جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 19
یادداشت اختصاصی "تیتر1":
اعتراف حسن روحانی بر شعاری بودن وعده های انتخاباتی!/ این 98، آن 98 که ما می خواستیم نیست
در آخرین جلسه هئیت دولت که طی روزهای اخیر در سال 98 برگزار شد رئیس جمهور سخنانی اعتراف گونه را مطرح کرد تا نشان دهد آنچه در سال 92 و 96 به ملت ایران به عنوان شعار دولت وعده داده شد نه تنها به بار ننشسته است، بلکه حتی مردم را به خواسته های برحقشان نزدیک نکرده اند.
به گزارش گروه سیاسی تیتریک، « دولت آن چنان رونق اقتصادی ایجاد بکند و آن چنان مردم را از لحاظ درآمد سرشار بتوانند در اختیارشان قرار بگیرد اصلا به این چهل و پنج هزار تومان خودشان نیاز نداشته باشند زندگی خوب داشته باشند همه افراد شاغل باشند در خانواده، با افتخار صدقه گرفتن افتخار نیست صدقه دادن افتخار است ما اگر زندگی مردم را خوب کنیم مردم با افتخار مالیات به دولت می دهند نیاز ندارند دست به سوی دولت دراز کنند من می خواهم کاری کنم دولت به سوی مردم دست دراز کند نه اینکه ملت بزرگ و عزیز ما به سمت دولت دست دراز کند».
بدون شک این جملات آشنا برای عموم مردم اشناست، سخنانی که خرداد سال 92 حسن روحانی در گفتگوی ویژه خبری شبکه 2 سیما مطرح کرد و گفت: «اقتصاد مقاومتی این است که به جای شعار برنامه ریزی کنیم کار کنیم اقتصاد مقاومتی این است که مداوم واردات زیاد نشه مداوم تولید داخلی ما افزوده بشه اقتصاد مقاومتی به این هست که ما با استقامت اهداف اقتصادی ما من جمله چشم انداز را با همان قدرت دنبال کنیم اقتصاد مقاومتی این است دنیا می خواهد ما را منزوی کند در اقتصاد و سیاست ما نباید بگذاریم ما نباید بگذاریم در اقتصاد منزوی بشویم باید بایستیم مقاومت و استقامت یعنی توطئه ها و نقشه های دشمن را نقش بر آب کنیم».
و اما وعده های انتخاباتی دولت کنونی را در سال 96 نیز مشاهده خواهید کرد؛
این در حالی است که در آخرین جلسه هیات دولت که طی روزهای اخیر در سال 98 برگزار شد رئیس جمهور سخنانی اعتراف گونه را مطرح کرد تا نشان دهد آنچه در سال 92 و 96 به ملت ایران به عنوان شعار دولت وعده داده شد نه تنها به بار ننشسته است، بلکه حتی مردم را به خواسته های برحقشان نزدیک نکرده اند.
کلیپی که در کانال های تلگرامی در اوج ناامیدی دست به دست می شود نشان می دهد که حسن روحانی در این جلسه می گوید: "صریحا خدمت ملت ایران اعتراف و اظهار می کنم که این 98، آن 98 که ما می خواستیم نیست.
آن 98 ای که ما اول انتخابات در سال 96 طراحی کرده بودیم این نیست، هست، برنامه های ما مدون و چاپ شده است، همه می دانند و مدارک آن وجود دارد. بله ما وارد یک جنگ تحمیلی شدیم، دشمن به ما تحمیل کرد، ما که آغازگر نبودیم و از برجام خارج نشدیم.
ما همه مراقبت ها را کردیم و شما دیدید که در تمام گزارشات آژانس ایران به تعهدات خود عمل کرده بود".
و اما آنچه در ذهن مردم و کارشناسان به عنوان یک علامت سوال بی پاسخ خواهد ماند این است که اگر دولت کنونی نمی توانست به سال 98 ای که وعده آن را داده بود برسد چرا افکار عمومی را به سخره گرفته و با شعارهای انتخاباتی آنها را به کابینه ای دلگرم کردند که آبی از آن گرم نمی شود؟
دولتی که در مدت زمان 4 سال نتوانست قدمی برای قشر محروم، از بین بردن شکاف طبقاتی، آقازادگی، مشکلات اقتصادی مردم و... بردارد چرا مجددا خود را وارد عرصه ای کرد که یکبار کارنامه ای با نمره ضعیف از آزمون خدمت به مردم رد شده بود.
تنها می توان در برابر این سوالات یک جواب داشت؛ رئیس جمهور تمام تلاش خود را کرد تا برجامی را تایید کند که موفقیتی برای خودش و تیم حلقه نیاوران داشته باشد اما فن مذاکره را بلد نبودند و از برنامه دشمن غافل شدند.
ختم کلام اینکه ...
اعترافی که نوش داروی پس از مرگ سهراب است برای مردم نان و آب نمی شود.
انتهای پیام/ س
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
