شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 20
بخش اول/ حلاوت جهاد در البرز؛
پزشک روستازاده ای که دست هایش شفا بخش محرومین کرج است/ از ویزیت 600 بیمار کمیته امدادی البرز تا هدیه "سلامتی" به فقرای کشور
عاطفه پرآزران پزشک 54 ساله و زاده یکی از روستاهای شمال کشور است که در کرج سکونت دارد و در اقدامی جهادی به مناطق محروم سفر کرده و مردم را درمان می کند.
به گزارش گروه استانی تیتریک، با اشکت، اشک می ریزد و با خنده هایت می خندد، شب هایی که غم داری یا بیماری تا صبح بالای سرت می نشیند و نگران است، فرشته ای که هیچ وقت باور نمی‌کنی مریض شود یا پیر شود چون همیشه و توی هر حالتی به روی تو لبخند می زند، فرشته ای که طاقت دیدن اشک هایش را نداری، یعنی همه زندگی ات.
این روایت ها را در وصف تنها کسی که می توان به کار برد مادر است، کسی که آب می شود تا قامت استوار فرزندانش را به نظاره بنشیند، زیبایی این توصیف آنجا به اوج اعلا خواهد رسید که این فرشته مهربان روزها و شبهایش را جهادگرانه و با همراهی هلال احمر در قالب پزشک داوطلب در مناطق محروم سپری کند و زکات عملش را بپردازد.
در هر اعزامش به مناطق کم برخوردار کشور قریب به هزار بیمار را ویزیت کرده و بعضا به دو هزار بیمار با همراهی همکارانش رسیدگی می کند. تا کنون 3 بار به جنوب رفته است و پای ثابت حضور در مناطق محروم کرج است.
عاطفه پرآزران 54 ساله روایت خدماتش را اینگونه در گفتگو با خبرنگار تیتریک توصیف می کند؛ " متاسفانه وضعیت مالی مردم مناطق کم برخوردار کرج مساعد نیست در نتیجه آنها را به مصلی کرج برای تامین هزینه های آنها معرفی می کنم و خیرین و سپاه هم ما را برای مخارج بیمارستان و ...همراهی می کنند، در سفر به مناطق جنوب اعم از خوزستان، زاهدان، سوسنگرد، قلعه گنج و ... هم تجهیزات لازم و دارو را با خود می بریم و 2 روز ویزیت رایگان را در این مناطق انجام می دهیم.
در مطب شخصی ام که واقع در محمد شهر کرج است نیز کسی که هزینه ویزیت نداشته باشد مایلم به وی کمک کنم زیرا شخصا روستازاده ای از یکی از استان های شمالی هستم و از خانواده پولدار نبوده ام و شرایط مردم را درک می کنم.
برای زلزله کرمانشاه آماده حضور بودم اما با توجه به حضور بیمار پزشکان، این سعادت نصیب من نشد، اعتقاد دارم باید همه چیز را از خدا خواست و اگر هم کسی را ویزیت کنم که هزینه پرداخت پول را نداشته باشد مطمئن هستم که خدا جای دیگری آن را برای ما جبران خواهد کرد.
همه چیز ثروت نیست، 3 کودک یتیم را که تحت پوشش کمیته امداد هستند را هم حمایت می کنم و 600 بیمار کمیته امدادی دارم که آنها را با تنها 2 هزار تومان ویزیت می کنم و هر کدام که پول نداشته باشند نیز از آنها هیچ مبلغی مطالبه نمی کنم.
پسرم دامپزشک است و در اردوهای جهادی برای ویزیت دام های مناطق محروم شرکت می کند و در کرمانشاه هم حضور پیدا کرد، دخترم مهندس معماری است و همسرم مهندس کامپیوتر است و حامی من برای انجام فعالیت های مردمی و کمک به محرومین است. به حضور در هر منطقه محرومی نه نگفته ام و با دل و جان در روستاهای کم برخوردار کشور حضور پیدا کرده ام، هلال احمر به این واسطه من را به عنوان پزشک نمونه البرز معرفی کرد.
واقعا به عنوان یک پزشک رنج می برم از اینکه با حضور در برخی مناطق جنوب کشور متوجه می شوم که تغذیه برخی از مردم تنها نان خشک است، بعضا پوکی استخوان دارند و سو تعذیه بیداد می کند. با خودم می گویم چرا باید وضعیت آنها اینگونه باشد؟ برای آنها کار نیست و در حالی که با احداث یک کارخانه و یا تقسیم بودجه ای مناسب می شد شرایط بهتری در این روستاها فراهم کرد.
فرهنگسازی در مناطق جنوبی برای کاهش فرزند آوری و ایجاد اشتغال در به حداقل رساندن اعتیاد موثر خواهد یود در حالی که عمده خانواده ها تنها با یارانه روز خود را به شب می رسانند، بعضا دیده می شود یک خانم 25 ساله در آن منطقه نارسایی کلیه دارد، آموزش در این مناطق لازم است چرا که صرفا فرزندآوری در این مناطق شرط نیست و مهم تر از آن تامین هزینه ها خواهد بود.
آرزو دارم روزی را شاهد باشم که بیکاری و تورم ریشه ریشه کن شده است و توزیع عادلانه بودجه را در جای جای ایران مشاهده کنم، سیاست های درست دست های خائنین و اختلاسگران را ببندد، متاسفانه در برخی از مناطق محروم درآمد مردم به گونه ای است که تنها غذا می خورند تا نمیرند و در مقابل هستند عده ای که به داشتن یک خودرو و مسکن قانع نیستند و دائما مال دنیا را پز می دهند.
چرا یک خانم 10 النگو در دست دارد اما دندانهایش خراب است؟ این فرهنگ ها غلط است، دیدگاه ها مادی شده و بعضا قاچاق کشور را درگیر کرده است. با ترک کردن مطبم و در راه منزل شاهدم جوانانی که می توانند در زمینه اشتغال فعال باشند به اعتیاد روی آورده اند.
جوانان اسیر فضای مجازی شده اند، شرایط برای حضور در این عرصه فرهنگسازی نشده است و بسیاری از خانواده ها از هم پاشیده شده اند، متاسفانه باید گفت امروز مصیبت های فرهنگ غرب بر بسیاری از خانواده ها غالب شده است، متاسفانه مادر حوصله فرزند را ندارد و از همان ابتدا وی را با گوشی مانوس می کند که این روش بسیار غلط است.
ختم کلام اینکه ...
شیرین ترین لحظاتی که از آن لذت می برم خدمت رسانی به محرومین در روستاهای کم برخوردار است"، این جمله پزشک جهادگر و داوطلب هلال احمر مصداق این جمله است و بس، دفاع همچنان باقیست.
انتهای پیام/ س
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده
