- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
بیش از 41 میلیون آمریکایی بیکار هستند/ ریاست جمهوری ترامپ به پایان رسید/ مشاوران او چاپلوسان، نوکران، دروغگوها و بستگان هستند
ترامپ که دفتر کار خود را ترک کرده با عدم ارائه پاسخی سازنده به بحران های بسیار مهم، آمریکا را دچار تنش کرده است.
او حکمرانی نمی کند، بلکه تنها گلف بازی می کند، تلویزیون می بیند و توئیت می زند.
واکنش ترامپ نسبت به نا آرامی های گسترده در پی قتل "جورج فلوید" مرد سیاهپوستی که پس از گذاشتن زانوی پلیسِ مینیاپولیس روی گردن وی به مدت 9 دقیقه در حالی که دستبند به دست روی زمین بود درگذشت، چگونه بود؟
او خشونت پلیس را تحریک کرده است. ترامپ، معترضان را اراذل و اوباش خواند و آنها را به تیراندازی از سوی پلیس تهدید کرد.
وی طی توئیتی طوطی وار به تقلید از رئیس پلیس سابق میامی که سخنانش در اواخر دهه 1960 باعث شورش های خیابانی شد، نوشت: "وقتی غارت آغاز شود، تیراندازی هم شروع می شود."
او روز بعد، خشونت بیشتر پلیس را تشویق کرد و از وحشی ترین سگ ها و سلاح هایی که در خارج از کاخ سفید در صورت شکستن خطوط سرویس امنیتی در انتظار معترضان بود خبر داد. وی دوباره به توئیت هایی آتش افروز متوسل شد و به شهرداران و فرمانداران دموکرات دستور داد تا به آشوب طلبان (آنارشسیت ها) سخت بگیرند.
پاسخ ترامپ به قتل جورج فلوید ریاست جمهوری را بی ارزش کرده و مابقیِ قدرت اخلاقی را بر باد داده است.
پاسخ او به 3 ماه هولناک از بیماری و مرگ تنها بی توجهی بوده است. از زمانی که او ادعا کرد کووید19 یک فریب دموکراتیک است و مانع فعالیت مسئولان بهداشت عمومی می شود، باعث تأخیر مدیریت کروناویروس در ایالت ها شده است.
فرمانداران مجبور بودند تا خودشان اغلب با مزایده هایی علیه یکدیگر، ونتیلاتورها را برای زنده نگهداشتن بیماران و تجهیزات محافظتی را برای بیمارستان و دیگر کارکنان اصلی که فاقد آن هستند تهیه کنند. آنها مجبور بودند تصمیم بگیرند که چگونه، کِی و کجا اقتصادهای خود را بازگشایی کنند.
ترامپ ادعا کرده که هیچ مسئولیتی در قبال آزمایش و ردیابی ابتلا به این ویروس ندارد. برنامه جدید وی، بار مسئولیتِ انجام آزمایشات و ردیابی مبتلایان را بر دوش ایالت ها قرار می دهد. او همچنین از زمان رکود بزرگ تاکنون در بدترین بحران اقتصادی قرار دارد.
بیش از 41 میلیون آمریکایی بیکار هستند. طی هفته های آتی مهلت قانونی تخلیه خانه ها در نیمی از ایالت ها به پایان می رسد. یک پنجم از آمریکایی ها در ماه جاری قادر به پرداخت اجاره نبودند. مزایای بیکاری نیز تا پایان ماه جولای (25 روز دیگر) منقضی می شود.
واکنش ترامپ به این مسائل چیست؟ او مانند "هِربِرت هووِر" (31 امین رئیس جمهور آمریکا) که در سال 1930 بدون توجه به گرسنگی هزاران نفر گفت که بدترین ها را پشت سر گذاشتیم، اظهار داشت که اقتصاد بهبود می یابد و خبری از افزایش مشکلات نیست. مجلس تحت رهبری دموکرات ها در 15 ماه مه یک بسته رفاهی 3 میلیارد دلاری را تصویب کرد. "میچ مک کانل" بدون هیچ اقدامی سنا را تعطیل کرده و ترامپ از همان ابتدا این لایحه را مُرده خوانده است.
واکنش او در برابر سایر موضوعات پر فشار که یک رئیس جمهور واقعی با آنها مواجه می شود چیست؟ مجلس سنا طی دوره جاری حدود 400 لایحه از جمله؛ اقداماتی در راستای کاهش تغییرات اقلیمی، بالا بردن امنیت انتخاباتی، بررسی سابقه فروش سلاح، بازبینی قانون خشونت علیه زنان و اصلاح تأمین مالی کمپین های انتخاباتی را تصویب کرده است. تمام این لوایح در کشوی مک کانل دست نخورده باقی مانده اند. به نظر نمی رسد که ترامپ از هیچ یک از آنها آگاه باشد.
بازی گلف، تماشای تلویزیون و توئیت زدن ذاتا کارهای اشتباهی نیستند، اما انجام آنها از سوی رئیس جمهور که ملت او در بحران ها غرق شده اند یعنی او دیگر رئیس جمهور نیست.
توئیت های ترامپ جایگزینِ حکومت داری نیست، بلکه اغلب برای تلافی و انتقام شخصی استفاده می شوند.
وقتی هم که خشونت علیه معترضان سیاهپوست را تحریک نمی کند، یک شخصیت رسانه ای را متهم به قتل می کند، وزن سیاستمدار زن سیاهپوست و چهره سخنگوی مجلس را به سخره می گیرد، از توطئه های هیلاری کلینتون و باراک اوباما علیه خود می گوید و طرفداران خود را به آزادسازی ایالت های خود از محدودیت های قرنطینه ترغیب می کند.
او توئیت های تهدیدآمیزی می نویسد که هیچ قدرتی در اجرای آنها ندارد. او دائما دروغ می گوید. اجرا، مشورت یا نظارت در برنامه او نیست. او گزارش ها و اسناد را نمی خواند و از جلسه نفرت دارد و در کنفرانس های مطبوعاتی صبور نیست. وی کاخ سفید را به هرج و مرجی همیشگی می کشاند.
مشاوران او درستکار و راستگو نیستند، بلکه چاپلوسان، نوکران، دروغگوها و بستگان هستند.
او از زمان آغاز به کار در ژانویه سال 2017 تاکنون ذره ای علاقه به حکومت داری نشان نداده و تنها به خودش فکر می کند.
تنها وقوع مجموعه ای از بحران های فعلی می توانست عمق فاجعه را در رفتار ترامپ افشا کند. اهمال کاری وی فراتر از فقدان قدرت رهبری یا بی توجهی به هنجارها و وظایف سنتی است. او در اوج بحران و آسیب های ملی، وظایف و مسئولیت های اصلی ریاست جمهوری را کنار گذاشته است.
ترامپ دیگر رئیس جمهور نیست و ما در آینده ای نزدیک به گونه ای با او رفتار می کنیم که گویی هرگز نبوده است.
معصومه میرحسینی – تیتریک
انتهای پیام/