دانشمندان درمان بیماری آلزایمر را کشف کردند

بیماری آلزایمر نوعی اختلال پیش رونده تغییرناپذیر حافظه است که به آرامی باعث قطع ارتباط بین سلول های عصبی و مهارت های تفکر می شود.

طبق گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، تقریبا 50 میلیون نفر در جهان در سال 2019 از زوال عقل رنج می بردند. بیماری آلزایمر در 60 تا 70 درصد موارد علت این سندروم بوده است. بیماران با کارهای اساسی روزانه مانند رانندگی، پخت و پز یا پرداخت صورتحساب ها دست و پنجه نرم می کنند.

به گفته محققان، در حال حاضر هیچ روش درمانی یا پیشگیرانه و اصلاح کننده بیماری برای بیماری فراموشی وجود ندارد، بنابراین یافتن روش های درمانی مؤثر جدید بسیار مهم است.

آنها به همراه "ساجیکومار سریداران" دانشمند مشهور جهانی در زمینه انعطاف پذیری و حافظه سیناپسی از دانشگاه ملی سنگاپور یک تحقیق موفق با یک سیستم کنترل کیفی عصبی را انجام داده اند.

به گفته محققان در نتیجه متابولیسم و سایر فرایندهای بیولوژیکی، نورون ها به طور دائم زباله های بیولوژیکی تولید می کنند و به یک سیستم زباله روبی پایدار نیاز دارند. اگر این زباله ها از نورون ها خارج نشوند سمی شده و باعث عملکرد بد مغز می شوند.

وظیفه مجموعه چند پروتئینیِ پروتئازوم که یکی از پردازنده های اصلی زباله های تولید شده توسط سلول های عصبی است حذف پروتئین های غیر ضروری یا آسیب دیده می باشد. سیستم یوبیکوتین – پروتئازوم (UPS) به عنوان یک مکانیسم اصلی برای کنترل کیفی درون سلولی است که به عنوان یک گیاه پردازش محصول بیولوژیکی برای استفاده مجدد و تولید پروتئین های جدید عمل می کند.

اگر UPS بد عمل کند، سلول های عصبی به سطل های زباله تبدیل شده و با به هم خوردن تعادل بین پروتئین های تازه سنتز شده (حافظه) و پروتئین های استفاده شده منجر به مختل شدن خاطرات بلندمدت می شود. کمبود پروتئینِ حافظه باعث از بین رفتن اتصالات عصبی (نارسایی سیناپسی) می شود.

این آسیب در ابتدا در هیپوکامپ، بخش حیاتی مغز برای شکل گیری خاطرات جدید اتفاق می افتد. وقتی نورون ها از بین می روند، بخش های دیگر مغز نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.

مطالعه جدید که در مجله FASEB منتشر شده استدلال می کند که پیشگیری از تخریب پروتئین های حافظه توسط مهارکننده های UPS ممکن است باعث کاهش حافظه در آلزایمر شود.

به گفته دانشمندان، نتایج به دست آمده بی نظیر است زیرا در یک مدل ویژه از بیماری آلزایمر در موش ها، بهبود حافظه در سطوح مختلفی از جمله؛ سطح عصبی، سطح بیوشیمیایی و سطح رفتاری تأیید شده است.

محققان برای بازیابی حافظه طولانی مدت و از بین بردن زوال عقل در بیماری آلزایمر از 2 مهارکننده معروف UPS استفاده کردند.

امید است که درمان های مهارکننده پروتئازوم برای اختلالات حافظه مانند آلزایمر ارزش درمانی بالقوه ای داشته باشند.

آنالوگ های استفاده شده در داروهای مهارکننده UPS برای معالجه سرطان تأیید شده و هیچ عوارض جانبی مشخصی ندارد. اگر ارزش درمانی مهارکننده های UPS در برابر بیماری آلزایمر در سایر آزمایشات بالینی ثابت شود این دارو می تواند میلیون ها نفر را نجات دهد.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/