خصومت شخصی ولیعهد عربستان منجر به قتل خاشقچی شد/ خسارت جبران ناپذیر قتل روزنامه نگار سعودی به آبروی بن سلمان

ولیعهد دیگر به واشنگتن، وال استریت و سیلیکون وَلِی سفر نمی کند، زیرا تنها تا سال گذشته به عنوان اصلاح طلب و ناجی جدید عربستان مورد استقبال قرار می گرفت. او نه می تواند به آمریکا بیاید و نه قادر است به دیدار با افراد مشهور (سلبریتی ها) و میلیاردرهایی مانند؛ اپرا وینفری، بیل گیتس و جف بِزوس ادامه دهد.

به عبارت ساده، محمد بن سلمان به دلیل نقش خود در قتل خاشقچی (که آن را انکار می کند) در واشنگتن سمی شناخته شده است.

واکنش به قتل خاشقچی

ماه گذشته، "نانسی پلوسی" رئیس مجلس نمایندگان آمریکا این قتل را اساس مخالفت خود با آمریکا در قبال هرگونه عملیات نظامی علیه ایران در واکنش به حملات 14 سپتامبر به تأسیسات نفتی عربستان سعودی عنوان کرد.

"لیندسی گراهام" سناتور جمهوری خواه در ماه نوامبر، با ادعای اینکه محمد بن سلمان باید برود به قتل خاشقچی واکنش نشان داد و ولیعهد سعودی را دیوانه خطاب کرد.

در طول یک سال گذشته، مقالات بسیاری درباره خاشقچی و شغل وی منتشر شده است. مهم است که خاشقچی برای چه چیزی ایستادگی کرد و چرا این تبعه سعودی در کنسولگری کشور خود در استانبول کشته شد. بر اساس بیشتر گزارش ها و تحلیل ها در مطبوعات غربی، خاشقچی طرفدار دموکراسی، حقوق بشر و آزادی در جهان عرب بود. در واقع، برخی از نویسندگان که وی را به خوبی می شناختند، راه او را ستوده اند.

6 روز پس از قتل وی، "دیوید هارتست" نویسنده و تحلیلگر انگلیسی در گاردین نوشت كه خاشقچی نگران دایره های نامحدودی چون؛ حقیقت، دموكراسی و آزادی بود.

"دیوید ایگناتیوس" روزنامه نگار آمریکایی در واشنگتن پست اظهار داشت که خاشقچی باور کاملی داشت که دموکراسی و آزادی بهترین امید اعراب برای پاکسازی فساد و سوء حاکمیت که وی را تحقیر کرد، هستند. او جنبش طرفدار دموکراسی که یک رؤیای تحقق یافته است را بنا نهاد.

"کارن عطیه" سردبیر Global Opinions در واشنگتن پست، تعهد و اشتیاق "جمال خاشقچی" همکار سابق خود به آزادی در جهان عرب را ستود.

"لارنس رایت" نویسنده آمریکایی در ماه ژانویه، در مجله نیویورکر ادعا کرد که روزنامه نگار مقتول سعودی، آرزو داشت که جهان عرب عاری از استبداد و ظلم باشد.

با در نظر گرفتن مخالفت شدید خاشقچی با استبداد سعودی ها، لازم به ذکر است که وی پیش از نقل مکان و تبعید خودخواسته به آمریکا در سال 2017 به عنوان سخنگو به خانواده سلطنتی سعودی خدمت کرده و به این خاندان وفادار بوده است، بنابراین نمی توانیم کاملاً مطمئن باشیم که سیاست واقعی او در اوایل کار چه بوده است.

ما نمی توانیم اطمینان داشته باشیم که اعتقادات واقعی خاشقچی چه بوده، اما بر اساس نوشته ها و تفسیرهای عمومی وی، این نتیجه گیری که او واقعاً به دموکراسی، حقوق بشر و آزادی برای اعراب اعتقاد داشته، منطقی است. او پس از ترک عربستان این عقاید را علنا ​​اعلام کرد.

خاشقچی، "اُسامه بن لادن" و دستور کارِ نفرت انگیز رهبر القاعده را محکوم کرد.

عدالت عربستانی

مدیر برنامه سازمان عفو بین الملل در خاورمیانه و آفریقای شمالی به طور متفاوتی به اعدام "شیخ نَمر" واکنش نشان داد و بیان کرد که این محاکمه، استفاده دولت عربستان سعودی از مجازات اعدام به بهانه مبارزه با تروریسم برای غلبه بر مخالفان را به تصویر کشید.

این سازمان طی بیانیه ای ادعا کرد: "در بسیاری از مجازات های اعدام در عربستان سعودی، متهمان از دسترسی به وکیل محروم هستند و در برخی موارد به دلیل اقرارهایی که زیر شکنجه یا بواسطه دیگر رفتارهای بیمارگونه کرده اند، محکوم می شوند."

به عقیده سازمان سیا و چندین دولت غربی محمد بن سلمان دستور قتل وی را داده است. اکنون این سؤال مطرح است که "ولیعهد جوان سعودی با چه انگیزه ای دستور قتل خاشقچی را داد؟"

پاسخ نزدیک به واقعیت این است که مشکلات خاشقچی با دولت سعودی، سیستم سیاسی غیر دموکراتیک یا سیاست خارجی ضد انقلابی ریاض نبود، بلکه با شخص محمد بن سلمان و آغاز قدرت انحصارطلبی وی در کشور عربستان مشکل داشت.

محمد بن سلمان، خاشقچی را تهدید قلمداد کرد و از پذیرفتن وی به عنوان مشاور امتناع ورزید. بدون شک، درک او از خاشقچی به عنوان یک تهدید، تنها زمانی افزایش یافت که این روزنامه نگار به آمریکا نقل مکان کرده و شروع به انتقاد از ولیعهد عربستان در واشنگتن پست کرد.

خاشقچی از تحکیم قدرت محمد بن سلمان و عادت او به دستگیر کردن چهره های مذهبی به شدت انتقاد کرد، اما هیچ چیز نمی تواند قتل او را توجیه کند و لازم به ذکر است که کارهای وی نمی توانست زمینه ساز چنین قتل وحشیانه ای را فراهم کند.

"شِناز کِرمالی" روزنامه نگار مستقر در تورنتو متخصص ژئوپلتیک و حقوق بشر گفت: "خاشقچی در نهایت به دست دوستان خود ساکت شد. اختلافات وی با محمد بن سلمان منجر به این قتل وحشیانه شد."

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/