وضعیت اسفبار؛ایرانی‌ها به درد دندان نمی‌رسند!
وی ادامه د اد: آیا یک دندانپزشک می‌تواند به بیمارش همین مسائل را بگوید. این همان بیماری است که یک دندانپزشک نمی‌تواند به خاطر احساس مسئولیت قیمت تمام شده و واقعی خدمات تمام شده درمان را از او طلب کند. در واقع وقتی کارگزاران حوزه سلامت، دندانپزشکی را یک حرفه لوکس می‌دانند، عدم توجه به این واقعیت که بیش از نیمی از آحاد مردم تا سن ۵۰ سالگی تعداد ۵ دندان خود را به علت پوسیدگی از دست داده‌اند، تلخ و غم‌انگیز می‌نماید.
عباسیان گفت: عدم حمایت دولت و وزارت بهداشت و افزایش افسار گسیخته قیمت و وسایل بر جایگاه و کیفیت درمان دندانپزشکان اثر گذاشته و همکاران جوان را که سرمایه این مرز و بوم هستند در صف خروج از کشور و پیگیری کار در کشورهای همسایه به خصوص عمان قرار داده است.
وی افزود: این‌ها سرمایه‌های جوان ما هستند که به علت ندانم‌کاری کارگزاران برای زندگی بهتر ترک وطن می‌کنند. امروز همه در یک کشتی هستیم و باید بدانیم موج‌های سهمگین مشکلات سیلی سختی به دندانپزشکان می‌زند. مخصوصاً در این روزها که تحریم‌ها عرصه سلامت را بر ما تنگ کرده و جامعه پزشکی زیر فشار سختی است.
عضو دندانپزشک شورای عالی نظام پزشکی، گفت: دندانپزشکان از اولین بخش های صنف پزشکی کشور هستند که تاوان سختی می دهند، وقت آن است کسانی که احساس غرور ملی دارند و دلشان برای جامعه پزشکی و آحاد مردم می‌سوزد پا به عرصه بگذارند و با تلطیف بعضی قوانین و پذیرش اینکه حرفه دندانپزشکی یک حرفه درمانگر است و دندان درد نوعی بیماری است، بتوانند از مدافعین سلامت دهان و دندان دفاع کنند.
وی ادامه داد: ایجاد تعرفه‌های واقعی که بیمه‌ها از آن حمایت کنند یکی از راهکارهایی است که می‌تواند در این شرایط سخت کشتی آسیب دیده سلامت را به ساحل امن برساند. امید است بعد از بهبود اوضاع کرونایی، با توجه ویژه به این حوزه هم به مردم و هم به جامعه دندانپزشکی خدمت کنیم.
عباسیان گفت: از دولت و وزارت بهداشت می‌خواهیم در مورد مواد اولیه و وسایل دندانپزشکی تدبیری بیاندیشند که بتوانیم بدون واسطه وسایل خود را تهیه کنیم. اداره تجهیزات وزارتخانه هرگونه که می‌تواند باید به این مسئله ورود کند. چرا یک دندانپزشک باید به علت نوسات دلار ماده مصرفی را چندین برابر قیمت ماه قبل دریافت کند، آیا در این زمینه ناظری وجود ندارد.
وی در پایان افزود: تنها راه برای کم شدن بار روانی مشکلات ارزی این است که بپذیریم دندان درد یک بیماری است و بیمه‌ها ملزم به حمایت از بیمار هستند. در واقع صنعت بیمه در ازای خدمات بیمه‌ای سود حاصل می‌کند، چه اشکالی دارد در این برهه جهت حمایت از درمان های دندانپزشکی و حمایت از بیمه کنندگان پا به عرصه بگذارند و از سودهای آنچنانی چشم پوشی کند.
