پرخاشگری و درون‌گرایی؛ آسیب‌های جدی بازی های رایانه ای/ والدین، مقصران اصلی اعتیاد فرزندان به ویدئو گیم ها
"زهرا اکبری" ادامه داد: گرچه بسیاری از کارشناسان تربیتی معتقدند که بازی های رایانه ای می توانند اثرات مثبتی مانند تکامل شخصیت و رفتار، پرورش استعدادها، ایجاد خلاقیت، پرورش تمرکز و دقت، افزایش بهره هوشی، گسترش جهان بینی، تقویت ذوق هنری، آموزش مفاهیم پیچیده، انتقال فرهنگ و غیره را به همراه داشته باشند اما این بازی ها با ترفندهای گوناگون، چنان تاثیری بر فکر و اعصاب فرد می گذارد که در واقع خود را نیز جزئی از این مجموعه ماشینی می پندارد.
وی افزود: یکی از راه های رشد و توسعه قوه خلاقیت و ابداع در کودکان پرداختن به فعالیت هایی همچون رایانه و بازی های رایانه ای استاندارد است که خود حاصل خلاقیت مغز آدمی است به طوری که نوجوانان در سراسر جهان میل و اشتیاق زیادی به انجام این گونه بازی ها از خود نشان می دهند.
این کارشناس تصریح کرد: در پی "آتاری" و "میکرو" از نمونه های ابتدایی این بازی ها "سگا" وارد بازار شد. در حال حاضر، جدیدترین بازی ها که به صورت دیسک عرضه می شود، "سی دی" و "پلی استیشن" است.
اکبری ادامه داد: آنچه بیشتر کودکان و نوجوانان را شیفته خود می کند کیفیت این بازی هاست. تحقیقات متعدد نشان می دهد که انسان در حدود ۲۰ درصد از آنچه که می شنود و ۴۰ درصد از آنچه که می شنود و می بیند را به خوبی کسب می کند، این مقدار با دیده ها و شنیده ها در مجموع به بیش از 75 درصد می رسد. بنابراین کودک از محتوای بازی های رایانه ای که در ضمن آن هر ۳ گزینه فوق را با هم انجام می دهند به شدت تاثیر می پذیرد.
وی افزود: مهمترین مشخصه بازی های رایانه ای حالتِ جنگیِ اکثر آنهاست و این که فرد باید برای رسیدن به مرحله بعدِ بازی با نیروهای به اصطلاح دشمن بجنگد، استمرار چنین بازی هایی کودک را پرخاشگر و ستیزه جو بار می آورد.
این کارشناس گفت: کودکانی که به طور مداوم با این بازی ها درگیرند، درون گرا می شوند. در جامعه، منزوی و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان می گردند. روحیه انزواطلبی باعث می شود که کودک از گروه همسالان جدا شود که این خود سر آغازی برای بروز ناهنجاری های دیگر است.
اکبری تاکید کرد: اگر قرار است کودکان از بازی های رایانه ای استفاده کنند، بهتر است بازی های تصویری خلاق که کودکان به وسیله آنها باید معماهایی را حل کنند، بیش از بازی های دیگر مورد توجه قرار گیرد. بازی دسته جمعی کودکان با این ابزارهای تصویری کم تر مسئله ساز است. این بازی ها، زمانی مخرب خواهد بود که کودک به تنهایی برای ساعات طولانی غرق بازی شود.
وی افزود: پدران و مادران به خصوص در شرایط کرونایی وقت بیشتری را به کودک و نوجوان خویش اختصاص دهند. وقت گذراندن و ارتباط درست میان والدین و فرزندان هر اندازه بیشتر باشد، زمینه چنین بازی هایی کمتر فراهم می شود.
این کارشناس گفت: به اعتقاد پزشکان ایتالیایی و بعضی از دیگر کشورهای اروپایی مقصران اصلی پدران و مادران هستند که فرزندان خود را ساعت های طولانی در مقابل تلویزیون، رایانه، ویدئو گیم یا فیلم های ویدئویی رها می کنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: بهتر است والدین همراه فرزندان خویش به کوهستان، راهپیمایی، باشگاه ها، میدان های ورزشی بروند و به بازی های مورد علاقه کودک بپردازند تا انرژی عصبی و روانی آنان تخلیه و توجه آنها از بازی های رایانه ای منحرف شود.
الهه ملاحسینی - تیتریک
انتهای پیام/
