کپی برابر اصل ترامپ در آمریکای جنوبی/ خودزنی برزیل با ورود به بازی آمریکایی - صهیونیستی/ بولسونارو در سودای تبدیل به شریک اصلی ترامپ در منطقه

گروه بین الملل "تیتریک"؛ تاکنون، فهرست سیاست های خارجی "ژایر بولسونارو" انتقال سفارت کشورش به بیت المقدس، خروج از توافق آب و هوایی پاریس و ادامه درگیری سیاسی با رئیس جمهور چپ گرای ونزوئلا و ورود به جنگ تجاری با چین است.

موارد و سیاست هایی که آشنا به نظر می رسند!

برزیل و اسرائیل تاریخ دیپلماتیک درازمدتی دارند. برزیل جمعیت وسیعی از یهودیان که بسیاری از آنها در اواسط قرن بیستم از پناهندگان اروپایی بودند را در خود جای داده است.

بولسونارو پس از اخذ مقام ریاست جمهوری برزیل تمایل خود را برای برقراری روابط نزدیک با رژیم صهیونیستی ابراز داشت. این حس متقابل است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، در توئیتی پیروزی بولسونارو در انتخابات ریاست جمهوری را تبریک گفت.

واشنگتن‌پست در جایی دیگر افزود؛ بولسونارو سال گذشته در سفری انتخاباتی به آمریکا گفت: "ترامپ الگوی من است. می دانم که فاصله ای بین من و او وجود دارد، اما امیدوارم برای برزیل و آمریکای خوب بتوانم به وی نزدیک تر شوم. من قصد دارم درس هایی را از اینجا به برزیل ببرم."

رابطه برزیل و آمریکا به لحاظ تاریخی، بین دوستی محتاطانه تا پذیرشی بی میل در تغییر است. برزیل به طور وسیعی از نگاه خیره ی آمریکا اجتناب ورزیده و به جای آن نفوذش را از طریق متحدان منطقه ای و مؤسسات چند جانبه به اجرا درمی آورد. اکنون، بولسونارو قصد تغییر این روند را دارد. وی وضعیتی را فراهم می کند تا برزیل به هدف محدود نگهداشتن ایدئولوژی های چپ گرا و نفوذ چین در آفریقای جنوبی بتواند شریک اصلی آمریکا در منطقه باشد.

بولسونارو به عنوان یک پوپولیست متعهد شد تا سیاست های معمول را تکان دهد. وی با بیگانه خواندن متحدان سنتی مانند کوبا و اعلام تمایل به محدودسازی سرمایه گذاری در زیرساخت و دیگر بخش های استراتژیک چین، سیاست خارجه خود را آغاز کرده است.

وی برای تحقق تلاش هایش "ارنستوآروخو" (طرفدار سیاست های ضد جهانی شدن ترامپ) که قصد اولویت بندی روابط با آمریکا را دارد را به عنوان وزیر امور خارجه منصوب کرده است.

در مقاله ای که سال گذشته منتشر شد، آروخو، ترامپ را به خاطر حفظ تمدن مسیحیان غربی از اسلام رادیکال و مارکسیسم فرهنگی ستود. وی اصرار داشت تا برزیل به ترامپ بپیوندد و تعهد وی مبنی بر "بازگرداندن عظمت به آمریکا" را گسترش دهد.

به نظر می رسد که دولت ترامپ از داشتن دوستی در جنوب که ایدئولوژی خود را با آن به اشتراک بگذارد، دلگرم است.

جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا، گفته که به منظور محدود ساختن نیکاراگوئه، کوبا و ونزوئلا که آنها را "سه کله پوک" می نامد، قصد بنا نهادن اتحاد نظامی با برزیل وکلمبیا را دارد.

وی برای دیدار با بولسونارو در برزیل توقف کرد و پیش از ملاقات با بزرگترین اقتصادهای دنیا در نشست گروه 20 در بوینس آیرس در ماه نوامبر، در مورد تجارت و امنیت با وی بحث کرد.

این دیدار یک ساعته منجر به دعوت ترامپ از سوی بولتون برای ملاقات با بولسونارو شد. بولتون در توئیتش نوشت: "ما منتظر مشارکت پویا و فعال با برزیل هستیم."

این مشارکت در روابط بین دو کشور، خیزش چشمگیری را نشان می دهد.

ماتیاس اسپکتور که مرکز روابط بین الملل در وارگاس (دانشگاهی در سائو پائولو) را اداره می کند، گفت: "بولسونارو در حال رسیدن به مدلی است که شکست خورده است."

بولسونارو برای تبلیغ هم ترازی اش با ترامپ، وقت تلف نمی کند. وی در طول مبارزات انتخاباتی اش با ادعای اینکه چین تمام کشور را از آنِ خود می کند، از برزیل خواست تا از این کشور که شریک تجاری اصلی برزیل است، فاصله بگیرد. وی با کنار گذاشتن پکن و بازدید از تایوان، خشم رهبران چین را برانگیخت.

اما روابط سرد با چین می تواند پیامدهای جدی برای اقتصاد متزلزل برزیل داشته باشد. کشاورزان سویای برزیل که به خاطر حذف آمریکا به عنوان تأمین کننده سویای چین از جنگ تجاری ترامپ به شدت بهره مند شده اند، نیز به خطر خواهند افتاد. برزیل همچنین آهن و فولاد به چین صادر می کند.

اسپکتور گفت: "اگر چین تصمیم به تلافی بگیرد و وی را الگو قرار دهد، بولسونارو هزینه های وحشتناکی پرداخت خواهد کرد. این دیپلماسی با خطر بالا و یک شرط بندی کورکورانه است."

با توجه به اینکه هزاران پزشک کوبایی به مناطق فقیرنشین و دورافتاده ی برزیل اعزام شده اند، برزیل کوبا را به تعلیق روابط تهدید کرده است.

کوبا در واکنش به این اقدام، بیش از 20000 پزشک و پرستار خود را از برزیل بیرون کشید و بولسونارو را به خاطر تهدیدش مورد انتقاد قرار داد.

در ضمن، منافع سیاست خارجی برزیل، مشکوک و قابل بحث است. اتحاد با آمریکا منجر به سخنان تند و تیز از سوی برازیلیا(پایتختکشوربرزیل) علیه فروپاشی ونزوئلا خواهد شد، زیرا سوء مدیریت منابع و یک رژیم خودمختار منجر به کمبود موادغذایی و بحران بی سابقه پناهندگان شده است.

نظر به اینکه هزاران ونزوئلایی از مرز عبور کرده و به سمت برزیل و کلمبیا می آیند، یافتن راه حل برای درگیری بین نیکولاس مادورو، رهبر ونزوئلا و منتقدان داخلی اش در اولویت است. در حالی که ترامپ از مداخله نظامی جلوگیری نکرده، بولسونارو گفت که او در جستجوی راه حل مسالمت آمیز است.

مشارکت آمریکا و برزیل می تواند باعث تحریم های اقتصادی یا تلاش های چند جانبه برای حذف مادورو که به زعم بولسونارو یک دیکتاتور است و به دولت وی بی اعتنایی کرده، شود.

آروخو در پی دعوت نکردن مادورو به جشن روی کار آمدن بولسونارو در توئیتی نوشت: "مادورو جایگاهی در جشن دموکراسی ندارد. تمام کشورهای جهان باید دست از حمایت وی بردارند."

گذشته از ونزوئلا، منتقدان می گویند که فضای واضح اندکی در همکاری استراتژیک بین برزیل و آمریکا وجود دارد.

موریسیو سانتارو، استاد علوم سیاسی در دانشگاه دولتی ریو دو ژانیرو برزیل، در مورد این همکاری گفت: "منافع مشترک زیادی وجود ندارد. فضایی برای ایجاد روابط نزدیک بین بولسونارو و ترامپ وجود دارد، اما کوچکتر از حد انتظار بولسونارو است."

با این وجود، هم ترازی وی با ترامپ ممکن است به بولسونارو برای اعتباردهی به اختیارات راست گراها با پایگاه محافظه کارانه اش در کشوری که حامیانش در دوره ی او زیر پرچم آمریکا و رژیم صهیونیستی پرواز می کنند، کمک کند.

ادواردو بولسونارو طی نشستی در ماه گذشته در مورد دولت پدرش گفت: "این (دولت پدر) در حال عالی شدن است. مانند ترامپ در آمریکا."

بولسونارو شخصیتی دوقطبی در کشور داشته و سابقه طولانی در اظهارنظرهای جنجالی در زمینه همجنس گرایی زنان و مردان دارد. وی بارها دیکتاتوری نظامی که در سال های 1964 و 1985 برزیل را اداره می کرد را ستود. منتقدان بسیاری اظهار داشتند که کشور وی نفوذ ندارد، اما به تبعیت از ترامپ نوعی سیاست خارجه تهاجمی را اعمال می کند.

سفیر پیشین برزیل در واشنگتن (Rubens Barbosa) در مورد انتقال سفارت در اسرائیل گفت: "این اقدام، سالانه 6 میلیارد دلار فروش ماکیان به کشورهای عربی را دور می اندازد."

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/