موج فقر و گرسنگی در پنجمین اقتصاد بزرگ جهان/ کاهش رفاه اقتصادی به بهانه ساده زیستی/ دست گدایی نظام تجمل گرای انگلیس به طرف بنگاه های خیریه

این گزارش 115 صفحه ای با عنوان "چیزی در قفسه ها نمانده است. ساده زیستی، کاهش رفاه و حق بر غذا در انگلستان"، چگونگی تشدید کاهش سیستم رفاهی با معرفی سیستم اعتبار جهانی و دیگر تغییرهایی که خانواده های بچه دار انگلیسی بسیاری را گرسنه و وابسته به کمک های غذایی خیریه ها کرد را بررسی می کند.

بسیاری از این خانواده ها تک سرپرست هستند و توسط زنان اداره می شوند. دیده بان حقوق بشر دریافت که دولت انگلستان در حیطه وظیفه خود تحت قوانین بین الملل برای تضمین ارائه غذای کافی ناموفق بوده است.

"کارتیک راج"، محقق اروپای غربی در سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: "روشی که دولت انگلیس با آن کاهش رفاه را مدیریت کرده باعث شده والدین قادر به سیر کردن فرزندان خود در پنجمین اقتصاد بزرگ جهان نباشند. دولت انگلیس به جای اینکه از خیریه ها توقع پر کردن این خلاء را داشته باشد، باید حق بر غذا برای هر فرد را تضمین کند."

دیده بان حقوق بشر بر سه منطقه هال، کمبریج‌ شایر و آکسفورد با محرومیت بالا، متمرکز شد. این سازمان با 126 نفر از خانواده های تحت تأثیر فقر غذایی، داوطلبان و کارکنان بانک های غذا، مرکز ارتباطات و کارکنان مدارس مصاحبه کرده و داده ها و آمار رسمی را تحلیل و اطلاعات دولت و مقامات محلی انگلستان را بررسی کرد.

یک مادر 23 ساله از شهر "هال" انگلیس که صاحب یک فرزند 4 ساله و وابسته به توزیع غذای مازاد سوپر مارکت ها است با اذعان به اینکه قادر به یافتن کار متناسب با برنامه مدرسه دخترش نیست، گفت: "اغلب در آخر هفته چیزی (برای خوردن) نداریم. وقتی یک مادر تنها هستید، احتمال یافتن شغلی که بتوانید صبح ها فرزند خود را به مدرسه ببرید و به سرکار برگردید و مجددا ساعت 2:30 او را از مدرسه به خانه بازگردانید، بسیار کم است. من می توانم از غذا صرفنظر کنم، اما دخترم نیاز به غذا دارد."

عوامل افزایش روزافزون گرسنگی در انگلستان

سازمان دیده بان حقوق بشر 3 عامل که منجر به افزایش گرسنگی در انگلستان می شود را یافت:

اول؛ دولت های متوالی از سال 2010 تاکنون، به منظور حمایت از خانواده ها و کودکان به طور نامناسبی به آنها ضربه زده و هزینه های رفاهی را به نام ساده زیستی کاهش داده اند.

تحلیل دیده بان حقوق بشر از داده های هزینه های عمومی نشان می دهد که بین سال های 2010 تا 2018، رفاه عمومی برای کمک به کودکان و خانواده ها 44 درصد کاهش یافت و از دیگر موارد کاهش هزینه های دولت پیشی گرفت. بعلاوه، دولت به بهانه منافع خانواده ها، ساده زیستی و محدودیت تبعیض آمیز فرزند آوری (تا دو فرزند) را معرفی کرد، اما با گذشت 4 سال و علیرغم افزایش قیمت موادغذایی و تورم، پرداخت سالانه کمک های رفاهی را افزایش نداده است.

دوم؛ دولت با ایجاد تغییر عمده در سیستم رفاهی موسوم به "اعتبار جهانی"، با تأخیر در پرداخت های اولیه و هفته ها معطل گذاشتن دریافت کنندگان کمک های رفاهی، بحران گرسنگی را تشدید کرده است. این برنامه همچنین یک سیستم تنبیهی تحمیل تحریم ها (منع پرداخت به دریافت کنندگان کمک های رفاهی) دارد و کسانی که قادر به اثبات شاغل بودن یا در جستجوی شغل بودن خود نیستند به ویژه والدین تنها را به شدت هدف قرار می دهد.

سوم؛ دولت انگلیس فقیرترین ساکنان کشور که به شدت نیازمند بانک غذا هستند و گزارش هایی از مسئولین مدارس مبنی بر گرسنگی کودکان و عدم تمرکز آنها را نادیده گرفته و در زمینه اقدام در جهت زوال سریع استانداردهای زندگی ناموفق بوده است.

در دیدار با یک گروه 7 نفره از مادران جوان که تقاضای کمک می کردند، 4 نفر از آنها اذعان داشتند که از اینکه آشکارا گرسنه بودن را تأیید کنند و درخواست غذا داشته باشند، هراس دارند، زیرا دیگر قادر به حمایت از کودکان خود نخواهند بود و سرپرستی آنها را از دست می دهند.

نقض حقوق فقرا در دولت انگلیس

اخیرا دولت اقداماتی را در جهت کاهش برخی از سیاست های سختگیرانه خود انجام داده است. یکی از این اقدامات، حذف محدودیت دو فرزند برای دریافت کمک های رفاهی برای کودکان متولد پیش از آوریل سال 2017 است. اما این در مورد خانواده هایی که پیش از آن زمان دارای 3 فرزند بوده اند، صدق نمی کند. دولت طی اقدامی دیرهنگام، با اندازه گیری نا امنی غذا در سراسر کشور موافقت کرده است. این اقدام، منابع مالی محدودی را برای صبحانه و میان وعده مدرسه در برخی مناطق محروم تأمین می کند.

دیده بان حقوق بشر دریافت که دولت هنوز نسبت به مسئولیت و تأثیر مستقیم سیاست های خود بر بحران گرسنگی یا اقدام مناسب برای رسیدگی به آن آگاهی کامل ندارد. دولت انگلیس اقدام اندکی در جهت حل مشکلات جدی ساختاری در سیاست رفاهی که خانواده ها را در تهیه غذا ناتوان می سازد، انجام داده است.

به گفته دیده بان حقوق بشر، ناکامی دولت انگلیس برای رسیدگی مناسب به مشکل روزافزون گرسنگی، فقیرترین بخش جمعیت کشور را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث می شود تا گزینه های سیاست گذاری صرف بازگرداندن تعادل به وضعیت رفاهی جامعه شود.

دولت انگلستان در قبال قوانین بین المللی حقوق بشر، وظیفه ی تضمین حق غذای کافی برای مردم خود را دارد. این بدین معناست که مردم باید از دسترسی به مواد غذایی با قیمت مناسب و تهیه غذا از طریق برنامه های کمک رسانی و شبکه های امنیتی (در صورت عدم توانایی برای تهیه غذای مناسب) اطمینان حاصل کنند. با ناکامی در این زمینه، دولت، حقوق مردم گرسنه انگلیس را نقض می کند.

راهکار دیده بان حقوق بشر

سازمان دیده بان حقوق بشر گفت که دولت انگلیس باید در قوانین داخلی حق بر غذا را به رسمیت بشناسد. این دولت باید قانون محدودیت دو فرزند را به طور کامل لغو کند و تحت اعتبار جهانی به تأخیر در پرداخت های رفاهی خاتمه دهد و سود این پرداخت ها را نسبت به سرعت افزایش نرخ تورم مانند افزایش قیمت مواد غذایی، تضمین کند. دولت باید یک استراتژی ضد گرسنگی مانند؛ الزام قانونی اندازه گیری مقیاس نا امنی غذایی و گزارش نتایج آن به مجلس را ایجاد کند.

راج گفت: "تأثیر دولت انگلیس در افزایش گرسنگی به وضوح مشهود است. کنار ایستادن و اتکا بر سازمان های خیریه برای بهبود بخش هایی از سیاست های بی رحمانه و مضر دولت قابل قبول نیست. دولت انگلیس باید فورا وارد عمل شود و اطمینان دهد که فقیرترین ساکنان آن مجبور به تحمل گرسنگی نیستند."

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/