تحصیل کرده های بیکار ثمره فعالیت بنگاه های اقتصادی تولید مدرک/ وقتی پول سازی دانشگاه ها علم را زیر سوال می برد/ بیشترین اشتغال کشور در تسخیر دیپلمه ها
به گزارش گروه علمی تیتریک، بدون شک "دانشجویی" یکی از ماندگارترین خاطرات جوانان ایرانی است که با امید و آرزو وارد این برهه از زندگی می شوند تا آینده ای روشن را برای خود رقم بزنند.
تلخی های این ایام را صرفا با هم بودن ها و تجربه زندگی جمعی با هم دانشجویانی از شهرهای گوشه و کنار کشور، شیرین می کند، اما فارغ از حلاوت این دوران، معضلاتی که بر سر راه دانش آموختگان وجود دارد پر رنگ تر است.
طی سال های اخیر نگاه درآمدی دانشگاه ها
گوی سبقت را از ارتقا سرفصل های علمی گرفته و به نوعی با مرور زمان رایگان بودن
تحصیل در برابر افزایش هزینه ها برای حضور در مراکز علمی رنگ باخته است.
در دو اصل 3 و 30 قانون اساسی آمده است دولت موظف است آموزش عالی رایگان را تعمیم دهد اما متاسفانه آمارهای سال 96 نشان می دهد که نسبت آموزش عالی رایگان به آموزش عالی پولی در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری 15 درصد است.
بارها و بارها در فضای مجازی وضعیت
نامناسب خوابگاه های دانشجویی در برابر هزینه هایی که از آنها دریافت می شود توسط
دانشجویان مراکز علمی مختلف به تصویر کشیده شده و نشان می دهد غالب آنها از وضعیت
موجود در خوایگاه ها گلایه دارند.
عدم وجود استانداردهای لازم برای خوابگاه های دانشجویی، نبود امکانات حداقلی، پرداخت هزینه های خوابگاه و غذا بعضا دانشجویان را قربانی سومدیریت ها کرده و متاسفانه طی سالهای اخیر اقدام مناسبی در راستای بهبود این وضعیت صورت نگرفته است.
سید مجید حسینی استاد دانشگاه تهران در این باره می گوید: دانشگاه رفتن
دو دهه پیش تنها راه ارتقاء اجتماعی و کسب و کار بود. خانوادهها تمام توانشان را
صرف میکردند تا بچه ها پا ان سوی حصار دانشگاه بگذارند و دیگر وظیفه شان تمام شده
بود؛ اما حالا نوبت ایجاد یک اقتصاد بزرگ آموزشی شد.
از دانشگاه آزاد تا پیام نور و غیر انتفاعی و کاربردی و بین الملل و… فعال
شدند تا از این تصور خانواده ها، پول بسازند، و آنقدر پول ساختند که تعداد دانشگاههای
ایران و چین برابر شد و نسل بزرگی از جوانان را ایجاد کردند که تحصیل کرده ترین و
بیکارترین نسل جوان تاریخ ایران شدند.
حالا به شرایطی رسیدیم که هر کس دیپلم دارد با احتمال کار هشتاد و پنج
درصد روبروست، اما اگر لیسانس بگیرد پنجاه و پنج درصد ممکن است کار داشته باشد.
حال آنکه اگر ان چهار سال را خرج آموختن یک مهارت، یک کار و یا یک عمل
اجتماعی کند، میتواند چند سال توقع اغاز یک زندگی اقتصادی را برای خودش داشته
باشد؛ این وضعیت در بین دختران وضع بدتری دارد و احتمال کار ، مستقل شدن و توانایی
اقتصادی انها 10 درصد با لیسانس کمتر از پسرهاست .
حالا باید ایستاد، و بلند گفت: دانشگاه نروید! دانشگاه به شما آینده نمیدهد؛
کار نمیدهد، مهارت نمیدهد؛ بیرون حصارهای این دانشگاه، گشوده و فعال و پر انرژی،
آغاز کنید، چند سال دیگر شما جلوترید.
بگذارید اسم دکتر و مهندس پشت فامیلتان نباشد، اما عزت نفس داشته باشید،
افسرده نشوید و به سمتی بروید که روزی مستقل و آزاد باشید؛ بگذارید شان دیپلم
داشتن بالا برود؛ ادم ها مثل مردمان همه کشورها، جای دانشگاه، بروند دنبال کار
ساختن، تکنیک آموختن و به عزت نفسشان افتخار کنند، نه کاغذ پاره مدرک! مردمان
خودتان را از فریب مدرک نجات دهید؛ سرابی بیش نیست.
رحیم بنامولایی، رئیس اتاق بازرگانی استان البرز می گوید: امروز دانشجوی ما باید صاحب نظر و فکر باشد نه اینکه دانشگاه های ما بنگاه های اقتصادی تولید مدرک شده اند.
تعامل دانشگاه و صنعت که یکی از مشکلات بزرگ فعلی کشور است باعث شده مهندس فارغ التحصیل اطلاعات آنچنانی نداشته باشد و علم زیر سوال رود درحالیکه همان مهندس تجربه استادکاران را زیر سوال خواهد برد اما تجربه و علم باید با هم پیش رفته و علمی که ثروت تولید نکند موثر نیست.
پولی کردن دانشگاه ها بیش از آن که موافق داشته باشد با واکنش مخالفان رو به رو شده است؛ مخالفانی که معتقدند خصوصی سازی آموزش عالی به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای پیشرفت اجتماعی و تغییر طبقه اقتصادی به خصوص در ایران، به عدالت اجتماعی آسیب می زند.
منتقدان می گویند با خصوصیسازی آموزش عالی، قشر مستضعف یکی از بهترین فرصت های خود برای بهبود زندگی فردی را از دست میدهد.
به همین سبب آنان اعتقاد دارند خصوصی سازی آموزش عالی منجر به تعمیق شکاف طبقاتی و دور شدن هرچه بیشتر از عدالت اجتماعی مطلوب است.
واقعیتی تلخ بر اساس مرکز آمار ایران نشان می دهد بیشترین جمعیت «شاغل» کشور، دارای مدرک دیپلم و پیش دانشگاهی هستند به طوریکه بالغ بر ۵ میلیون و ۳۸ هزار نفر از شاغلان را تشکیل میدهند. سپس شاغلانِ با تحصیلات دوره راهنمایی با بیش از ۴ میلیون و ۹۴۴ هزار نفر و دوره ابتدایی با ۴ میلیون و ۸۸۲ هزار نفر بیشترین جمعیت شاغل کشور را شامل میشوند.
همچنین در بین جمعیت شاغل کشور، فارغ التحصیلان مقطع لیسانس بیش از ۳ میلیون و ۱۲۳ هزار و ۹۰۰ نفر از شاغلان کشور را به خود اختصاص دادند. در عین حال یک میلیون و ۱۱۴ هزار نفر از جمعیت شاغل دارای مدرک تحصیلی فوق دیپلم و یک میلیون و ۷ هزار و ۹۰۰ نفر نیز دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس یا دکتری حرفهای هستند.
علاوه بر این ۳۳۳ هزار و ۶۹۳ نفر از جمعیت شاغل کشور در سطح سواد آموزشهای غیر رسمی و سوادآموزیها و ۱۰۸ هزار و ۵۲۳ نفر در سطح سواد متوسطه قرار دارند.
به نقل از مهر، اما کمترین جمعیت شاغل کشور را افراد دارای مدرک دکتری تخصصی تشکیل میدهند که ۱۰۰ هزار و ۷۰۴ نفر از جمعت شاغل کشور را در بر میگیرند.
در خاتمه تنها می توان گفت:
آموزش عالی هم چنان در چالش رایگان بودن یا نبودن گرفتار است و همواره دانشجویان به پولی شدن آموزش اعتراض کرده اند. مطالبه ای که نه تنها همچنان بیجواب مانده است بلکه بر هزینه های رفاهی و تحصیلی دانشجویان در دوره های با عنوان روزانه و رایگان افزوده می شود و در نهایت سهم بالای اشتغال نصیب دیپلمه ها خواهد شد!
ستاره کردستانی - تیتریک
انتهای پیام/