بی خانمانی سهم خسارت دیدگان آتش سوزی بعد از گذشت چند ماه در بهشت آمریکا/ اخراج کارگران کارخانه ها به مدت نامعلوم

به گزارش گروه بین الملل "تیتریک"؛ پس از آتش سوزی کالیفرنیا معروف به کمپ فایر (آتش سوزی کالیفرنیا)، جمعیت های بی خانمان جدید و قدیمی در هم آمیختند. این آتش سوزی مرگبار، بحران مسکن و بی خانمانی در آمریکا را حادتر کرد.

خبرگزاری آمریکایی اِن‌بی‌سی‌نیوز در مورد اوضاع آشفته ی آمریکا پس از کمپ فایر می نویسد؛ هزاران نفر در آتش سوزی کالیفرنیا خانه های خود را از دست دادند و به گفته مقامات، این ایالت، 90 درصد خسارت دیده است.

کارفرمایان به دلیل نابودی زیرساخت های شهری، کارگران را به مدت چند هفته و حتی چند ماه مادامی که آینده ای قابل پیش بینی وجود داشته باشد، اخراج کرده اند.

اکنون هزاران مهاجر بدون حقوق یا مکانی دائمی برای گذراندن زندگی هستند. آتش سوزی با وسعت 138 هزار هکتار آنها را بی خانمان کرده است.

مردم در مواردی چون؛ تهیه موادغذایی، بهداشت، آب و برق و حتی مسکن مشکل دارند. انگار هزار سال پیش است.

این آتش سوزی زمانی به وقوع پیوست که کالیفرنیا بحران بی خانمانی را تجربه می کرد و تقریبا نیمی از کشور بی پناه در ماشین ها، پارک ها و خیابان ها زندگی می کردند. تقریبا تمام پناهگاه ها پر است.

حتی اگر بازماندگان بیچاره برای اجاره خانه از فدرال و دولت کمک دریافت کنند، هیچ تضمینی برای اینکه مکانی برای زندگی بیابند وجود ندارد.

سارا توماس، مدیر برنامه تیم غیر دولتی مسکن چیکو، گفت: "بحران مسکن به سختی به ما ضربه وارد می کند. میزان مکان خالی حدود 1 درصد است. اکنون ما همان 1 درصد را هم از دست داده ایم. افراد با مشکلات عدیده ای در یافتن جایی برای زندگی دست و پنجه نرم می کنند."

علیرغم این واقعیت که یک پنجم از مردم کالیفرنیا در فقر زندگی می کنند، ارزش متوسط خانه در این ایالت 544900 دلار و میانگین اجاره ی منزل دو خوابه 2750 دلار است.

حتی پیش از وقوع آتش سوزی در 8 نوامبر، کارگران کم درآمد و بازنشستگان در پناهگاه به سر می بردند.

هنوز مهاجران و بازماندگان آتش سوزی در چادرهایی در پارکینگ ها، در ماشین ها، در منازل آشنایان و یا در خانه هایی بسیار کوچکتر از ساکنان آن زندگی می کنند.

کارمن بلر، 33 ساله که شش ماهه باردار است، و شوهرش رایان بلر، 30 ساله، خانه خود را از دست داده اند، از یافتن مسکن ناامید شده و همچنان بی خانمان هستند و در خانه برادرشوهرش زندگی می کنند.

روزنامه نیویورک‌تایمزنوشت؛ حتی قبل از سر بر آوردن اولین شعله های آتش در کالیفرنیا، وضعیت اضطراری وجود داشت. وضعیت بی خانمانی در بخش هایی از منطقه بسیار بد بود.

آتش سوزی، نزدیک به 14000 خانه را نابود کرد و جمعیت جدیدِ ده ها هزار نفری را به بحران بی خانمانی بلندمدت کالیفرنیا افزود.

لورا کوتسونا، مدیر اجرایی مرکزJesusدر چیکو، گفت: "شرایط وخیم است. اگر نیاز به خانه نیز خاتمه یابد، این بزرگترین فاجعه ای است که می توانید تصور کنید."

اکنون، با گذشت چند ماه از وقوع آتش سوزی، با بدتر شدن شرایط آب و هوایی، پناهگاه ها تخلیه شده یا به مکانی دورتر انتقال می یابند. تنش ها بین کسانی که قبلا بی خانمان بودند و افرادی که تازه بی خانمان شده اند رو به فزونی است.

فراهم آورندگان پناهگاه و امداد با هجوم افراد جدید بی خانمان مواجه می شوند و این امر منجر به اعمال فشار بر سیستم پناه دادن و سخت شدن تصمیم گیری برای اولویت بندی بی خانمان ها در فضایی محدود می شود.

بنا بر گزارش اداره مسکن و توسعه شهری آمریکا، کالیفرنیا با 134000 بی خانمان دارای بیشترین جمعیت بی خانمان نسبت به هر ایالت دیگر است و همچنین سرعت رشد این آمار در کالیفرنیا نسبت به ایالت های دیگر بیشتر است.

طرفداران می گویند که در اغلب موارد، هدف پناهگاه ها این است که به مردم مسکن موقت بدهد، آنها را در مسیر خودکفایی حمایت و در نهایت آنها را در یک خانه دائمی مستقر کند. در طول مسیر، مسائل اساسی چون؛ بیماری روحی، اعتیاد و نداشتن درآمد وجود دارد. اما یکی از بزرگترین موانع برای پایان دادن به بی خانمانی، کمبود شدید مسکن است.

به گفته جنیفر گریگز، هماهنگ کننده کمیته مراقبت، پیش از کمپ فایر مسکن خالی 1 تا 2 درصد بود که این آمار در اکثر بازارهای مسکن سالم 2 تا 5 درصد است.

نیویورک‌تایمزدر مقاله ای دیگر نوشت؛ پس از آتش سوزی در کالیفرنیای شمالی، بحران جدید بی خانمانی متولد شد. فاجعه کالیفرنیا، کمبود مسکن شدیدی برای پناهندگان ایجاد کرده است.

در کشوری که در حال حاضر به شدت از کمبود مسکن رنج می برد، آتش سوزی آن را بسیار آسیب پذیرتر کرد. با هر فاجعه اعم از؛ آتش سوزی، گِل‌رود یا زمین لرزه در جایی که سال ها مشکل مسکن خالی داشته است، هزاران نفر قادر به یافتن مسکن خالی در بازار نخواهند بود.

همچنان هزاران نفر که خانه های خود را در آتش سوزی از دست داده اند، در سراسر کالیفرنیا و اطراف آن در مسافرخانه ها، هتل ها، پناهگاه های دولتی و مکان هایی مانند کلیسا پراکنده شده اند.

بیش از 81000 نفر در سراسر کشور خانه هایشان را تخلیه کرده اند. مقامات ایالتی و محلی گفته اند که پناهگاه های موقت تنها به منظور پیشبرد اهداف اضطراری در نظر گرفته شده اند.

خانواده هایی که خانه خود را در آتش سوزی ترک کرده اند نیاز به اقدامات جدی دارند. برخی از آنها در میدان ها چادر زده اند.

برخی از مردم به صورت داوطلبانه زمین خود را برای افرادی که خانه هایشان را از دست داده اند و نیاز به یک مکان برای پارک کردن تریلر و یا وسیله نقلیه خود دارند، باز گذاشته اند.

کارشناسان مسکن گفتند که آتش سوزی، مشکل مسکن را گسترده تر و عمیق تر از قبل کرده است. ما افزایش جمعیت و افزایش شغل زیادی داشته ایم و نمی توانیم مکانی را تعطیل کنیم که به مردم اسکان بدهیم. به هنگام وقوع فاجعه، هیچ حاشیه ای وجود ندارد؛ هیچ زیر سازی وجود ندارد.

کِیسی هَچِر، سخنگوی بوت کانتی، گفت: "یکی از راه حل های ممکن این است که آژانس مدیریت بحران فدرال (FEMA) تریلرهایی را برای مردم فراهم کند که تا زمان بازسازی خانه هایشان در آن زندگی کنند."

نیویورک‌پست، از قدیمی ترین روزنامه های آمریکا، در این خصوص افزود؛ مقامات هشدار دادند که مرگبارترین و ویرانگرترین آتش سوزی تاریخ کالیفرنیا موجب بدتر شدن بحران بی خانمانی در کشور شد.

کمپ فایر وحشتناک در شمال کالیفرنیا عملا هر ساختمانی را در شهر تقریبا 27000 نفری پارادایز ​​نابود کرد.

ریچارد ناراد، مدیر عملیات های برنامه پناهگاه زمستانی امن چیکو، گفت: "ما قبلا هم در ایالت کمبود مسکن داشتیم. انتظار داریم برخی از مردم به ماندن در خیابان خاتمه دهند. مادامی که آنها متوجه نباشند، این مشکل بزرگ تر خواهد شد. من حدس می زنم تریلر وسیله نقلیه ضروری است. فکر نمی کنم اتاق های هتل به اندازه کافی وجود داشته باشد."

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/