مرز مشترک میانمار با چین و انکار عجیب وجود کووید19 در کشور/ ایجاد حس کاذب امنیت، قاتل جان مردم است

"زاو تای" سخنگوی دولت با تعجب اظهار داشت که عدم وجود عفونت های گزارش شده تا به امروز به خاطر سبک زندگی و رژیم غذایی میانمار است.

وی افزود: "به دلیل اینکه شهروندان میانمار به طور معمول برای خرید کردن به جای استفاده از کارت های اعتباری، پول نقد پرداخت می کنند بعید است که ویروس را گسترش دهند."

به گزارش دیده بان حقوق بشر (hrw)، چنین اظهارات عاری از حس مسئولیت و مخالفت با واقعیت از سوی هر کسی که اطلاعاتی درباره شیوع کروناویروس دارد مورد هجمه قرار می گیرد و تنها منجر به ایجاد حس کاذب امنیت برای مردم کشور در مورد بیماری و خطرات ناشی از عفونت می شود.

"آنگ سان سوچی" رهبر دولت میانمار طی سخنرانی در سراسر کشور در 16 مارس در حالی که خواستار حمایت مالی شهروندان از صندوق دولت برای مبارزه با این بیماری بود، تأکید کرد که هیچ موردی از ابتلا به این ویروس در کشور یافت نشده است.

نه "سوچی" و نه "زاو تای" به این نکته اشاره نکردند که در حال حاضر این ویروس بدون احترام به هیچ مرزی حداقل در 155 کشور جهان وجود دارد.

میانمار در برابر این ویروس آسیب پذیر است، زیرا دارای مرز مشترک 2227 کیلومتری با چین است و کارگران و مهاجران روزانه از آن عبور می کنند. این کشور با بنگلادش، هند و تایلند که تمام آنها مواردی از کووید19 را گزارش داده اند، مرز مشترک دارد.

"زاو تای" تحت فشار خبرنگاران طی کنفرانس مطبوعاتی تصدیق کرد که می تواند تردیدهایی در زمینه عدم ابتلا به بیماری کووید19 وجود داشته باشد.

وی هشدار داد که دولت با اخبار جعلی درباره گردش اخبار آنلاین ویروس برخورد می کند. عدم نگرانی عمومی دولت باعث ایجاد شایعات و گمانه زنی ها درباره واکنش دولت شده و بسیاری را بی اعتماد و در تصمیم گیری آگاهانه برای خانواده خود ناتوان کرده است.

همانطور که در ووهان چین دیده شد، محدودیت های اولیه دولت در مورد گزارش کووید19 از سوی کارکنان پزشکی و روزنامه نگاران منجر به تأخیر در واکنش و رشد انفجاری موارد موجود شد.

بزرگترین اقدامی که از سوی دفتر ریاست جمهوری صورت گرفت این بود که در 13 مارس در میان 3 مرگ مشکوک، جشن های سال جدید میانمار موسوم به تینگیان یا جشن آب لغو شد. این دولت همچنین اجتماعات عمومی در مقیاس وسیع را تا پایان ماه آوریل منع کرد. این اقدام لازم است اما هنوز اطلاعات دقیقی در مورد آن به مردم ارائه نشده است.

آخرین درخواست مردم میانمار از دولت خود این است که صادق باشد. شفافیت، ارائه اطلاعات واقعیِ به موقع و دور انداختن نظریه های ناپخته استثنا بودن ملی چیزهایی است که یک همه گیری جهانی به آن نیاز دارد.

دولت باید برای مبارزه با شیوع غیر قابل بررسی بیماری به طور فعال بر موارد موجود نظارت کند و با جوامع دیگر همکاری کند تا از آسیب پذیرترین افراد حفاظت کند.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/