روزه داری و زخم معده از نظر متخصصان
روزه برای افرادی که زخم معده دارند توصیه نمیشود و اگر این افراد زخم معدشان فعال نباشد و تصمیم به روزه داری بگیرند باید برخی نکات را رعایت کنند.
گروه گوناگون «تیتر یک»، در ماه رمضان، بسیاری از مسلمانان به عبادت و روزه داری میپردازند و الگوهای تغذیه آنها تغییراتی میکند. این تغییرات ممکن است روی برخی از بیماریها تأثیر بگذارد و باعث تشدید بیماری و یا بهبود آن گردد. یکی از بیماریهای رایجی که برخی از افراد را درگیر خود نموده است، زخم معده میباشد که عبارت است از یک زخمِ باز که در سطح داخلی معده و قسمت فوقانی رودهی کوچک ایجاد میشود. خالی بودن معده و روزه داری بر روی این بیماری تأثیر میگذارد. با توجه به نزدیک بودن ماه مبارک رمضان برای بسیاری از بیماران مبتلا به زخم معده این سؤال ایجاد میشود که آیا میتوانند روزه بگیرند یا خیر؟ در این بخش از نمناک به تأثیر روزه داری بر روی بیماران مبتلا به زخم معده پرداختهایم.
علت زخم معده
زخم معده یک زخمِ باز است که در سطح داخلی معده و قسمت فوقانی رودهی کوچک بر اثر علتهای گوناگونی مانند ایجاد عفونت از طریق باکتری هلیکوباکتر پیلوری، مصرف طولانی مدت آسپرین، ایبوپروفن، Motrin و... ایجاد میشود.
زخم معده بسیار دردناک است و با علائمی مانند سوزش معده، شکم درد، احساس سیری، التهاب یا انقباض، ناتوانی در هضم غذاهای چرب، حالت تهوع همراه است. استرس و اضطراب و خوردن برخی غذاها و گرسنگی میتوانند علائم بیماری را تشدید کنند.
آیا روزه داری برای این بیماران مضر است؟
روزه داری باعث ایجاد یک حالت آرامش وعرفانی در انسان میشود بنابراین روزه داری از نظر کاهش استرس برای افراد دچار زخم معده مفید است اما گرسنگی باعث تشدید زخم معده میشود.
گرسنگی و خالی بودن معده در ساعات طولانی تأثیر مخربی را روی زخم معده دارد. در ماه رمضان که روزه دار باید ساعات طولانی فاصله بین سحر تا افطار را از خوردن و آشامیدن اجتناب کند، ممکن است زخم معده تشدید شود.
بیماران مبتلا به زخم معده نباید روزه بگیرند؟
افرادی که مبتلا به زخمهای فعال سیستم گوارشی فوقانی مثل معده و اثنی عشر هستند، بهتر است ماه مبارک رمضان را روزه نگیرند زیرا روزه گرفتن آنها سبب تشدید ترشح اسید معده، فعالسازی زخم، خونریزی معده میشود و برای سلامتی آنان مضر است.
این بیماران در صورت روزه داری ممکن است در هنگام ظهر دچار دل درد شوند، که این علامت نشان دهنده فعال بودن بیماری است و باید روزه داری خود را ادامه ندهند.
دو هفته زمان لازم است که زخم معده حاد ترمیم شود و در این مدت زمان روزه گرفتن علائم زخم معده را تشدید میکند.
افرادی که مبتلا به زخم معده هستند و در افطار و سحر تحت نظر پزشک داروی کاهش دهنده اسید معده مصرف میکنند، احتمال خونریزی معده آنها در ماه رمضان کم است اما اگر زخم معده کاملاً بهبود نیافته باشد، روزه داری حتی با وجود مصرف دارو ممکن است منجر به خونریزی معده شود.
در صورت فعال نبودن زخم معده یا اثنی عشر و عدم وجود عود زخم و خونریزی این افراد با مشورت پزشک میتوانند روزه بگیرند. افرادی که سابقه زخم معده داشته و بیماری آنها بهبود یافته است و علائم خاصی ندارند، نیز میتوانند روزه بگیرند.
توصیههایی برای افراد مبتلا به زخم معده که میخواهند روزه بگیرند
افراد دچار سابقه زخم معده که جزء آن دسته از بیمارانی هستند که میتوانند ماه رمضان را روزه بگیرند باید:
برای کاهش ترشح اسید معده تحت نظر پزشک از دارو استفاده کنند.
هنگام افطار و سحر از مصرف غذاهای پرادویه اجتناب کنند و رژیم غذایی خاصی را رعایت نمایند.
روزه خود را با مصرف غذاهای سبک آغاز کنند.
مایعات به خصوص آب به مقدار فراوان بنوشند.
غذاهای پرچرب و سرخ کرده مانند کله پاچه، حلیم و... مصرف نکنند.
در مصرف غذاهای حاوی حبوبات مانند انواع آش و سوپ اعتدال را رعایت کنند.
در هنگام افطار به یکباره غذا نخورند بلکه پس از گذشت ساعاتی از افطار یک غذای سبک تحت عنوان شام مصرف نمایند.
در طول افطار تا سحر آهسته و به صورت تدریجی غذا میل کنند و حجم مصرفی غذا را کاهش دهند و وعدههای غذایی خود را افزایش دهند.
اگر مبتلا به ریفلاکس معده هستند، پس از سحری خوردن نخوابند و مدت زمانی را در حالت نیمه نشسته به سر ببرند.
مصرف میوه و سبزی نیز توصیه میشود زیرا میوهها و سبزیها حاوی فیبر هستند و ازیبوست جلوگیری میکنند.
انتهای پیام/ک
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده