- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
سه‌شنبه ۲۸ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 16
بین الملل "تیتر1"/ رئیس دفتر آژانس بین المللی مطبوعاتی واشنگتن تحلیل کرد:
نقش اصلی آمریکا در تحریک بحران پناهندگان جهان با فروش 85 درصدی سلاح
آمریکا در حال حاضر در هشت جنگ در عراق، سوریه، لیبی، سومالی، نیجر، یمن، افغانستان و پاکستان شرکت دارد. مداخله نظامی آمریکا موجب بدتر شدن و در برخی موارد بسیار بدتر شدن بحران پناهندگان جهان شده است.
به گزارش گروه بین الملل "تیتر1"؛ جیم لوب روزنامه نگار آمریکایی و رئیس دفتر آژانس بین المللی مطبوعاتی واشنگتن در وبلاگ خود lobelog، تحلیلی در رابطه با نقش آمریکا در تحریک بحران پناهندگان و آواره گان جهان در پی جنگ و تجارت تسلیحات جنگی، نوشت: چگونه جنگ و تجارت اسلحه، بحران پناهنده جهانی را تجریک می کند؟
عده ای معتقدند که جهان با بحران پناهنده مواجه است، اما به اندازه کافی کاری برای پیشگیری از ایجاد پناهندگان جدید یا کمک به کسانی که از خانه هایشان آواره شده اند، انجام نمی شود. هنگامی که آمارها نمی توانند به طور کامل رنج انسانی را تفهیم کنند، سازمان ملل متحد گزارش می دهد که بیش از 20 میلیون نفر بواسطه جنگ، قحطی و فقر از وطن خود رانده شده و بیش از 40 میلیون نفر در داخل کشور خود آواره شده اند.
هیچ علمی در کشف فاکتورهایی که بیشترین تأثیر را بر ایجاد جریان گسترده ای از پناهندگان که جهان ما را توصیف می کند، وجود ندارد، اما یک چیز روشن است که جنگ، عامل بزرگ این فاجعه بشری است. براساس آخرین گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، بیش از نیمی از پناهندگان جهان از سه کشور سوریه، افغانستان و سودان جنوبی که موقعیت های وحشیانه و مناقشات چند ساله دارند، می باشند. جنگ، علت مستقیم تغییر مکان است و باعث افزایش خطر قحطی و بیماری نیز می شود، که نقش مهمی در بیرون راندن مردم از وطنشان ایفا می کند.
این مقاله بر نقش آمریکا در بحران پناهندگان جهان تمرکز می کند، نه به این علت که تنها مجرم است، بلکه به این دلیل که در جنگ های خاورمیانه بسیار دخالت کرده و اوضاع نابسامانی را رقم زده است.
* نقش آمریکا در بحران پناهندگان جهانی
آمریکا در حال حاضر در هشت جنگ در عراق، سوریه، لیبی، سومالی، نیجر، یمن، افغانستان و پاکستان شرکت دارد. روی هم رفته، این درگیری ها و مناقشات میلیون ها پناهنده به وجود آورده و میلیون ها نفر را در داخل کشورهایشان آواره کرده اند. مداخله نظامی آمریکا لزوما علت اولیه در تمام موارد جریان پناهندگی نیست، اما به طور کلی موجب بدتر شدن و در برخی موارد بسیار بدتر شدن وضعیت شده است. اگر آمریکا بخواهد مشارکت سازنده ای برای جلوگیری از جریان های پناهندگان در سراسر جهان داشته باشد، باید سیاست خارجی تمام وقت را برای آن در نظر بگیریم.
تاکنون، دونالد ترامپ آغازگر برخی از جنگ ها بوده است و دولت وی نیز با ریختن بمب های بیشتر، راه اندازی حملات بیشتر با هواپیماهای بدون سرنشین و تلفات بیشتر غیرنظامیان، به جنگ هایی که او به ارث گذاشته دامن زده و آنها را دو برابر کرده است. ما فقط می توانیم امیدوار باشیم که ترامپ و کابینه جنگ وی، متشکل از جان بولتون و مایک پومپئو که به عنوان وزیر امور خارجه وقت ترامپ تأیید شده است، ما را درگیر جنگ دیگری در ایران، کره شمالی و یا جاهای دیگر نکنند.
حملات اخیر موشک‌های کروزِ آمریکا، فرانسه و انگلیس به سوریه، موردی برای نشان دادن سیاست های فعلی غلط آمریکا و متحدانش می باشد. حتی اگر حملات شیمیایی سوریه صحت داشته باشد، ریختن بمب های بیشتر در سوریه راه حلی برای تسکین رنج مردم سوری نیست. اما امواج گسترده ای در رسانه های غربی و برخی از بخش های عمومی، از این حملات پشتیبانی کردند. با توجه به این منطق نظامی، دیپلماسی که عملا کلمه کثیفی در دنیای ترامپ است، به حساب نمی آید. این عجیب است که با توجه به شکست کامل و مطلق جنگ های آمریکا برای رسیدن به اهداف اعلام شده، هنوز نیز ایده های قدیمی و بدی مطرح می شود.
اگر ترامپ واقعا در مورد سرنوشت مردم سوریه نگران بود، درک می کرد که به جای شلیک بمب ها و موشک های بیشتر به سوریه، رفتارهای غیرنظامی وجود دارد که کمک بیشتری به آنها می کند. برای شروع، او می تواند به جای راندن پناهندگان سوری، تعداد قابل توجهی از آنها را در آمریکا بپذیرد. طبق گزارش های اخیر، دولت ترامپ در سال جاری تنها به 11 پناهنده سوری اجازه ورود به آمریکا داده است.
آمریکا همچنین می تواند تلاش های انسان دوستانه خود در سازمان ملل متحد بابت پناهندگان را افزایش دهد. پول زیادی وجود دارد، اگر دولت ترامپ تصمیم بگیرد تا از هزینه هایی که برای پنتاگون و سازمان های مرتبط صرف می کند (700 میلیارد دلار در سال جاری)، اندکی بکاهد.
* نقش تجارت اسلحه در تحریک کشمکش و جابجایی
تجارت جهانی اسلحه در حال افزایش است و تاکنون آمریکا تأمین کننده برتر است، همانطور که 25 سال از 26 سال گذشته بوده است. آمریکا، به بیش از 60 کشور درگیر در مناقشات بزرگ و کوچک، تسلیحات عرضه کرده است. براساس یافته مؤسسه کاتو (جزء ۵ اندیشکده برتر آمریکا)، آمریکا در طول این قرن، 85 درصد از کشورهای جهان را به جنگ افزارها مجهز کرده است و این یک دستورالعمل برای کاهش صلح و درگیری نیست.
فاحش ترین مورد استفاده و سوء استفاده از اسلحه های عرضه شده توسط آمریکا، در جنگ یمن به پشتیبانی آمریکا و حمایت عربستان سعودی است که هزاران غیرنظامی در حملات هوایی عربستان کشته شده اند و میلیون ها نفر به خاطر محاصره و محدودیت دسترسی به غذا، دارو و آب شرب بهداشتی در معرض خطر قحطی و بیماری های کشنده قرار گرفته اند. اکثر مردم آواره یمن هنوز در کشور هستند، زیرا ائتلاف به رهبری عربستان سعودی، خروج را برای آنها بسیار مشکل کرده است.
فروش اسلحه توسط آمريکا به بازیگران غير دولتی چون داعش، طالبان و ارتش ليبی به بحران پناهندگان کمک کرده است.
* چه کار باید کرد؟
کاهش درگیری و پیامدهای انسانی آن، آسان نخواهد بود. اما گام اول، باید به جای جنگیدن، شلیک بمب ها، اعزام نیروهای نظامی و تحریک کردن آنها از طریق قاچاق سلاح، انرژی بیشتری برای حل اختلافات صرف شود. همانطور که در بالا ذکر شد، باز شدن درهای ما به روی بسیاری از پناهندگان و تلاش برای کمک های بشردوستانه باید رکن دیگری از یک رویکرد جدید باشد.
متوقف ساختن جنگ ها نیاز به تقویت دیپلماسی دارد، نه پیشنهاد شکاف های عمیق در وزارت امور خارجه، بدنام کردن مقام دیپلمات ها و عدم انتصاب سفیر در کشورهای کلیدی. همچنین لازمه توقف جنگ، همکاری نزدیک با متحدان و گوش دادن به نگرانی های جاری و بالقوه از دشمنان است. و در نهایت، ما نیازمند یک سیاست جدید برای انتقال اسلحه هستیم تا با کاهش دادن فروش اسلحه، حمل آن را در جهت نقض حقوق بشر به مناطق جنگی محدود کند.
همه موارد فوق ممکن است تحت رویکرد دولت فعلی آمریکا فقط یک رؤیا باشد. اما همانطور که کنگره تغییر کرد، دولت ها نیز تغییر می کنند و اگر تعداد زیادی از مردم خواهان پایان ابدی جنگ و بازسازی دیپلماسی نباشند، هرگز این اتفاق نخواهد افتاد. اما هر قدر هم که رسیدن به هدف توقف درگیری ها طولانی باشد، اکنون وقت آن است که برای ایجاد دنیایی بهتر تلاش کنیم.
معصومه میرحسینی - تیتریک
انتهای پیام/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
