تغییرات پژو 208 در برابر پژو 206

گروه دانش «تیتریک»؛پژو در سال ۱۹۹۸ مدل موفق و بسیار محبوب 206 را معرفی کرد. این خودرو سه سال پس از عرضه‌ی جهانی راه خود را به ایران باز کرد و در حال حاضر بیش از ۱۴ سال است که در ایران عرضه می‌شود. هاچ‌بک 206 در زمان عرضه‌ی خود نقش ناجی را برای پژو ایفا کرد و توانست با فروش فوق‌العاده، این خودروساز را که در شرایط مالی مساعدی قرار نداشت و دولت فرانسه تحت برگزاری مسابقات جام جهانی ۱۹۹۸ قادر به کمک مالی به بزرگ‌ترین خودروساز خود نبود، پژو را از بحران‌های گرفتار رها کند. این خودرو در کلاس‌های مختلفی به بازار عرضه شد که عبارتند از: هاچ‌بک ۵ در، هاچ‌بک ۳ در و نمونه‌ی روباز. 

همانطور که پیش‌تر ذکر شد، ایران خودرو در سال ۲۰۰۱ اقدام به مونتاژ و عرضه‌ی ۲۰۶ در ایران کرد. همانند بازار جهانی، ۲۰۶ در ایران نیز فروش موفقی را تجربه کرد. این مساله تا جایی پیش رفت که ایران خودرو با همکاری پژو، در سال ۲۰۰۶ نمونه‌های صندوق‌دار ۲۰۶ را نیز تولید و عرضه کرد. 

اما در صنعت خودروسازی به روز بودن محصولات از اهمیت بالایی برخوردار است و هر خودرویی هر چقدر هم خوب، باز هم پس از چند سال افت فروش و محبوبیت را تجربه می‌کند. متاسفانه پژو آنقدر در فروش خوب ۲۰۶ غرق شده بود که توجه چندانی به توسعه‌ی نسل جدید آن نداشت. تولید ۲۰۶ تا سال ۲۰۰۹ در فرانسه ادامه پیدا کرد و حتی نمونه‌ی پلاس این خودرو از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ عرضه شد. این مساله تنها به این دلیل بود که ۲۰۷ خودرویی شکست خورده از هر جهت بود. ۲۰۷ در سال ۲۰۰۶ معرفی و پس از مدتی به بازار عرضه شد اما این خودرو نه طراحی جذابی داشت و نه کیفیت و توان مناسب. کاهش فروش هاچ‌بک پژو در کنار شکست سدان‌های این خودرو باعث شد تا پژو که یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان جهان بوده و سابقه‌ی درخشانی در فروش و کسب جوایز متعدد را به همراه داشت، به شرکتی نیمه جان تبدیل شود و برای بقای خود دست نیاز به سایر تولیدکنندگان خودرو دراز کند.

در کنار عملکرد ضعیف پژو، از ایران خودرو که خود شهرت زیادی در تولید محصولات از پیش و پا افتاده دارد، هیچ انتظاری نمی‌رفت که به دنبال ارایه‌ی جایگزین ۲۰۶ در بازار ایران باشد. بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ی خودرو در ایران با پیروی از شریک فرانسوی خود به جایی رسید که تمامی مشتریان این شرکت عدم رضایت خود را از روند ارایه‌ی خودرو‌ها بدون ذره‌ای بهینه‌سازی برای مدت زمان طولانی، به هر نحوی به این شرکت ابراز کنند.

حال پس از اجرای برجام و لغو تحریم‌های علیه ایران، ایران خودرو و شریک تجاری پیشین آن که در سال ۲۰۱۲ با فشار‌های گسترده‌ی جنرال موتورز در اوج نیاز، بازار ایران را ترک کرده بود، مجددا به همکاری با یکدیگر پرداخته‌اند تا به روز‌های خوش گذشته بازگردند. البته روند همکاری شرکت‌های نام برده تفاوت‌های زیادی با نحوه‌ی تعامل آن‌ها در گذشته دارد.

اولین و جدی‌تری حرکت خودروسازان ایران و فرانسه در همکاری جدید خود، ارایه‌ی جایگزین خودروی محبوب ۲۰۶ است که هنوز هم طرفداران زیادی در ایران دارد. ۲۰۸ اولین خودرویی است که تحت همکاری و سرمایه‌گذاری مشترک ایران خودرو و پژو به بازار عرضه خواهد شد. این خودرو که در سال ۲۰۱۲ جایگزین مدل شکست‌ خورده‌ی ۲۰۷ شده است، بهینه‌سازی‌های زیادی را تجربه کرده است و پژو امید زیادی به فروش بالای آن در ایران دارد. ۲۰۸ از زبان طراحی جدید پژو بهره می‌برد. پیشرانه‌های کم‌مصرف و توان بالا را می‌توان بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت ۲۰۸ دانست که دارای بالاترین استاندارد‌ روز اروپا (یورو ۶) هستند. در ادامه به بررسی عمیق و مقایسه‌ی ۲۰۸ در برابر پدربزرگ آن، پژو ۲۰۶ خواهیم پرداخت. اما پیش از بررسی پژو ۲۰۸ لازم به معرفی رقبای اصلی این خودرو در بازار جهانی است که عبارتند از رنو کلیو، فورد فیستا، فولکس واگن پولو و کیا ریو هاچ‌بک. 

بدنه و کابین

۲۰۶ در زمان عرضه به بازار در سال ۱۹۹۸ به جرات یکی از زیباتری خودرو‌های هاچ‌بک جهان بود و در این بخش به خوبی توان رقابت با رقبای بزرگ خود اعم از فولکس واگن گلف را داشت. اما پس از ۱۶ سال از عرضه‌ی آن، اکنون نمی‌توان از طراحی ۲۰۶ صحبت زیادی کرد. با این که هنوز می‌توان متانت، چینش مناسب و زیبایی خاصی را در آن مشاهده کرد، اما چهره‌ی قدیمی و به دور از هیجان و جذابیت ۲۰۶ دیگر حرفی برای گفتن در برابر رقبای خود حتی نمونه‌های کره‌ای ندارد.

کابین ۲۰۶ نسبت به بدنه‌ی آن هنوز هم چهره‌ی جذاب‌تری را به نمایش می‌گذارد. البته باز هم اگر به مقایسه‌ی آن با رقبای روز بپردازیم نکته‌ی مثبتی در بخش داخلی ۲۰۶ مشاهده نخواهیم کرد.

در طرف مقابل ۲۰۸ به لطف زبان طراحی جدید پژو که توسط پیر اوتیه توسعه داده شده است، زیبایی و جذابیت بسیاری را با خود به همراه دارد. به جرات می‌توان این خودرو را یکی از زیبا‌ترین هاچ‌بک‌های موجود دانست. کابین این خودرو نیز از طراحی زیبایی برخوردار است و هنوز هم می‌توان DNA پژو ۲۰۶ را در آن مشاهده کرد. طبق بررسی‌های انجام شده، کابین ۲۰۸ از کیفیت بالایی برخوردار است، اما همچنان با بهترین‌های این کلاس مانند فولکس واگن پولو فاصله دارد. ارگونومی و چینش قطعات نیز به خوبی انجام شده است. غربیلک فرمان نیز اندازه‌ی کوچک‌تری نسبت به همتایان خود دارد تا حال و هوای اسپرت‌تری به راننده القا کند.

فضای داخلی به خصوص در قسمت سرنشینان عقب و صندوق بار یکی از بخش‌هایی بود که مالکان ۲۰۶ از آن رضایت کافی نداشتند. البته خودرو‌های هاچ‌بک همواره در بخش فضای داخلی از فضای کافی برخوردار هستند و فلسفه‌ی ساخت آن‌ها با خودرو‌های خانوادگی و جادار متفاوت است. با این حال پژو با افزایش فاصله‌ی بین دو محور و بهینه‌سازی ‌های متعدد موفق با افزایش فضای سرنشینان و صندوق بار شده است. به عنوان مثال فضای صندوق بار ۲۰۶ برابر ۲۴۵ لیتر و فضای بار در ۲۰۸ با ۶۶ لیتر افزایش، به ۳۱۱ لیتر رسیده است.

قوای حرکتی و سیستم انتقال قدرت

پژو ۲۰۶ در بازار ایران با ۲ پیشرانه‌ی مختلف عرضه شد. نمونه‌ی ارزان‌تر ۲۰۶ به پیشرانه‌ی چهار سیلندر با کد TU3A و حجم ۱۳۶۰ سی‌سی مجهز شده بود که توانایی تولید ۷۵ اسب بخار و ۱۱۸ نیوتن متر گشتاور را داشت. ۲۰۶‌ تیپ ۵ و ۶ به پیشرانه‌های قدرتمند‌تری مجهز شده بودند. پیشرانه‌ی مذکور که کد TU5 را به همراه داشت، با حجم ۱۵۸۷ سی‌سی توانایی تولید ۱۱۰ اسب بخار را در کنار ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور داشت و در اکثر خودرو‌های ایران‌خودرو به کار رفته است. پیشرانه‌های مذکور هر دو از استاندارد یورو ۳ بهره می‌برند و در سال‌های اخیر با بهینه‌سازی‌های ایران خودرو به استاندارد یورو ۴ نیز مجهز شده‌اند. مصرف سوخت ترکیبی TU3A و TU5 به ترتیب برابر ۶.۴ و ۷.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است. ایران خودرو تنها نمونه‌ی پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری را با جعبه دنده‌ی خودکار عرضه کرد. 

پیشرانه‌های پژو ۲۰۶ در زمان عرضه به بازار در نوع خود جز بهترین‌ها بودند. پژو با ادامه‌ی طراحی و توسعه‌ی پیشرانه‌های کم‌مصرف و پرقدرت، توان بالای خود در این زمینه را به رخ سایر خودروسازان کشیده است. بد نیست بدانید که پیش‌تر پیشرانه‌ی ۱.۲ لیتری پژو ۲۰۸ به عنوان بهترین پیشرانه‌ی بازه‌ی ۱ تا ۱.۴ لیتری جهان بر گزیده شده است. هم‌چنین کسب رده‌ی سوم بهترین پیشرانه‌ی سال توسط همان پیشرانه‌ی ۱.۲ لیتری، تبحر بالای پژو را در این زمینه نشان می‌دهد. پس حداقل در بخش قوای حرکتی می‌توان اطمینان داشت که جایگزین ۲۰۸ جز بهترین‌های حال حاضر جهان است. با توجه به عرضه‌ی ۲۰۶ در دو کلاس موتوری ۱.۴ و ۱.۶ لیتری، به احتمال زیاد ایران خودرو از پیشرانه‌‌های ۱.۲ برای عرضه‌ به بازار ایران استفاده خواهد کرد. ارایه‌ی نمونه‌‌های ۱ لیتری و ۱.۶ لیتری توربوشارژ هنوز در حاله‌ای از ابهام قرار دارند اما انتظار می‌رود پس از مدتی از عرضه‌ی نمونه‌های معمولی ۲۰۸ با پیشرانه‌های تنفس طبیعی، مدل مجهز به پیشرانه‌ی توربوشارژ نیز به بازار عرضه شود. امیدواریم ایران خودرو تصمیمی مبنی بر ارایه‌ی پیشرانه‌ی ۱ لیتری را نداشته باشد زیرا طی بررسی‌های مختلف، تمامی کارشناسان به توان پایین تولیدی آن معترض بودند.

در بخش انتقال قدرت نیز پژو برای هر دو پیشرانه‌ی ۱.۲ لیتری تنفس طبیعی خود علاوه بر جعبه‌دنده‌های دستی، نمونه‌های خودکار را نیز در نظر گرفته است. به احتمال فراوان ایران خودرو ابتدا اقدام به فروش خودرو‌های مجهز به جعبه‌دنده‌های دستی بکند و پس از مدتی عرضه‌ی جعبه‌دنده‌های خودکار را آغاز کند. تمامی انواع ۲۰۸، مانند ۲۰۶ از محور محرک جلو بهره می‌برند (خصلت خودرو‌های هاچ‌بک). 

طبق بررسی‌های انجام شده ۲۰۸ به خصوص در نمونه‌های مجهز به پیشرانه‌ی توربو لذت رانندگی بالایی را به ارمغان می‌آورد. اما همچنان می‌توان از فورد فیستا و رنو کلیو به عنوان سردمداران این بخش یاد کرد. برای آن دسته از افرادی که رانندگی آرام و بی‌سر و صدا را اولویت اصلی خود می‌دانند، ۲۰۸ گزینه‌ی به مراتب بهتری نسبت به ۲۰۶ است. بهینه‌سازی‌های پژو در نسل جدید هاچ‌بک خود باعث شده است تا علاوه بر سواری راحت‌تر، فرمان‌پذیری بهتری را به ارمغان بیاورد.

آپشن‌ها و امکانات افزوده

با توجه به این مساله که ۱۸ سال از معرفی ۲۰۶ می‌گذرد، نمی‌توان توقع زیادی از سیستم‌های رفاهی و ایمنی متنوعی در آن داشت. در حالی که سایر هاچ‌بک‌های به روز دنیا به انواع و اقسام سیستم‌های رفاهی و آپشن‌های مختلفی مجهز هستند، ۲۰۷ تنها از امکانات ابتدایی مانند ایموبلایزر، دو عدد ایربگ، سیستم تهویه خودکار، آینه‌های جانبی برقی، دماسنج و سیستم صوتی با قابلیت کنترل از پشت فرمان، بهره می‌برد. سیستم ترمز ضدقفل به همراه سیستم تقسیم نیروی ترمز نیز وظیفه‌ی کنترل پایداری ۲۰۶ را در شرایط بحرانی بر عهده داشتند.

در ۲۰۸ تفاوت زیادی را در امکانات رفاهی نسبت به ۲۰۶ شاهد خواهیم بود. پژو امکانات و آپشن‌های زیادی را برای ۲۰۸ در نظر گرفته تا کاربران آن در این بخش هیچ کمبودی را احساس نکنند. آینه‌های جانبی تاشوی برقی، شیشه‌های عقب برقی، سیستم تهویه خودکار دوگانه، برف پاکن خودکار، آینه‌ی عقب الکتروکرومیک، سیستم ترمز خودکار، سیستم کمکی پارک، دوربین دید عقب و نمایشگر ۷ اینچی به همراه نقشه‌های ناوبری بخشی از تجهیزات قابل سفارش هستند. اما سیستم کنترل پایداری به همراه کنترل شیب‌روی، سیستم ترمز ضد قفل به همراه تقسیم نیروی ترمزی، ایربگ‌های جلو به همراه ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای، ایموبلایزر، سنسور فشار باد تایرها، کروز کنترل، چهار اسپیکر، دماسنج، نشانگر دنده‌ و کامپیوتر سفری از تجهیزات استاندارد پژو ۲۰۸ هستند.

نظر شما در رابطه به پژو ۲۰۸ چیست؟

زومیت