رفتار مغرضانه رسانه های انگلیسی در پوشش اخبار سیاست خارجی/ نادیده گرفتن و ارائه اطلاعات غلط درباره نقض قوانین بین المللی از سوی دولت انگلیس

تجزیه و تحلیل آماری انجام شده توسط Declassified UK یک پروژه تحقیقاتی جدید "روزنامه نگاری در خدمت مردم" که سیاست های خارجی، نظامی و اطلاعاتی انگلیس را بررسی می کند و توسط "مارک کورتیس" روزنامه نگار و مورخ اداره می شود را معرفی کرد.

قوانین بر پایه نظم

کورتیس در صفحه توئیتری خود نوشت که وضعیت کنونی گزارش دهی مطبوعات انگلیس در مورد سیاست خارجی شوک آور است و این رسانه ها در موضوعات متعدد به مردم اطلاعات غلط داده و همچنین گزارش کذب درباره اقدامات انگلستان در سراسر جهان می دهند.

Declassified UK در میان یافته های خود گفت که اصطلاح "نظم بین المللی بر پایه قوانین" طی 5 سال گذشته در 339 مقاله مطبوعاتی استفاده شده است و انگلیس با وجود اینکه مانند هر دشمن رسمی یک ناقض قوانین بین المللی است همیشه به عنوان طرفدار آن نظم انتخاب می شود.

یمن، سوریه و OPCW

وقتی صحبت از جنگ یمن به میان می آید، گزارش دهی رسانه ها درباره نقش اساسی انگلیس در مسلح کردن عربستان سعودی به شدت ناموفق بوده است.

در حالی که بسیاری از مقاله ها صادرات سلاح انگلیس به ریاض را پوشش می دادند، هیچ مقاله ای در انگلیس در مورد نقش این کشور در ذخیره و صدور بمب برای هواپیماهای سعودی یافت نشد و به نگهداری هواپیماهای جنگی در پایگاه های عملیاتی کلیدی اشاره نکرد.

رسانه های انگلیس اغلب برنامه های حمایت نظامی انگلستان از عربستان سعودی را نادیده گرفتند و عدم علاقه خود را به روزنامه نگاری در زمینه افشای ابعاد کلیدی سیاست خارجی این کشور نشان می دهند.

رسانه های "تایمز" و "تلگراف" درباره جنگ سوریه تنها مداخله گاه و بیگاه انگلیس در این درگیری را گزارش داده اند. با وجود اینکه انگلیس عملیات های پنهانی را در اوایل سال 2011 آغاز کرد، "گاردین" این کشور را به اقدام ناموفق در کشور جنگ زده سوریه متهم کرده است.

بعلاوه، اظهارات "ژوزه بوستانی" مدیر سابق سازمان بین المللی منع استفاده از تسلیحات شیمیایی (OPCW) مبنی بر رفتار بی قاعده در تحقیقات بحث برانگیز دیده بان دوما (شهری در سوریه) تنها در یک رسانه گزارش شد.

سال گذشته، 3 افشاگر درباره آنچه آنها در مورد سرکوب اطلاعات اصلیِ گزارش رسمی OPCW درباره حمله شیمیایی ادعا می کردند هشدار دادند، اما نگرانی های آنها از سوی خبرنگاران و روزنامه نگاران انگلیسی منتشر نشده است.

شکست آسانژ

بر اساس این تجزیه و تحلیل، رسانه های انگلیس همچنین در انجام وظیفه خود در قبال گزارش دهی کامل درباره پرونده "جولیان آسانژ" افشاگر و بنیانگذار سایت ویکی لیکس ناکام و ناموفق مانده اند.

هیچ رسانه انگلیسی از نامه "نیلز مِلزِر" گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد به دولت و درخواست تحقیق مقامات درباره رفتار مجرمانه با آسانژ ننوشته است. مِلزِر بارها گفته که آسانژ در زندان بِلمارش تحت شکنجه روانی قرار دارد.

در مقابل، مطبوعات انگلیس اغلب گزارش های سازمان ملل در مورد شکنجه و زندانی شدن روزنامه نگاران در کشورهای خارجی را برجسته می کنند.

رژیم صهیونیستی و ستاد ارتباطات دولت

به رغم گزارش رسانه های صهیونیستی درباره همکاری نظامی بی سابقه اخیر میان انگلیس و اسرائیل، هیچ پوشش خبری در مطبوعات انگلیسی از استقرار اولین جت های جنگنده صهیونیستی در انگلیس یا پذیرش پارلمانی پیشنهاد آموزش نظامی به رژیم صهیونیستی در سال 2018 وجود نداشت.

این تجزیه و تحلیل همچنین دریافت که برنامه اقدام پنهانی ستاد ارتباطات دولت (GCHQ) موسوم به " JTRIG" (گروه اطلاعات تحقیقات تهدید مشترک) از وقتی "ادوارد اسنودن" روزنامه نگار آمریکایی و پیمانکار سابق سازمان امنیت ملی آمریکا در سال 2014 آن را فاش کرد به طور خاص کمتر از 10 بار در مطبوعات ملی انگلیس ذکر شده و تمام آن موارد نیز در مقاله هایی با تمرکز بر موضوعات دیگر مختصرا ذکر شده بودند.

کورتیس نوشت: "این (رفتار) تضاد شدیدی با رسیدگی و توجه گسترده به برنامه های پنهانی روسیه دارد."

این تحقیق که اولین مجموعه در 2 بخش است، رسانه های چاپی ملی را پوشش می دهد و شامل گوینده های ملی مانند BBC نمی شود.

این مطالعه در نهایت نشان داد که مردم انگلیس با دیدگاه هایی که اولویت های سیاستگذاران انگلیسی را حمایت می کند بمباران می شوند و تنها فضای بسیار اندکی در رسانه های انگلیس برای تحلیلِ مستقلِ سیاست خارجی وجود دارد.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/