تی سی خانه امن برای زنان بی خانمان در البرز/ عدم پذیرش خانواده یا فرد مانع درمان کلی اعتیاد/ لزوم ورود خیران و ارگان های متولی برای بقای تی سی

اینجا «تی سی» یا تنها مرکز اجتماع درمان مدار بانوان در البرز است. این مرکز سال گذشته برای نگهداری زنانی که از نظر جسمی از اعتیاد پاک شده اند دایر شد تا از نظر روحی و روانی آنها را مورد حمایت و درمان قرار دهد و اکنون علاوه بر زنان پاک شده جسمی استان، از تهران و استان های مجاور نیز مقیم دارد.

مرکز «تی سی حورا» از سال گذشته با هزینه های شخصی مسئول این مرکز، حمایت های بهزیستی البرز و همچنین کادر درمانی که با کمترین نفع مالی دلسوزانه برای بازگرداندن دختران و زنان آسیب دیده به اجتماع تلاش می کنند تا به امروز توانسته با درمان این افراد قدم موثری در کاهش آسیب های اجتماعی و کمک به خانواده های آنها بردارد اما با توجه به هزینه های جاری و درمان بالای این مرکز و همچنین محدودیت های بهزیستی، ضرورت ورود خیران به این بخش احساس می شود تا با کمک های مالی بتوان این مرکز را پابرجا و فعالیت های آن را گسترش داد.

کاهش وزن در باشگاه ورزشی باعث اعتیادم شد

بانویی 45 ساله می گوید: برای کاهش وزن به باشگاه ورزشی رفتم. دوستانی که آنجا با آنها آشنا شدم برای لاغر شدن شیشه را توصیه کردند و گفتند عوارض و اعتیاد ندارد. «مریم معدنی پور» می افزاید: اولین بار که آن را در یک مهمانی کشیدم تا یک هفته نخوابیم و انرژی کاذب گرفته بودم. ابتدا حس خیلی خوبی داشتم، وزنم هم تا 12 کیلو کاهش داشت. اما به مرور زمان هزینه های بالا و عوارض آن تاثیر خود را در زندگی ام گذاشت.

معدنی پور می گوید: من شرکت داشتم اما به مرور ورشکست شده و حتی خانه و زندگی خود را از دست دادم. مهمتر از همه آبرو، اعتبار، خانواده و دو فرزندم را از دست دادم.

وی بیان می کند: پیش از این چند بار برای ترک در کمپ بودم و یک سال و نیم هم پاکی داشتم اما دوباره برگشتم.

معدنی پور می گوید: بعد از مرگ پدرم که تنها کسی بود که برایم مانده بود بیرون از اینجا احساس امنیت نمی کردم و دیگر به عجز رسیده بودم. تصمیم گرفتم به این مرکز بیایم.

وی اضافه می کند: ابتدا که آمدم فکر کردم اینجا یک آسایشگاه است اما دیدم فعالیت تی سی خیلی متفاوت است. مشاوره ها و اقداماتی که مددکار، روانشناس و مسئول تی سی برای آگاهی بخشی و مقابله با وسوسه و مهارت آموزی انجام می دهند خیلی روی ذهن و فکرم تاثیر گذاشته ، اینجا احساس آرامش و امنیت می کنم و امیدوارم با کمک آنها بتوانم چیزهای از دست رفته را دوباره برگردانم.

مربی شنایی که به مصرف شیشه مبتلا شد

بانوی 33 ساله ای که بیش از 12 سال آلوده مواد صنعتی بوده می گوید: من مربی شنا و نجات غریق بودم در سن کم ازدواج کردم و توسط همسرم که معتاد به شیشه بود به طور ناخواسته مبتلا شدم.

«نگار بارانی» می افزاید: بعد از اطلاع از اعتیاد همسرم که اعتراض هایم به او شروع شد، گاهی دود موادش را در صورت من فوت می کرد اما من متوجه نمی شدم که از این طریق آلوده می شوم.

نگار می گوید: رفت و آمد همسرم به خانه پدرم کم بود و من به تنهایی به دیدن آنها می رفتم. یک بار که نزد آنها رفتم و 2 روز آنجا بودم به شدت کلافه و بدن درد داشتم و حال عمومی خوبی نداشتم. خانواده ام نگران حالم بودند و با بردن من نزد پزشک متوجه اعتیادم شدیم.

وی می گوید: پس از جدایی از همسرم چندین بار برای ترک به کمپ مراجعه کردم اما دوباره برگشتم، اعتیادی که 12 سال در بدن و فکر وجود دارد با سم زدایی 6 یا 7 ساعته درمان نمی شود. اکنون3 ماه است در مرکز تی سی هستم. از نظر جسمی پاک هستم اما از نظر فکری وسوسه هایی هست که کادر درمانی اینجا برای درمان آن خیلی روی افراد کار می کنند.

پای صحبت مسئول مرکز تی سی

مدیرمسئول تنها مرکز «تی سی»اجتماع درمان مدار بانوان البرز می گوید: معتادانی که در مراکز ترک اعتیاد سم زدایی می شوند دوباره به اعتیاد برمی گردند و دلیل آن ریشه در فکر و روان افراد دارد، پس با توجه به ضرورت روان درمانی آنها این مرکز را اردیبهشت96 راه اندازی کردیم.

«خجسته حَمامی» می افزاید: با توجه به این که مصرف مواد صنعتی در مغز افراد اثر می گذارد نیاز است تحت نظر پزشک، روانشناس و مددکار باشند تا بتوانند ابتدا برچسب اعتیاد را از روی خود بردارند و سپس برای ورود به جامعه آمادگی داشته باشند تا دوباره به سمت مصرف مواد کشیده نشوند. به همین منظور در مرکز تحت نظر این متخصصان برای درمان این افراد که به آنها «مقیم» می گوییم اقدام می شود.

حمامی با بیان این که این مرکز ابتدا با 2 مقیم شروع به کار کرد می گوید: از ابتدای راه اندازی تی سی تا کنون 44 نفر برای درمان در این مرکز اقامت داشتند و اکنون 15 نفر تحت درمان قرار دارند و در این مدت ثابت شد که این روش درمانی نتیجه خوبی می دهد و در واقع اقدامات «سم زدایی در کمپ» در کنار «روان درمانی در تی سی»می تواند نتیجه بخش باشد و این دو مکمل هم هستند.

حمامی بیان می کند: من اینها را به چشم فرزندان خود می بینم و عاشقانه برای آنها از وجودم مایه می گذارم اما فشارهایی که ناشی از مشکلات مالی، افزایش اجاره بها، هزینه های جاری و درمانی است باعث می شود گاهی کم بیاورم و نگرانم که اگر روزی نتوانم از عهده این هزینه ها بربیایم تکلیف این افراد چه می شود و چه کار خواهند کرد.

مسئول تی سی می گوید: افرادی هم که در این مرکز همکاری می کنند از روی عشق و نیت قلب کار می کنند ومبلغی که دریافت می کنند بسیار ناچیز است و من از همه آنها سپاسگزارم و مطمئن هستم سود معنوی را از این کار خواهند برد.

حمامی می گوید: وقتی می بینم این زن ها شب را با آرامش و امنیت در اینجا می گذرانند و از آسیب ها در امان هستند من نیز شب با آرامش می خوابم.

لزوم ورود خیران و ارگان های متولی برای بقای تی سی

معاون امورفرهنگی و پیشگیری بهزیستی البرز با بیان این که اعتیاد زنان متاسفانه رو به افزایش است می گوید: تاکنون خلا درمانی داشتیم وجایی نبود که این افراد بتوانند زندگی جمعی را یاد بگیرند تا مصرف و عود مجدد نداشته باشند. از طرفی زنان معتاد خیلی مورد حمایت خانواده و جامعه نیستند و افراد روی درمان اعتیاد زنان کم سرمایه گذاری می کنند .

«مژگان رضازاده» می گوید: اولین مرکز اجتماع درمان مدار زنان در البرز راه اندازی شد و استقبال خوبی هم از آن شده اما مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که افراد توان پرداخت شهریه را ندارند و این مرکز که غیردولتی است و هزینه های زیادی دارد نمی تواند همه افراد را به طور رایگان پذیرش کند وسازمان بهزیستی هم تا حدودی می تواند حمایت کند و حمایت مستمر ندارد. با توجه به این که اعتیاد نیز هزینه های درمان مختلفی دارد پس ورود خیران برای بازتوانی اعتیاد به ویژه برای زنان می تواند خیلی موثر باشد.

رضازاده می افزاید: کیفیت خدمات نیازمند حمایت های اجتماعی است و ارگان های متولی ساماندهی اجتماعی استان در مواردی مانند تخصیص یک مکان ثابت می توانند برای بقای مرکز ورود کنند.

چرا فرد سم زدایی شده دوباره به اعتیاد برمی گردد

نگاه عموم به اعتیاد یک بیماری جسمی است که فرد مراجعه و یک دوره درمانی را می گذراند تا جسمش پاک، سم زدایی و وارد اجتماع شود اما دراعتیاد باید بیشتر در بحث روانی و آثار مخربی که روی فکر دارد تمرکز کرد.

مددکار اجتماعی مرکز حورا می گوید: این سوال برای خانواده ها و دیگر افراد جامه مطرح است که چرا فردی که سم زدایی شده و ترک کرده دوباره به مصرف مواد بازگشته است، دلیل آن این است که مشکل در اعتیاد با جسم خیلی مرتبط نیست بلکه مسائل روانی است که فرد قبل از گرایش به مواد داشته و بعد از اعتیاد نیز او را رها نمی کند.

«آزاده حسینی پور» با بیان این که در این امر خانم ها آسیب پذیرترند و بیشتر در معرض آزار و تعرض قرار می گیرند می گوید: برخی از مقیمان مرکز خانم هایی هستند که سابقه کارتن خوابی و تعرض در ازای به دست آوردن مواد داشتند و بعد از این که مشکل جسمی آنها برطرف می شود تازه به بیماری های روحی و افسردگی مبتلا می شوند که چرا من خودم را در معرض آسیب قرار دادم و در دید درمان گرای اعتیاد، شروع پاکی تازه شروع راه است.

حسینی پور می گوید: فعالیت تی سی روی روان و فکر افراد است و درباره سم زدایی هیچ فعالیتی ندارد و کسانی که اینجا آورده می شوند از نظر جسمی پاک شده و طبق تعامل با کمپ افرادی که از نظر جسمی پاک شده اند به میل خود به این مراکز آورده می شوند.

این مددکار حوزه اعتیاد اظهار می کند: اینجا ما روی مهارت های مقابله با وسوسه، مهارت های زندگی و ... مقیمان کار می کنیم تا برای برگشت به اجتماع آماده باشند.

وی با بیان این که دوره درمانی از 3، 6 ماه تا 2 سال تعریف شده می گوید: زمان درمان و ترخیص برای هرفرد با توجه به زمان مصرف، دُز مواد و... نوع آسیب ها متفاوت است. در مرکز اجتماع درمان افراد فقط در کلاس ها شرکت نمی کنند بلکه باید در سمینارها موارد آموزشی را ارائه دهند و بازخورد آن را ببینیم و در نهایت بر اساس فعالیت های کلی آنها ارزشیابی و مورد تشویق قرار می گیرند و در مرخصی هایی که به آنها برای رفتن بین خانواده داده می شود تاثیر دارد.

حسینی پور می گوید: بیشتر افراد مصرف محرکی دارند یعنی موادی مانند شیشه و.. استفاده کردند که تاثیر مغزی آنها بیشتر از مواد مخدر سنتی است و برای همین کار کردن روی فکر و روان آنها اهمیت و ضرورت زیادی دارد و وقتی دیدیم به توانمندی نسبی رسیدند آنها را ترخیص می کنیم.

عدم پذیرش خانواده یا فرد مانع درمان کلی اعتیاد

روانشناس مرکز تی سی می گوید: کسانی که به مصرف مواد روی می آورند یا از ابتدا بیماری های روانی داشتند و یا بعد از آن درگیر می شوند اما خانواده ها نمی خواهند این مسئله را بپذیرند و فکر می کنند درمان یک فرد معتاد فقط ترک جسمی است. در حالی که گاهی درمان دارویی نیز نیاز است، در بسیاری از موارد به سختی به خانواده ها این مسئله را می قبولانیم و عدم پذیرش آنها کار درمان را سخت می کند.

«طاهره باباپور» می افزاید: 80درصد خانواده ها نمی پذیرند و 20درصدی که در این زمینه کاملا همکاری می کنند بهترین نتیجه را می گیرند و در این شرایط درمان پایدار است و فرد بعد از گذشت سالها برنگشته و زندگی موفقی دارد. اما افرادی که خود یا خانواده پذیرش نداشته و مصرف دارو را به عنوان مکمل درمانی قبول نکردند باز هم به سمت اعتیاد کشیده شدند.

باباپور می گوید: توهمات و اختلالات ناشی از مصرف مواد و هذیان هایی که در ذهن فرد نظام دار می شود در صورتی که واقعیت ندارد، مشکل مشترک افرادی است که برای ترک اقدام کرده اند و همچنین اختلال شخصیت وابسته آنها به مواد باعث می شود نتوانند تا پایان راه را ادامه دهند و تا درمان به طور کامل از جانب خود فرد و خانواده پذیرفته نشود نتیجه مثبتی نخواهد داشت.

وی اظهار می کند: متاسفانه شاید 5 درصد خانواده های معتادان قبول کنند که بیمارشان دارو مصرف کند و نوسان در درمان یکی از مانع های درمان کلی اعتیاد است.

انتهای پیام/

خدیجه ستارزاده- تیتریک