به نام‌البرز به کام تهران؛ بهره‌برداری از مفاخر‌استان در پایتخت/ استعدادهایی که به سرمایه گذاری و بهره‌برداری استان ختم نمی‌شوند

چطور به بازیگری علاقمند و وارد هنر شدید؟

از ابتدا علاقه خاصی به هنر و امور فرهنگی داشتم، در دوران مدرسه عضو گروه نمایشی بودم و چندین نمایش را اجرا کردم. در سن 20 سالگی تجربه مدیریت فرهنگی و هنری کانون رشد کرج را داشتم و هم زمان در حوزه کارگردانی و بازیگری جزو هنرجوهای پروپا قرص مرحوم سمندریان بودم و تجربیات بسیار ارزشمندی را از او کسب کردم. حمایت همیشگی خانواده و تشویق آنها نیز باعث شد در این مسیر ثابت قدم باشم.

اولین بازی مهم جلوی دوربین در چه فیلمی و چه زمانی بود؟

اولین فیلم بلند سینمایی من که در حوزه دفاع مقدس بود به نام روزنه و کارگردانی جمال شورجه در سال 65 بود. بعد از آن چندین کار کوتاه و بلند با موضوعات سیاسی و اجتماعی در واحد فیلم حوزه هنری استان تهران بازی کردم. بعد از فیلم عملیات کرکوک با حاتمی کیا در بوی پیراهن یوسف بازی کردم که کار لذت بخشی بود و خیلی دیده شد و پس از آن هم در فیلم های دیگری نقش داشتم.

از فعالیت خود در تئاتر بگویید؟

بین سال 65 و 66 داور جشنواره تئاتر که در کانون رشد کرج برگزار شد بودم. به نوعی بعد از چندین سال کار سینمایی دوباره به کار تئاتر برگشتم. در نمایش «ترکش» به کارگردانی حسینی که در جشنواره تئاتر دفاع مقدس جوایز زیادی گرفت، «چشم های عیسی» که در حوزه دفاع مقدس و جشنواره هفتم جایزه نمایش برتر را گرفت در حوزه بازیگری جوایزی گرفتم. بازی در نمایش «سفر آب»، «بند»، «شب آخر»، «جناب قاضی» و «هرچه بگندد نمکش می زنند» از دیگر کارهای نمایشی من است.

بیشتر به چه نقش هایی علاقه دارید؟

تاثیر کار هنری در زندگی شخصی را چطور بیان می کنید؟

هنر همانطور که مخاطبان را تحت تاثیر قرار می دهد می تواند باعث ارتقای شخصیت و تعالی روح و روان خود فرد نیز می شود. خلاقیت و زایندگی اساس هنر است و موجب رشد معنوی و تخلیه عواطف انسان می شود و وقتی هنرمند شخصیتی را خلق می کند در واقع حس بالندی به او دست می دهد که به هیچ وجه قابل توصیف نیست و این ها همه تاثیر روح و روانی خوبی در انسان دارد.

دنیای بازیگری چه حس و حالی دارد و ویژگی های یک بازیگر موفق چیست؟

به اعتقاد من دنیای بازیگری بسیار متفاوت است هنر و هنرمند باید در خدمت مردم و رشد فرهنگی و فکری مخاطب باشد. یک هنرمند با ویژگی های منحصر به فردی که می تواند داشته باشد باید صاحب تفکر و به عنوان یک الگو و مولف در جامعه تاثیرگذار باشد.

جایگاه هنر و تئاتر و سینما در البرز را چگونه ارزیابی می کنید؟

با وجود هنرمندان درجه یک که در البرز زندگی و بیشتر آنها در رده های بالای هنری هم فعالیت می کنند و از طرفی با وجود پتانسیل فرهنگ و هنر و حضور مفاخر بزرگی که در استان داریم آنطور که باید در این حوزه سرمایه گذاری و بهره برداری نمی شود و این باعث می شود بیشتر هنرمندان ما جذب مجامع هنری تهران می شوند و این اصلا به نفع مخاطبان و اهالی البرز نیست.

از فعالیت های خود در استان بگویید؟

اکنون مدیریت یک موسسه فرهنگی و هنری را بر عهده دارم و مشغول تدریس بازیگری و تولید چند نمایش در حوزه کودک و نوجوان در البرز هستم.

دغدغه های شما در حرفه بازیگری چیست؟

من هم مثل بقیه هنرمندان احساس می کنم با وجود نیاز شدید مردم به غذای فکری و روحی در این مورد کم توجهی شده و نهاد های مربوطه باید پاسخگو باشند. در واقع مردم و هنر البرز قربانی دعواهای سیاسی مدیران ومسئولان فرهنگی و هنری شهرشده اند که قطعا به نفع نسل آینده نیست و تاوان آن را همه خواهیم داد.

از اهداف و آرزوهایتان بگویید.

نه فقط من بلکه هدف همه هنرمندان البرزی این است که در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و هنری بتوانیم بدون دردسر و با حمایت جدی مدیران نهادهای متولی فعالیت کنیم و باری از دوش اجتماع برداریم.هنرمندان می توانند با تعهد و و مسئولیت پذیری در جهت تحقق اهداف فرهنگی، هنری و اعتقادی جامعه قدم بردارند و بار بزرگی از دوش اجتماع و مدیران بردارند و جامعه را به سوی مدنیت و اخلاق پیش ببرند.

صحبت پایانی؟

جمله معروف «یک تصویر به هزار کلمه می ارزد» تاثیر هنر، سینما و تئاتر در اجتماع را بیان می کند. تاثیر هنر در جامعه انقدر زیاد است که هزاران صحبت، شعار و جلسه و راهکار تئوری نمی تواند با تاثیر یک تصویر یا فیلم برابری کند. رشد اعتیاد، طلاق، سرقت و آسیب های اجتماعی که امروزه در استان درگیر آن هستیم همه در اثر کم توجهی به حوزه هنر، فرهنگ و هنرمندان البرز است که این شهر را در جایگاه بدی در حوزه آسیب های اجتماعی قرار داده است. امیدوارم با تغییر نگرش در این زمینه بتوان در شرایط جامعه و کاهش معضلات قدم برداشت.

انتهای پیام/

خدیجه ستارزاده- تیتریک