تردید کشورهای مرفه عضو اتحادیه اروپا در کمک به هم پیاله های خود/ شکاف عظیم در اروپا به دلیل همه گیری کرونا

رهبران اروپایی بر سر اینکه چه کسی برای سرمایه گذاری به منظور تأمین منابع مالی لازم برای بیمارستان های پر کار و مزایای کسانی که شغل خود را از دست داده اند هزینه می کند، مشاجره دارند.

در قلب این مسئله، بی تفاوتی ملت های مرفه اروپای شمالی از آلمان، هلند و اتریش نسبت به گرفتاری همسایگان جنوبی خود وجود دارد.

ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و سایر کشورها خواهان مسئله ای موسوم به "سهام کرونا" که اساسا بدهی است که می تواند توسط اتحادیه اروپا تضمین شود، هستند.

این امر در کشورهایی مانند ایتالیا این حس را ایجاد می کند که در ازای وام گرفتن برای خود به خاطر بدهی بالا و نگرانی های حاصل از توانایی پرداخت، باید نرخ بهره بالایی را پرداخت کند.

"انریکو لتا" نخست وزیر پیشین ایتالیا به روزنامه هلندی De Volkskrant گفت: "تصویری که ایتالیایی ها از هلند دارند به طور جدی طی چند روز آلوده شده است."

وی افزود: "نه تنها در ایتالیا ... به واکنش ها در پرتغال و اسپانیا نگاه کنید. آنها عکس العمل های بسیار تعجب برانگیز و نا امیدکننده ای دارند. هیچ کس توقع نداشت که هلند (یکی از بنیانگذاران اتحادیه اروپا) اینگونه رفتار کند."

رهبران آلمان و هلند در زمانی که اروپا نیازمند همکاری برای مبارزه با پاندمیک (همه گیری) است در راستای آنچه که بسیاری به عنوان رفتار عاری از احساس شاهد آن هستند، واکنش گسترده ای را نشان داده اند.

"وپکه هوکسترا" وزیر دارایی هلند از "آنتونیو کوستا" نخست وزیر پرتغال به خاطر طرح این سؤال که چرا دیگر کشورها برای مقابله با کروناویروس به اندازه هلند آمادگی مالی نداشتند، انتقاد کرد.

"آنگلا مرکل" صدراعظم آلمان هفته گذشته طی یک نشست مجازی با رهبران اروپایی، ایده ابزار بدهی متقابل را منتفی کرد.

وی گفت: "ما از طرف آلمان و طرف های دیگر گفتیم که این نظر تمام کشورهای عضو نیست."

برلین به ریاضت اقتصادی و ضریب کمِ بدهی دولت خود به تولید ناخالص داخلی افتخار می کند. اما کارشناسان می گویند که بحران اقتصادی کنونی نتیجه صرف هزینه های افراطی در بخشی از ایتالیا یا اسپانیا نیست، بلکه یک بیماری همه گیر است که هیچ کس پس انداز نمی کند.

7 اقتصاددان برتر جهان از آلمان و اتریش طی نامه ای سرگشاده اعلام کردند که زمان آن رسیده که اقدامی مشترک انجام دهیم.

آنها با ارائه پیشنهاد مبنی بر اینکه بدهی و بدهکاری توسط اعضای منطقه یورو به اشتراک گذاشته شود، گفتند: "کشورهای اروپایی در گذشته، بارها و بارها در مواجهه با بحران های جدی اقتصادی به یکدیگر کمک کرده اند. به عنوان مثال، جامعه اروپایی به منظور مقابله با پیامدهای بحران نفتی سال 1974، "سهام جامعه" را صادر کرد. اکنون، یک بار دیگر، زمان همبستگی و تقسیم ریسک اروپا است."

اقتصاددانان خواستار بیش از 1 تریلیون یورو اوراق قرضه شده اند.

بانک مرکزی اروپا (ECB)، 750 میلیون یورو بسته محرک که شامل خرید اوراق قرضه دولت است را معرفی کرده است. اما این برای کشورهایی که احتمالا در ماه های آتی نیاز بیشتری خواهند داشت کافی نیست.

کمیسیون اروپا نیز محدودیت های میزان وام گرفتن کشورهای عضو را برداشته است. بدیهی است که این تنها در صورتی مؤثر است که طلبکاران تمایل به وام دادن به آنها با نرخ بهره قابل قبول داشته باشند.

اما این نگرانی وجود دارد که کشورهایی مانند ایتالیا که بدهی آن 130 درصد بیشتر از تولید ناخالص داخلی است می تواند به هدفی برای دلالان تبدیل شود.

آلمان و هلند پیشنهاد می دهند که مکانیسم ثبات اروپا (ESM) به جای سهام کرونا باید برای کمک به اعضای اتحادیه اروپا تلاش کند.

ESM که در سال 2012 تأسیس شد، ظرفیت پرداخت وام بیش از 400 میلیارد یورو را دارد. اما این وجوه همراه با شرایط معین بوده و میزان وام کشورها را محدود می کند.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/