان به دنبال دور باطل مذاکره در موضوع موشکی
اما در میان تمام این مسائل یک مسئله بیش از همه دنیا را متوجه خود کرد و آن حمله موشکی انصارالله و نیروهای مردمی یمن به فرودگاه ریاض بود که جهان را مبهوت این مقاومت خالصانه ملت یمن کرد.
مردم یمن که از فروردین سال 94 مورد حمله ائلاف کشورهای خلیج فارس و همراهی اردن و مصر قرار گرفتند، بیش از دو سال است که با مقاومت و دستی خالی مقابل نیروی هوایی این کشورهای عربی ایستاده اند و از تمامیت ارضی خود دفاع کردند؛ از ابتدای امسال اما این مقاومت مردم یمن وارد فاز تازه ای شد و با شلیک موشک هایی به مناطق جنوبی و نفت خیز عربستان، موجب سردرگمی آل سعود و ولیعهد ناپخته و جوان آن شد.
این حمله ها، در حالی ادامه داشت که انصارالله در حدود دو هفته پیش پایتخت های کشورهای ائتلاف را به حمله موشکی تهدید کرد. این تهدید در ابتدای هفته گذشته به واقعیت رسید و فرودگاه ریاض هدف موشک های یمنی قرار گرفت و همه منتظر هدف های بعدی این حمله بودند.
روزنامه کیهان در سرمقاله روز دوشنبه خود با تیتر«شلیک موشک انصارالله به ریاض، هدف بعدی دبی» در مورد جنگ یمن و ابتکار عمل انقلابیون یمن در برابر ارتش های ائتلاف نوشت و با توجه به تهدید انصارالله این تیتر را از زبان انقلابیون یمن به کار برد.
اما رسانه های زرد کشور با همراهی برخی چهره های سلبریتی حامی خود، با استدلالی مع الفارق این بحث را مطرح کردند که چون این تیتر در زمانی که سران عربی مدعی ارسال موشک از ایران به یمن بوده اند، نوشته شده است، پس می تواند به عنوان سندی در دست این کشورها قرار گیرد و لذا به قول معروف «چه نشسته اید که امنیت ملی ار دست رفت».
قیل و قال این روزنامه چی ها در حالی گوش فلک را کر کرده بود که روزنامه های عربی مکرر، ارتش های عربی را به حمله به ایران و به قول خودشان با خاک یکسان کردن ایران! و باز پس گیری جزایر طرف دعوا دعوت کرده اند.
اما فشارهای این رسانه های زنجیره ای و البته فشار دولت موجب شد که کیهان برای دومین بار در تاریخ انتشار خود در جمهوری اسلامی توقیف چندروزه شود.
شاید برای برخی ربط دو توقیف کیهان در انتقاد به کشورهای عربی وقابل توجه باشد اما آن چه در این زمان قصد پرداختن به آن را داریم؛ استانداردهای دوگانه مسئولان ناظر بر مطبوعات کشور است.
در فاصله کم تر از یک هفته از تیتر کیهان، روزنامه آرمان امروز به قلم احمد نقیب زاده، ایران را به شروع مذاکرات موشکی با اروپا دعوت کرد و این عمل را با اشاره به جلوگیری از تندتر شدن لحن اروپایی ها و رفع تحریم ها توجیه کرد.
این سرمقاله آرمان اگرچه از اصلاح طلب و منورالفکران وطنی قابل پیش بینی بود و می توان آن را به خوبی در پروژه برجام های چندگانه جای داد. اما این مهم در مراحل بعدی حمایت از حزب الله، نفوذ منطقه ای و نظام جمهوری اسلامی را مورد هدف قرار می دهد و در آخر ایران را کشوری مصرف زده می کند تا مانند برخی کشورهای همسایه نفت خام بدهد و با اسباب بازی های جنگی و خوراک برای زنده ماندن سرگرم شود، اما در این میان چند نکته قابل اشاره است.
نکته اول در این رابطه است که چگونه در فضایی که عامل بازدارنده ما در مقابل محورهای عربی- صهیونیستی منطقه همین توان موشکی و شمار زیاد موشک های ایرانی است که بر روی پاشنه آشیل های آمریکا در خاورمیانه زوم کرده اند و در روزهایی که دائما کشورهای عربی، غرب و رژیم صهیونیستی ایران به حمله نظامی تهدید می کنند و در این راه حتی دست به دامان گروهک هایی مانند داعش می شوند تا شاید با عملیات های خرابکارانه قدری از اقتدار امنیتی ایران را در هم بشکنند و رهبر معظم انقلاب با صراحت مخالفت خود را با مذاکره در رابطه با بحث موشکی اعلام می کنند؛ آقایان ناظر بر مطبوعات در مقابل این سرمقاله هایی که بوی وطن فروشی و زمان ناشناسی از آن ها به خوبی استشمام می شود، سکوت می کنند.
نکته بعدی این که آقایان اصلاح طلب باید پاسخگو باشند که ادعای پنج ساله آن ها در مذاکره با غرب و رفع تحریم های ظالمانه علیه ایران در چه مرحله ای قرار دارد؛ منورالفکران غرب زده به جای پاسخگو بودن نسبت به حیف و میل سرمایه های ملی در اثر مذاکرات هسته ای در طول پنج سال گذشته و معطل نگه داشتن اقتصاد و سرمایه های اجتماعی کشور در طول این مدت، با فرار روبه جلو بحث مذاکرات موشکی را طرح می کنند؛ حال نمی خواهند بگویند چه چیزی از بتن ریختن در قلب راکتورهای بومی خود به دست آوردیم؟
نکته سوم این که ما در زمینه مذاکرات هسته ای یک بار این دور باطل را به خوبی طی کرده ایم، در بحث مذاکرات سعد آباد تا مرحله تعلیق کامل رفتیم و در انتها با دبه اروپایی ها مبنی بر لزوم وجود آمریکا در مذاکرات مواجه شدیم و زمانی که در دولت یازدهم و دوازدهم با آمریکا وارد مذاکره شدیم به خوبی بدعهدی آن ها را چشیدیم و به قول رئیس جمهور با پوست و گوشت خود حس کردیم که مذاکره با آمریکا دیوانگی است، حال شما که دوباره برگشت به اروپا در زمینه هسته ای را مطرح می کنید و قرار است این چرخه باطل دو دهه دیگر از انرژی و توان جمهوری اسلامی را هدر دهد؛ آیا قرار است بر سر توان موشکی و دفاعی کشور نیز همین بلا بیاید و ما چندین دهه از توانمندی های دفاعی دور باشیم.
انتهای پیام/