حسين (ع)؛ شهید عاشورایی که مصداق انسان كامل است/ شهدا معمای عرفان را با عشق به خداوند گشودند
هر کس مرا طلب کند، مرا می یابد و هر که مرا بیابد، مرا می شناسد و هر که مرا بشناسد، مرا دوست دارد و هر کسی مرا دوست بدارد، عاشقم می شود و هر که عاشقم بشود، عاشقش می شوم و هر کس را که عاشقش بشم، او را می کشم و هر کس را بکشم، دیه او به گردن من است و هر کس که به گردن من دیه دارد، من خودم دیه او هستم.
آنگاه که خداوند حدیث عشق می گوید، آنگاه که آفریدگار، خود با قلم حیات بخش خویش، معرفت، محبت، عشق و شهادت را به تصویر کشیده چه جای جدل؟
شاید این چنین است که عاشقان لقاء الله، همان هایی که حل معمای عرفان را در عشق به خدا یافتند، پای در حظیره قدسیان گذاشته تن درهم شکستند، تا روح آنان آزاد از آسودگی های ظلمانی به افق اعلی پر کشیده و دیگر ارواح در بند را که در تن آسایی اسیران کوی ماده سرگشته بودند نجات دهند.
حضرت امام(ره) این عارف کامل، جهاد و شهادت در راه خدا را مقامی اسرار آمیز می دانند و آنها را از مختصات انسان کامل به شمار می آورند؛ مقامی که حتی ملکوتیان با آن فاصله ها دارند و با دیدگاه امکانی نمی توان به آن پی برد و یافتن ارزش آن نیازمند دیدی ربوبی است، چرا که شهادت تنها منحصر به جنبه فردی نیست بلکه اصلاح دیگران و رشد دادن کاروان انسانی از اسفل السافلین به اعلی علیین است.
سید و سالار شهیدان حضرت امام حسين (ع) مصداق انسان كامل است. به تعبير ديگر، انسان كامل جانشين خدا بر روي زمين است و اگر از بين برود نظام هستي و حيات از بين ميرود.
از اين رو عرفا به حادثه عاشورا به عنوان واقعهاي مينگرند كه انسان كامل در آن حضور داشته و بدین سبب است تا ابد زنده و حیات بخش بوده و در تمامی اعصار خون تازه به رگ های تاریخ تزریق می کند
۲۲
اسفند روز عاشقی الی الله بر تمام بلند پروازانی
که به مقتدای خود سید و سالار شهیدان پیوستند و رسم جاودانگی را بر تقویم نشاندند
تا نشانی از بی نشان ها شوند، خجسته و بر ما جاماندگان طریقت عاشقی تذکر است.
انتهای پیام/