جستجوی هوش فرازمینی؛
آیا ما تنها هستیم؟
هوش فرازمینی یا احتمال وجود حیات هوشمند خارج از کره زمین یکی از سؤالات اصلی است که ذهن دانشمندان را درگیر کرده است.
گروه گوناگون «تیتر یک»، هوش فرازمینی به حیات فرازمینی هوشمند گفته میشود. سؤال اصلی اینجاست که آیا خارج از زمین تمدنهای هوشمند وجود دارد یا خیر؟ فرضیه وجود هوش فرا زمینی بعد از انقلاب کوپرنیکی شکل گرفت. براساس نظریه کوپرنیک، خورشید مرکز جهان در نظر گرفته شده و دیگر کرات و سیارات از جمله زمین با سرعتی ثابت حول محور خورشید میچرخند.
نتیجه این درک جدید مطرح شدن سؤالاتی بود که آیا در دیگر سیارات و قمرها زندگی وجود دارد؟ این سؤال بحث برانگیز تبدیل به یکی از موضوعات اصلی داستانها و فیلمهای علمی تخیلی گردید.
در سال ۲۰۲۰، یکی از ستارهشناسان دانشگاه ناتینگهام از احتمال وجود بیش از ۳۶ هوش فرازمینی در کهکشان راه شیری خبر داد و تصور میشود که فاصله متوسط با یکی از تمدنهای هوشمند بیگانه حدود ۱۷ هزار سال نوری است در نتیجه در حال حاضر ارتباط با آنها غیر ممکن است.
آیا هوش فرازمینی وجود دارد؟
اولین جرقه وجود هوش فرازمینی و امکان برقراری ارتباط با تمدنی دیگر در مقالهای در نشریه نیچر توسط دو دانشمند به نامهای کوکونی و ماریسون مطرح گردید. در این مقاله گفته میشد که اگر در دیگر نقاط کیهان موجودات هوشمندی وجود داشته باشند که مجهر به تجهیزاتی همانند ما باشند میتوانند سیگنالهای رادیویی ما را دریافت کنند یا پیامهای رادیوییشان در زمین قابل دریافت است.
اخترشناسان از پشت تلسکوپهای رادیویی غول پیکرشان به دنبال این علائم هستند.
جستجوی هوش فرا زمینی (به انگلیسی: Searching for Extra-Terrestrial Intelligence) به اختصار SETI نامیده میشود که به پروژههای علمی با هدف یافتن هوش فرازمینی گفته میشود.
این پژوهش علمی در میان امواج رادیویی رسیده از فضا به دنبال الگوهای منظم و منحصر به فرد ست که ممکن است از سوی موجودات فرازمینی ارسال شده باشد. دانشمندان امواج رادیویی کیهانی را جمعآوری و به صورت اطلاعات خام ذخیره میکنند تا توسط نرمافزارهای کامپیوتری مخصوص، آنالیز شوند و امواج پس زمینه آنها حذف میشود تا احتمال یافتن امواج رادیویی منظم با منشاء غیر طبیعی بیشتر شود.
پروژه گالیله برای پاسخ یکی از اساسیترین سؤالات بشر تشکیل شده است، آیا ما در کیهان تنها هستیم؟
اگر موجودات بیگانه وجود دارند حسگرهایشان غیر فعال است و تکنولوژی و فناوری آنها برای ما غیرقابل تشخیص است.
پروژه گالیله در سال ۲۰۲۱ توسط آوی لوب و فانگلین لاوگین از دانشگاه هاروارد شروع به کار کرده است و اولین برنامه ای است که بر تحقیقات علمی برای جستجوی آثار باستانی نجومی در نزدیک زمین متمرکز شده است.
این تیم به صورت منطقی درباره بازدید بیگانگان اظهار نظر می کنند. این پروژه متعهد شده که فقط فرضیه های فیزیکی شناخته شده را بررسی کند و داده های بدست آمده را تجزیه و تحلیل نماید تا نتایج و تحلیل های قابل اعتماد و قابل تکرار بدست آورد. پروژه گالیله دارای چهار مسیر کلی است:
۱ – تصویربرداری از پدیده های ناشناس هوایی با استفاده از باندهای مادون قرمز ، امواج رادیویی و نوری و ضبط داده های صوتی با ابزارهای رصدی و هوش مصنوعی.
۲ – مشاهده اجرام بین ستاره ای که از منظومه شمسی عبور میکنند.
۳ – بازیابی تکه های اجرام بین ستارهای که به زمین برخورد میکنند.
۴ – جستجو برای ماهواره های کوچک و بیگانه ای که دور زمین می چرخند.
پروژه گالیله در سال ۲۰۲۱ توسط آوی لوب و فانگلین لاوگین از دانشگاه هاروارد شروع به کار کرده است و اولین برنامه ای است که بر تحقیقات علمی برای جستجوی آثار باستانی نجومی در نزدیک زمین متمرکز شده است.
این تیم به صورت منطقی درباره بازدید بیگانگان اظهار نظر می کنند. این پروژه متعهد شده که فقط فرضیه های فیزیکی شناخته شده را بررسی کند و داده های بدست آمده را تجزیه و تحلیل نماید تا نتایج و تحلیل های قابل اعتماد و قابل تکرار بدست آورد. پروژه گالیله دارای چهار مسیر کلی است:
۱ – تصویربرداری از پدیده های ناشناس هوایی با استفاده از باندهای مادون قرمز ، امواج رادیویی و نوری و ضبط داده های صوتی با ابزارهای رصدی و هوش مصنوعی.
۲ – مشاهده اجرام بین ستاره ای که از منظومه شمسی عبور میکنند.
۳ – بازیابی تکه های اجرام بین ستارهای که به زمین برخورد میکنند.
۴ – جستجو برای ماهواره های کوچک و بیگانه ای که دور زمین می چرخند.
انتهای پیام/ک
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده