نقشی که بعد از پایان فیلم هم گریه بازیگر زن را درآورد!!
گروه فرهنگی "تیتریک"؛ژاله صامتی که پاییز و زمستان امسال نمایش «محبوبهها» را در مقام
کارگردان و بازیگر روی صحنه داشت و بعد از دو سال به تئاتر بازگشت، گفت:
همین
که کسی به دیدن تئاتری که من کار میکنم بیاید و به فکر بیفتد و چیزی را
متاثر از آن، در زندگیاش جابجا کند که با آن حالش خوب شود، حس میکنم به
هدفم رسیدهام و خوشحال میشوم.
صامتی با بیان اینکه پشت
صحنه نمایش محبوبهها بسیار عاشقانه و جذاب بود و تصویری از دنیای زنان را
ارائه میداد، هدفی که این نمایش دنبال میکرد را ایجاد انگیزه برای درمان
روح و روان خواند و گفت:
اینکه تلنگری بزنیم که بتوانیم از
تمام واگویهها و پچپچههای کهنه دور و برمان که در ما نهادینه شده آگاه
شویم و فکرهایمان را هم نو کنیم. من معتقدم چیزی به اسم مرد یا زن بد و خوب
نداریم، بلکه گاهی برخی آدمها فارغ از جنسیتشان، رفتار درست را بلد
نیستند و نیاز است مسائلی را یاد بگیرند.
ژاله صامتی در نمایش «محبوبهها»
صامتی خاطرنشان کرد:
ضمن اینکه معتقدم هر بازیگری باید روانشناسی و جامعهشناسی بداند و در
کنارش جهانبینی درستی هم داشته باشد چراکه احاطه و یا آگاهی از این علوم،
امری جدانشدنی از بازیگری است.
او درباره میزان اثرگذاری یک نقش بر روح و روان بازیگر هم گفت:
من نقشی بازی کردهام که در تمام مدت فیلمبرداری که حدود دو ماه میشد و حتی ۱۰ روز بعد از اتمامش، گریه میکردم.
در این سالها و برای نقشهای مختلف، بارها دچار آسیب روح و روان شدهام
بهطوریکه اصلا کسانی که دو یا سه کار تئاتر یا فیلم را همزمان باهم
انجام میدهند را نمیفهمم.
این بازیگر تئاتر و سینما با تاکید بر تاثیر عمیقی که یک نقش میتواند روی بازیگر داشته و حتی شخصیت فرد را تغییر دهد، گفت:
من وقتی قرار است سر فیلم یا تئاتری بروم دیگر اصلا شبیه خودم نیستم و تبدیل به فرد بسیار ساکتی میشوم.
منبع:ایلینا
انتهای پیام/