دستپاچگی کاخ سفید در ماجرای خبرنگار زندانی ویکی لیکس/ گاف ترامپ در تغییر موضع علیه خبرگزاری افشاگر

"خوزه والنسیا" وزیر امور خارجه و "ماریا پائولو رومو" وزیر کشور اکوادور، آسانژ را به راندن اسکوتر در اطراف راهروهای سفارت و دشنام دادن به کارمندان و کثیف کردن دیوارهای آن متهم کردند.

با اینکه اکوادور از مهمان لندنی خود خسته شده بود، اما محروم کردن آسانژ از پناهندگی و دادن مجوز به افسران پلیس شهری لندن برای بیرون راندن وی از سفارت، پیچیده تر از این حرف هاست.

البته ویکی لیکس نیز به روش های دیگری مقامات اکوادور را مورد آزار قرار داده بود. آسانژ ماه ها طی اقدام قانونی علیه دولت اکوادور، آنها را به نقض حقوق خود و اعمال قوانین سختگیرانه خانگی در زمان زندگی در سفارت متهم کرد. در نهایت در اکتبر گذشته، یک قاضی اکوادوری ادعاهای آسانژ را رد کرد.

کیتو (پایتخت اکوادور) نیز از حمایت آسانژ از جنبش استقلال کاتالونیا خشمگین بود. وزارت خارجه این شهر به آسانژ هشدار داد که از اظهاراتی که منجر به تضعیف و تخریب روابط اکوادور با دیگر کشورها از جمله اسپانیا می شود، خودداری کند.

در 25 ماه مارس، ویکی لیکس با انتشار توئیتی در مورد پرونده ی فسادی که "لِنین مورِنو" رئیس جمهور کنونی اکوادور با آن مواجه است، توجه عموم را جلب کرد. این توئیت به همراه گنجینه گسترده ای از ایمیل ها، پیام ها و دیگر اسناد مربوط به زندگی خصوصی مورنو به یک وب سایت میزبان با نام مستعار، پیوند داده شد.

دولت اکوادور ویکی لیکس را به خاطر افشای اسناد سرزنش کرد، اما این سایت اتهامات را انکار نمود. به همین سبب، دولت اکوادور این افشاگری را دستاویزی برای لغو پناهندگی آسانژ قرار داد.

مورنو با بیان اینکه آسانژ حق هک کردن حساب ها یا تلفن های شخصی را ندارد، هرگونه خلافکاری خود را انکار کرد. دفتر دادستانی کل، تحقیقات در مورد اتهامات را آغاز کرده است. ویکی لیکس هرگونه دخالت در انتشار این اسناد را انکار نمود، اما این انکار انگشت اتهام مورنو را از آسانژ و ویکی لیکس برنداشت.

در حال حاضر، روابط آسانژ و اکوادور رو به وخامت گذاشته است. ویکی لیکس با ترتیب دادن یک کنفرانس مطبوعاتی ادعا کرد که تیم این وبسایت یک عملیات جاسوسی علیه آسانژ در داخل سفارت را کشف کرده است.

آسانژ اصالتا استرالیایی است، اما در سال 2017 اقامت اکوادور را گرفت. کمتر از 24 ساعت پس از این کنفرانس خبری، پناهندگی آسانژ لغو گردید و مقامات سفارت با فراخواندن پلیس شهری لندن وی را به زور از سفارت بیرون راندند.

وزارت کشور اکوادور اعلام کرد که "لاوا بیبی" همدست سوئدیِ آسانژ که چندین بار به سفارت اکوادور در لندن آمده بود نیز در فرودگاه دستگیر کرد.

خبرگزاری abc نوشت؛ با اینکه ترامپ در انتخابات سال 2016 به خاطر افشای ایمیل های رقیب وی از ویکی لیکس طرفداری می کرد، اما با بی تفاوتی به این موضوع، هنوز هیچ نظری درباره جولیان آسانژ نداده است.

به گزارش MSNBC، ترامپ پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 2016، 141 بار در یک ماه نام ویکی لیکس را آورده است.

راشاتودی با اشاره به تغییر موضع کاخ سفید در مورد آسانژ نوشت، دستگیری جولیان آسانژ باعث دستپاچگی کاخ سفید شد و آن را در موضعی غیر حرفه ای قرار داد. اکنون کاخ سفید سعی در توجیه اظهارات قبلی ترامپ درباره ستایش افشاگری های این وبسایت دارد.

سارا سندرز سخنگوی کاخ سفید، تمام اظهارات ترامپ در مبارزات انتخاباتی سال 2016 در رابطه با افشاگری ایمیل های هیلاری کلینتون توسط ویکی لیکس را فقط یک شوخی دانست. وی با کوبیدن دولت قبلی اعلام کرد که ما تنها دولتی هستیم که به طور جدی به چنین موضوعات رسیدگی می کنیم.

اکنون که آسانژ دستگیر و متهم به هک کردن شبکه رایانه ای دولت آمریکا در سال 2010 شده است، ترامپ هیچ اقدامی انجام نمی دهد.

وی با بی تفاوتی گفت: "من چیزی در مورد ویکی لیکس نمی دانم."



"روزنامه نگار، افشاگر یا افشای امنیتی خطرناک؟"

تحلیلگران هاروارد طی مقاله ای مرتبط به این موضوع با عنوان "روزنامه نگار، افشاگر یا افشای امنیتی خطرناک؟" نوشتند؛ نزدیک به یک دهه پس از اینکه "چلسی مَنینگ"، عضو پیشین ارتش آمریکا و یکی از عوامل بزرگترین موارد افشای اسناد محرمانه ی آمریکا در ویکی لیکس، موارد دسته بندی شده ی دانلودهای غیر قانونی از کامپیوترهای وزارت دفاع آمریکا را با ویکی لیکس به اشتراک گذاشت، "جولیان آسانژ" بنیانگذار این سایت در لندن دستگیر و به حبس محکوم شد.

بازرسان فدرال گفتند که آسانژ برای شکستن پایگاه های اطلاعاتی کامپیوتری وزارت دفاع و رمزگشایی سیستم کامپیوتری این وزارت با منینگ همدست شد.

وکلای آسانژ ادعا کردند که وی یک روزنامه نگار است و باید از حمایت های مختص روزنامه نگاران برخوردار باشد. آنها گفتند که این اتهامات تهدید خطرناکی برای روزنامه نگاران است.

در ادامه برای درک بهتر حقوق قانونی، امنیت ملی و تنش ها و حقایق روزنامه نگاری به نقطه نظرات برخی از صاحب‌نظران می پردازیم:

"یوچی بِنکلِر" اقتصاددان و استاد دانشگاه هاروارد با اشاره به حقوق روزنامه نگاران در مورد پرونده آسانژ گفت: "من در مدارک عمومی هیچ سندی در مورد همکاری فعال در شکستن رمزهای عبور ندیده ام. اگر مقامات، مدرکی در این مورد نداشته باشند، کوته فکری است که علیه یک روزنامه نگار عادی اقدام کنند، زیرا این کار آزادی مطبوعات را زیر سؤال می برد."

"رولف موات لارسِن" کارشناس انرژی هسته ای در مرکز پژوهش های بلفر دانشگاه هاروارد که بیش از دو دهه افسر اطلاعاتی سازمان سیا بوده گفت: "از افشاگری حفاظت می شود. دولت آمریکا قادر به انجام اقدامات خاصی است. آیا اقدام مَنینگ افشاگری بود؟"

وی موافقت خود با دستگیری آسانژ را اعلام کرد و افزود که اینگونه اقدامات به دیپلماسی و ارتباطات ما با کل جهان آسیب می زند. این افشاگری نیست، بلکه یک نفوذ وسیع طراحی شده برای لطمه زدن به منافع امنیت ملی آمریکا در سراسر جهان است.

"نیکو میلی" مدیر مرکز Shorenstein در رسانه ها، سیاست و سیاست عمومی گفت: "آسانژ روزنامه نگار نیست، بلکه منبعی برای روزنامه نگاران است. قدرت پاسخگویی او، وی را با ارزش های روزنامه نگاران برابر کرده، اما در بسیاری موارد روزنامه نگار محسوب نمی شود. آسانژ بیش از اینکه روزنامه نگار باشد، یک مدافع یا فعال است."

وی افزود: "من آسانژ را یک فعالِ شفاف سازی می دانم که با بسیاری از روزنامه نگاران کار می کند."

"آتیکا شوبرت" خبرنگار ارشد cnn در امور بین الملل گفت: "نمی دانم جولیان پس از این مدت که وی را خودشیفته خوانده اند چه فکری می کند؟ مردی که من می شناسم در بسیاری موارد، ذهنی تیز دارد."

وی افزود: "پرونده علیه او در مورد توطئه ی یک افشاگر برای دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده و عمومی ساختن آن است. این یک نبرد قانونی است که بر همه ما و دسترسی ما به اطلاعات تأثیر می گذارد. هر چیزی که اکنون اتفاق بیفتد، سابقه ای در سال های آتی خواهد بود."

لازم به ذکر است که رسانه ها نتوانستند کمکی کنند، اما حمله به آسانژ فرصتی برای یادآوری اظهارات گذشته ترامپ در مورد ویکی لیکس به کاخ سفید است.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/