در واقع روی کار آمدن نسخه‌های فارسی ترفندی بود که حامیان تلگرام از آن برای ادامه حیات این پیام رسان بهره بردند. پیام رسانی که مسبب بسیاری از آسیب‌ها و صدمات جبران ناپذیری بود که طی سال گذشته و به طور پی در پی متوجه مردم کشورمان شد. از حادثه ترور مجلس تا اغتشاشات دی ماه و ماجرای دراویش خیابان پاسداران و اخیرا نیز اتفاق دلخراش مدرسه غرب تهران که بسیار تأسف بار بود. اتفاقاتی که همه  بر بستر تلگرام و از طریق فرافکنی‌های ضد انقلابی کانال‌های معاند سازماندهی و اجرا شد.

علیرغم تمام شواهد و مدارک به دست آمده دال بر نقش اساسی تلگرام در حوادث تروریستی جهان و ایران، باز هم برخی مدافعان در تلاشند تا با مثبت نشان دادن وجهه این پیام رسان، دوباره راه را برای  ادامه فعالیت و حضور آن در کشور هموار کنند. همانهایی که در توجیه فراگیر شدن نسخه‌های فارسی و اعمال نکردن هیچ محدودیتی، آن را به جمهوری اسلامی ربط می‌دهند.

طی یکی دو روز اخیر یکی از مقامات ارشد در افطاری کمیسیون امنیت ملی مجلس عنوان کرد: تلگرام طلایی متعلق به جمهوری اسلامی است. ادعایی که موجب حیرتمان شد.  آنچه در این ضیافت از سوی این مسئول آن هم درست یک روز پس از سالروز حادثه تلخ حمله تروریستی به مجلس و شهادت 17 نفر از هموطنانمان عنوان شد،  پارادوکس‌های بسیاری را ایجاد کرده و بر شبهات بیشتری دامن زد. تاکنون مستندات بسیاری درباره عملکرد مشابه نسخه‌های فارسی تلگرام با نسخه اصلی آن ارائه شده است. اینکه تلگرام طلایی هم می‌تواند دقیقا به اندازه خود تلگرام ناامن باشد، اطلاعات کاربران را به سرقت ببرد و بستری مناسب برای ادامه فعالیت‌های تروریستی باشد. و اینکه داشتن مالکیت این نسخه های فارسی تفاوتی در اصل ماجرا ایجاد نمی‌کند.

مستندات محکمی وجود دارد که به خوبی نقش تلگرام را در حوادث مجرمانه و جنایتکارانه تروریست‌ها نشان می‌دهد. اما نکته سوال‌برانگیز این است که چرا سالروز حادثه تروریستی مجلس در هیچ ارگانی پوشش داده نشد و چرا هیچ صحبتی از آن به میان نیامد؟ معنای این سکوت چه بود؟ معنای دفاع از نسخه‌های فارسی تلگرام چیست؟ اصلا مگر قرار نبود این نسخه‌ها به پیام رسان‌های داخلی بپیوندند؟ چرا این وعده دولت به طول انجامیده و تاکنون هیچ اقدام مؤثری درخصوص آن صورت نگرفته است؟ در پشت پرده این دوگانگی‌ها چه می‌گذرد؟

انتهای پیام/