- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
استراتژی اتحادیه اروپا در برخورد با برجام نمایشی است/ مانور نظامی در برابر ایران کوتاه فکری است
امانوئل مكرون رئیس جمهور فرانسه، در اظهارات این هفته در کنگره آمریكا و هفته پیش در پارلمان اروپا، خواستار تحقق چندجانبه و نظم جهانی لیبرال شد. با این حال، پیشنهاد او در واشنگتن، پس از دیدار با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، انعقاد معامله ای جدید با ایران بود که ممکن است در آینده ای نزدیک با ساختار موجودیت برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، به طور واضح اجرا شود.
در همین راستا، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان، چند روز پس از ماکرون به واشنگتن سفر کرد و گفت که برجام برای فرونشاندن جاه طلبی های ایران کافی نیست. اما توافق جدید به عنوان یک موقعیت مشترک در اتحادیه اروپا مورد بحث قرار گرفت. آخرین بار، در 16 آوریل، 28 وزیر خارجه تحت نظارت فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مورد ایران بحث کردند، آنها مجددا حمایت قوی خود را از برجام تأیید و بر مسائل دیگری، نظیر موشک ها یا سیاست های منطقه ای ایران که باید در خارج از محدوده برجام بحث شود، تأکید کردند. اکثریت قریب به اتفاق اتحادیه اروپا معتقدند که برجام اهداف خود را برآورده می کند و هیچ دلیلی برای بازگشایی توافقنامه ای که مذاکره آن 12 سال طول کشید، نیست.
با اینکه فرانسه، آلمان و انگلیس در ظاهر طرفدار برجام بوده و در مذاکرات با ترامپ به دنبال متقاعد کردن وی به ماندن بر توافق هسته ای ایران هستند اما به نظر می رسد هیچ استراتژی روشنی از سوی اتحادیه اروپا وجود ندارد. به عنوان مثال، سخنان ضد و نقیض و مبهم این کشورها و واکنش آلمان به طرح پیشنهادی فرانسه نشان می دهد که مکرون با برلین مشورت نکرده و با آنها هماهنگ نشده بود.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند ایتالیا، اسپانیا، استرالیا و سوئد، با تلاش های اخیر اتحادیه اروپا برای تحمیل تحریم های جدید علیه ایران که به عنوان پیشنهاد ظاهری برای تضمین ماندن ترامپ در این معامله اعلام شده بود، مخالفت کرده و به این مانور با دید انتقادی نگاه کردند. تغییر در موقعیت مشترک اتحادیه اروپا از دفاع از برجام تا صحه گذاردن بر توافق جدید نیاز به یک اتفاق آراء در میان کشورهای عضو آن دارد. بر اساس تجربه هفته های پیشین، دستیابی به این امر، دست کم تا قبل از 12 مه بعید است.
با وجود این، بازی مکرون و مرکل در حال حاضر در چندین روش مهم به اتحادیه اروپا آسیب رسانده است.
اول؛ موضع یکپارچه اتحادیه اروپا در حمایت از این معامله یکی از مهمترین دارایی های آن است که بتواند در برابر اقدامات یکجانبه ترامپ برای نقض و نهایتا از بین بردن آن، اقدام کند. آنها (مکرون و مرکل) با راه اندازی پیشنهادات یکجانبه خود، بدون اجماع در اتحادیه اروپا، اتحاد اروپایی را با دعوت از واشنگتن برای حرکت در جهت بهره برداری از اختلافات درون اروپا، تضعیف کرده اند.
دوم؛ محافل سیاست خارجی واشنگتن تقاضای مکرون و مرکل به ترامپ را تلاشی برای نجات توافق ایران (هدفی که اظهار کرده اند) تفسیر نمی کنند، بلکه به عنوان نشانه ای مبنی بر اینکه فرانسه و آلمان آماده هستند تا به رویکرد متجاوزانه آمریکایی نسبت به ایران نفوذ کنند. حمایت از انگلیس پس از برگزیت به طور فزاینده ای برای ایجاد همکاری های دوجانبه با آمریکا و عربستان سعودی، دشمن اصلی منطقه ای ایران، به صورت قانونی پذیرفته شده است. از اتحادیه اروپای نزدیک شده به خط ترامپ انتظار می رود، سعی کند محدودیت های جدیدی را علیه ایران به بقیه اعضای اتحادیه تحمیل کند.
سوم؛ با ارائه امتیازات وسیع، نظیر اعمال محدودیت های بیشتر بر ایران بدون ضمانتی از سوی ترامپ، اتحادیه اروپا، پیشتر انگیزه های ضعیفی را که دولت آمریکا ممکن بود برای رسیدن به یک مصالحه با اروپایی ها داشته باشد را از بین برد. مکرون به طرز کنایه آمیزی، ایده توافق جدید و شدیدتر خود را به فروش رساند در حالی که جیم ماتیس وزیر دفاع آمریکا، کمیته خدمات مسلح مجلس سنا را مجاب کرد که قرارداد موجود مکانیسم های تأیید بسیار قوی داشت. مراحل توطئه اشتباه منجر به نابودی قدرت نفوذ مکرون و مرکل که در نیمی از اتحادیه اروپا گسترش یافته است، می شود.
چهارم؛ اشاره به این نکته که اروپایی ها هر زمان که یک رئیس جمهوردر آمریکا بخاطر بیزاری از توافقی آن توافق چند جانبه را نقض می کند و آنها نیز آماده پیوستن به این کشور هستند، جدای از صلاحیت های واقعی شان و یا موافقت شخص ثالث، پیام بی اعتباری اروپا را به دنیا مخابره می کند.
پنجم؛ مشاهده حمایت اتحادیه اروپا از آمریکا در محدود کردن ایران، خطر تغییر دیدگاه های سیاسی داخلی در ایران را در مسیری قرار می دهد که کار اروپا را برای مدیریت امواج منفی در تهران حاصل از خروج آمریکا مشکل تر خواهد کرد. حسن روحانی رئیس جمهوری و جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، معماران اصلی این معامله در ایران، اکنون از سوی مخالفان تحت فشار قرار دارند. مشاهده همدستی اروپایی ها در نابود کردن برجام، صداهای خواستار خروج فوری از توافقنامه و احتمالا حتی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را تقویت خواهد کرد. این احتمال وجود دارد که در حال حاضر اقدامات نمایشی بسیار زیاد نیست، اما اتحادیه اروپا نمی تواند از عهده خطر بحران هسته ای شبیه به کره شمالی را در همسایگی خود برآید.
اعتقاد بر این است که مکرون مدت کوتاهی قبل از خروج از واشنگتن، شکست احتمالی خود را برای متقاعد کردن ترامپ به ماندن در برجام تأیید کرد. اکنون وقت آن است که کاری برای محدودسازی خسارت فوری انجام دهیم.
جایگاه مناسب برای شروع، این است که مکرون و مرکل دست از مانور یکجانبه خود بردارند و برای اجماع اتحادیه اروپا به سختی تلاش کنند. دیدارهای سطح بالا نه تنها در واشنگتن، بلکه در تهران توسط فرانک والتر اشتاینمایر رئیس جمهورآلمان و مکرون (غیرممکن است که مرکل به ایران سفر کند) با پیشنهادات خاص، اشاره به علاقه واقعی اتحادیه اروپا در جذب ایران دارد.
از سوی دیگر، به ایرانی ها توصیه می شود که تمرین صبر استراتژیک در برجام را ادامه دهند و اجازه دهند اروپا در مدت زمان تمدید شده برای انعکاس و نظارت به هر تصمیمی که ترامپ در 12 ماه مه اتخاذ می کند، پاسخ دهد. ساختار تصمیم گیری در اتحادیه اروپا، شامل 28 کشور عضو و سرویس اقدام خارجی اتحادیه اروپا به طرز بدی سست است. اما تهران از انجام هرگونه اقدام فوری و شدید که بهانه دست کسانی که مایلند ایران را از این معامله بیرون کنند و به تحریم های مرتبط هسته ای دامن بزنند، پرهیز کرده و عاقلانه عمل می کند.
معصومه میرحسینی – تیتریک
انتهای پیام/