«آینه بغل» فیلمی که به لحاظ تکنیکی نمره ی قبولی می گیرد
حالا اما منوچهر هادی آینه بغل را ساخته، فیلمی که با اکراه تمام به تماشای آن نشستم و پیش فرض ذهنی ام این است که با فیلمی کلیشه ای با شوخی های دم دستی و فیلمنامه ای تقریباً مبتدی رو به رو خواهم شد، اما به حق اگر بگویم آینه بغل آنطور که فکر میکردم آنقدر بد نبود، حداقل با فیلم فاجعه باری چون من سالوادور نیستم خیلی فاصله داشت، فیلمنامه ی آینه بغل در حالی که بنظر تا حدی دم دستی بنظر میرسد اما مشخص است که فیلمنامه نویستلاش داشته که دغدغه هایی را هم مطرح کند، این چندمین تجربه ی همکاری منوچهر هادی با بابک کایدان به عنوان فیلمنامه نویس است.
تقابل یک زندگی اشرافی با یک زندگی سطح پایین، که بد هم از کار درنیامده و موقعیتهای کمیکی که در طول فیلم طراحی شده، همگی بخوبی از کار درآمده و در این بین هنرنمایی فوق العاده و همیشه درخشان جواد عزتی توانسته هم فیلم را تا بیشترین حد ممکن خنده دار کند هم به کیفیت فیلم اضافه کند و از این حیث باید به انتخاب کارگردان تبریک گفت.
آینه بغل یک فیلم خوب و سرگرم کننده برای یک آخر هفته در کنار دوستان یا خانواده است، فیلمی که میتواند شما را بسیار بخنداند و در عین حال تا حدی بتواند برخی معضلات اجتماعی را هم به تصویر بکشد، هر چند که خیلی کلیشه ای و گل درشت پرداخته شده اما همان ها هم خالی از لطف نیست، از نکات خوب فیلم میتوان به حفظ ریتم مناسب فیلم اشاره کرد، فیلم خیلی خوب شروع میشود و خوب هم ادامه پیدا میکند و تقریبا تا پایان هم همین رویه را حفظ میکند و این نکته در چنین فیلمی نکته ی حائز اهمیتی است که کاگردان توانسته بخوبی آن را انجام دهد، برعکس فیلم من ساوادور نیستم و شاید این نکته را بتوان تجربه ی منوچهر هادی از فیلم قبلی اش دانست، بازی بازیگران، تدوین و تصویربرداری بخوبی عمل میکنند، همه چیز بغیر از جلوه های ویژه ی رایانه ای که خوب پرداخته نشده، بخوبی عمل میکنند و فیلم به لحاظ تکنیکی نمره ی قبولی را میگیرد.
در کل درباره ی آینه بغل یک جمله میتوان گفت: یک فیلم خنده دار و سرگم کننده مناسب برای یک جمع دوستانه است.
منتقد: محسن سلطاندوست
انتهای پیام/