پنجشنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۲ - 2023 June 01
اخبار برگزیده
«تیتر یک» گزارش می‌دهد؛
گلنار رضاپور یکی از زنانی است که هنر جوراب‌بافی را در ساوجبلاغ زنده نگاه داشته و با شوق خاصی رنگ‌ها را در هم می‌آمیزد.
به گزارش گروه استانی «تیتر یک»، اینجا ساوجبلاغ است، شهرستانی که زنان آن از دیرباز با دست‌بافته‌های خود مردم را سر ذوق می‌آوردند.
زنان البرز علاوه بر آنکه میراث‌دار هنر ایران شده‌اند، اندک درآمدی هم دارند و شهرنشینی نتوانسته آن‌ها را از صنایع پر رنگ و لعاب دور کند.
گلنار رضاپور یکی از زنانی است که هنر جوراب‌بافی را در ساوجبلاغ زنده نگاه داشته و با شوق خاصی رنگ‌ها را در هم می‌آمیزد و به کار می‌گیرد.
اهل یکی از روستا‌های بیجار کردستان است و سرمای طاقت‌فرسای زمستان وی را ترغیب کرده تا از پشم گوسفندان جوراب ساق بلند ببافد.
او با شست و شوی پشم گوسفند و ریسیدن آن با ماکو مرد‌های خانواده‌اش را از سرمای زمستان در امان نگه می‌داشت تا به کار روزمره بپردازند.
ننه گلیِ گزارش ما جوراب‌ها و دستکش‌های پشمی را با پنج میل کوتاه می‌بافد و برای بافت هر لنگه جوراب هم یک روز زمان می‌گذارد.
وی می‌گوید: نقش و نگار‌های روی جوراب‌ها اسامی مختلفی دارد و از نقش‌هایی مانند آلما (سیب)، تربت و ترمه برای بافت آن‌ها استفاده می‌شود.
گلایه هم دارد؛ به گفته ننه گلی هنر در حال فراموشی است و با آمدن جوراب‌ها و دستکش‌های ماشینی و به‌روز، جایگاه خود را از دست می‌دهد.
ننه گلی جوراب‌های پشمی را بهترین گزینه برای درمان پا درد می‌داند و از میراث فرهنگی انتظار دارد تا با برگزاری کلاس، این هنر را زنده نگاه دارد.
در ادامه فیلم بافت جوراب پشمی را با هم می بینیم.
رقیه دین محمدی _ تیتر یک
انتهای پیام/ل
مطالب مرتبط
ناشناس
| 
۱۵:۰۳ - ۱۴۰۱/۱۱/۰۳
پاسخ
بسیار عالی Sara
| ۲۱:۵۷ - ۱۴۰۱/۱۱/۰۳
پاسخ
چه طرح و نقش قشنگی . مثل مادربزرگ توی قصه ها♡♡ ارسال نظر
