بخش دوم/ گزارش "تیتر1" از انقلاب 57؛
وقتی مقاومت مبارزان کرج لشکر زرهی قزوین را در مردآباد به زانو درآورد/ روزی که ناکام گذاشتن ارتش شاه مانع کشتار مردم تهران شد
با بحرانی شدن اوضاع کشور در اثر تظاهرات میلیونی مردم علیه حکومت شاهنشاهی و سقوط پی درپی دولتها، دستور حکومت نظامی در تمام نقاط ایران به اجرا در آمده بود، کرج هم یکی از شهرهایی بود که مبارزان در آن حضور داشتند.
به گزارش گروه استانی تیتریک، با گرم شدن تنور مبارزات انقلاب اسلامی در سراسر کشور، هر روز بر اهمیت و جایگاه شهر کرج در این مسیر افزوده میشد. عوامل این برجستگی را چنین می توان برشمرد:
1 .شناخته شدن این شهر به عنوان شاهراه دسترسی نقاط مختلف کشور به پایتخت.
2 .تبدیل شدن این دیار به محل اختفای مبارزان، به دلیل نزدیکی به پایتخت، محله محله بودن و جو غالب مذهبی حاکم بر آن.
3 .حضور بسیاری از بزرگان مبارزه، نظیر امام خمینی و آیت الله طالقانی، بر اثر تبعید و حصر خانگی در این منطقه.
4 .وجود دانشکدة کشاورزی دانشگاه تهران، که زمینه ای برای حضور جوانان دانشجو و فعالیت انقلابی آنان در این شهر بود.
ویژگیهایی از این دست، موجب تقويت روحية مبارزاتي مردم کرج وشکل گیری راهپیمایی هایی عظیم، گسترده و مداوم می شد. با بحرانی شدن اوضاع کشور در اثر تظاهرات میلیونی مردم علیه حکومت شاهنشاهی و سقوط پی درپی دولتها، دستور حکومت نظامی در تمام نقاط ایران به اجرا در آمده بود.
با فتوای امام خمینی در 19 بهمن 1357 مبنی بر لزوم پیوستن نظامیان به ملت، بختیار طی ملاقاتی محرمانه با ارتشبد قره باغیبه او پیشنهاد داد انبارهای تسلیحات سبک را بمباران کند تا سلاح گرم در اختیار مردم قرار نگیرد. قره باغی پیش از آن به منظور حمایت از شهربانیها، دستور اعزام یگانهای ژاندارمری به شهرهای مختلف را داده بود.
با عاجز ماندن گارد جاویدان تهران در مقابل تظاهرکنندگان و همافراني که قصد پیوستن به مردم را داشتند، دستور استفاده از قوای کمکی مستقردر مناطق حساس کشور از جمله لشکر 81 زرهی کرمانشاه نیز صادر شد.قبل از عزیمت لشکر کرمانشاه، لشکر 16 زرهی قزوین که به پایتخت نزدیکتر بود، در شانزدهم بهمن حرکت خود را به سمت تهران آغاز كرد.
در خروجی قزوین توسط مردم متوقف شد و به اجبار به سمت قزوین بازگشت. لشکر قزوین سه روز بعد، این بار مخفیانه حرکت به سمت تهران را از سر گرفت و پیش از آنکه وارد کرج شود، از انسداد راه توسط مردم مطلع شده و از سمت اشتهارد به طرف مردآباد تغییر مسیر داد.
شب 19 بهمن، اهالی همایون ویلای محمدشهر متوجه عبور این لشکر به سمت کرج شده و مردم مناطق اطراف را باخبر کردند تا ورودی اتوبان را در زیر پل مردآباد مسدود کنند. هرچند واحدهایی از این تیپ موفق شده بودند خود را به اتوبان رسانده و به تهران بروند، قوای اصلی آنها صبح روز نوزدهم در زیر پل مردآباد–کرج متوقف شدند.
بعد از ظهر آن روز، سران انقلابی و روحانیون شهر در مذاکره با فرماندهان تیپ زرهی قزوین، توانستند آنها را از ادامة مسیر منصرف کرده و به تسلیم خویش درآوردند. تجهيزات و ادوات این نیرو به دانشکدة کشاورزی و دانشکدة پلیس منتقل شد، سربازان همراه مردم به خانه های آنها رفتند و فرماندهان، درجه داران و افسران تا پیروزی انقلاب در دانشکدة پلیس نگهداری شدند.
بعدازظهر روز 22 بهمن همة آنها آزاد شدند تا به شهرهای خود باز گردند. لشکر 81 زرهی کرمانشاه نیز پس از عبور از موانع ایجاد شده در مسیر، از جمله شهر همدان، در حوالی مردآباد کرج در پشت پلی که توسط مردم مسدود شده بود متوقف شد. این لشکر توانست بعد از دو-سه ساعت توقف، با شلیکهای هوایی مردم را پراکنده ساخته و به راه خود ادامه بدهد.
این نیرو صبح روز بیستم بهمن، بار دیگر توسط حدود دو هزار نفر از مردم مناطق مختلف، در حوالی عباس آباد متوقف شد. این توقف تا ساعت 10 صبح به طول انجامید، چرا که مردم با هر چه كه در توانشان بود جاده را در چندین نقطه مسدود کرده بودند.ارتشی ً ها با دیدن موانع ایجاد شده و احتمال شنیدن خبر شکست گارد تهران از طریق بیسیم، روحیة خود را از دست داده و از اصرار خود برای رفتن به سمت تهران دست برداشتند.
در حين مذاکرة مردم و فرماندهان، تعدادی از سربازان به تحریک مردم تصمیم به فرار گرفتند. با کشته شدن اولین نفر از ارتشیها توسط یکی از فرماندهان، به شدت درگیری دامن زده شد و اولین نفر از مردم نیز که »علی اکبر طهماسبی« نام داشت به شهادت رسید. پس از او دو نفر دیگر به نامهای »مصطفی مالحسنی« و »علی عبدی« همانجا به شهادت رسیدند. در این میان کسانی چون »محمد رضا چوپان بیشه«، »حسن ترک تاتاری« و »یوسف ترابی« به شدت مجروح و روانة بیمارستان شدند.
حدود 12 تن از ارتشیها هم زخمی شده و به بیمارستان کسرا و شیر و خورشید فاتح انتقال یافتند. با فرار درجه دارها و تسلیم کامل سربازها، همة ادوات و تجهیزات آنها به دست مردم افتاد که تعداد زیادی از خودروها به آتش کشیده شدند. بدین ترتیب مردم این سامان، لشکر گارد کرمانشاه را در روز 21 بهمن سال 57 از رسیدن به تهران ناکام گذاشتند و با جلوگیری از کشتار بیشتر مردم، پیروزی حتمی انقلاب را رقم زدند.
انتهای پیام/ س
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده