نژادپرستی سودآور و ظلم اقتصادی و سیاسی به رنگین‌پوستان آمریکا/دزدی،محروم‌سازی و استثمار؛ابزار افزایش قدرت ثروتمندان/ننگ دائمی زندانی بودن و محرومیت ازحقوق اساسی

سودآوری نژادپرستی یک چرخه معیوب به نام ظلم اقتصادی را ایجاد می کند. نخبگان مؤسسات، ادامه سرکوب قدرت اقتصادی رنگین پوستان را تحریک می کنند. این ظلم اقتصادی به نوبه خود مانع قدرت اقتصادی آنها می شود و ظلم سیاسی توانایی آنها برای تغییر سیستم را به زانو در می آورد.

این چرخه در هر جنبه از اقتصاد ما نقش خود را ایفا می کند و به طور خاص در حبس های جمعی مشهود است. جُرم انگاری افراد رنگین پوست یک صنعت چندین میلیارد دلاری است. حبس جمعی تنها در سال 2017، با به دام انداختن سیاهپوستان و آمریکای لاتینی های کم درآمد در چرخه محروم سازی اقتصادی و سیاسی، 182 میلیارد دلار هزینه داشت.

اگر رد پول را دنبال کنیم متوجه می شویم که برخی از بزرگترین بانک های آمریکا از جمله؛ ولز فارگو (Wells Fargo)، بانک آمریکا (Bank of America) و جِی‌پی مورگان چِیس (JPMorgan Chase) میلیون ها دلار را برای اپراتورهای زندان های غیر انتفاعی مانند؛ GEO Group و CoreCivic در خطوط اعتباری تمدید کرده اند.

عملیات های غیر قانونی زندان ها به طور فزاینده ای ارائه خدمات ارزان قیمت برای مثال، اوراق وثیقه شرکت ها، ارتباط از راه دور، غذا و فروشگاه های مخصوص زندانیان و خانواده آنها را به منظور کسب حداکثر سود الزامی کرده است. این استثمار به مجردِ آزادی از زندان متوقف نمی شود.

سرکوب قدرت اقتصادی افراد رنگین پوست آغاز شده است. به دلیل تبعیض، زندانیان سابق با نرخ بیکاری 27 درصد (بالاتر از نرخ کل بیکاری آمریکا در هر دوره تاریخی از جمله همه گیری و رکود بزرگ اقتصادی) مواجه می شوند.

جریمه ها و دستمزدهای مرتبط با سیستم عدالت کیفری، 50 میلیارد دلار بدهی بر گردن حدود 10 میلیون آمریکایی که از این سیستم استفاده کرده اند قرار داده اند. بسیاری از ایالت ها برای بدتر کردن وضعیت، افراد مجرم را از دریافت هرگونه کمک دولت بازمی دارند.

طی چهار دهه گذشته، هزینه حفظ نظم و آرامش در آمریکا با افزایش تقریبا 3 برابری از 42.3 میلیارد دلار در سال 1977 به 114.5 میلیارد دلار در سال 2017 رسیده و به شدت بالا رفته است. از 100 شهر بزرگ در آمریکا، 9 نیروی پلیس که با بالاترین نرخ در هر نفر، مردم را می کشند بیش از 30 درصد از بودجه شهرها را اشغال کرده و منابع ناچیزی را برای سرمایه گذاری در مسکن، آموزش و مراقبت های بهداشتی باقی می گذارند.

این ظلم اقتصادی عمدی، قدرت سیاسی رنگین پوستان را سرکوب کرده و حقوق مطابق با قانون اساسی آنها برای تغییر سیستمی که تعیین می کند آیا سودی از نژادپرستی حاصل می شود یا خیر را تضعیف می کند.

در سیستم فعلی ما، نخبگان ثروتمند به منظور افزایش منافع از قدرت سیاسی خریداری شده خود برای دستکاری کردن این سیستم استفاده می کنند.

دوباره به افرادی که در زندان هستند می پردازیم. کسانی که در حال حاضر در زندان هستند یا سابقا زندانی بودند در 48 ایالت آمریکا با محدودیت هایی در حق رأی مواجه می شوند. زندانی ها هنوز به جای زادگاه خود، ساکن زندان به شمار می آیند. این یعنی افراد در زندان هیچ نماینده ای ندارند و به عنوان گروگان مورد بهره برداری قرار می گیرند.

اعمال محدودیت ها در رأی دادن پس از آزادی پایان نمی یابد. 6.1 میلیون نفر به دلیل محکومیت جنایی سابق از آمدن پای صندوق رأی منع می شوند و 1 نفر از 13 سیاهپوست (در مقایسه با 1 نفر از 56 سفیدپوست) به خاطر محرومیت از حقوق جنایی، حق رأی را از دست داده اند.

این یک چرخه پایان ناپذیر است که قرن ها در حال طغیان است. سودآوری نژادپرستی، مؤسسات نخبه را به ادامه ظلم اقتصادی بر رنگین پوستان تحریک می کند که به نوبه خود مانع قدرت سیاسی آنها می شود و این ظلم سیاسی توانایی آنها برای تغییر سیستمی که نژادپرستی در آن بسیار سودآور است را به زانو درمی آورد.

چگونه باید این چرخه را بشکنیم؟

باید از نامزدهای انتخاباتی که از سیاست های جسورانه مانند از بین بردن ظلم اقتصادی و ایجاد یک اقتصاد آزاد پشتیبانی می کنند، حمایت کنیم.

دولت ما باید برای خاتمه دادن به ظلم اقتصادی به جرم انگاری افراد رنگین پوست و سرکوب سیاسی آنها پایان دهد. و برای ایجاد اقتصادی آزاد باید تضمین کند که تمام رنگین پوستان به حقوق اقتصادی اساسی مانند درآمد و اشتغال تضمین شده، مراقبت های بهداشتی جهانی، مسکن تضمین شده، تحصیلات رایگان دانشگاهی و ثروت نسلی دسترسی دارند.

بخشی از قدرت ما خلقِ این اقتصاد آزاد است. اگر با هم عمل کنیم می توانیم این چرخه را بشکنیم.

معصومه میرحسینی – تیتریک

انتهای پیام/