واقعیت هایی از پاریس را هم ببینید

گروه گوناگون «تیتریک»،نگاه بسیاری از افراد به پاریس شهری رؤیایی و رومانتیک برای گذران زندگی یا اوقات فراغت است، شهری که در آمارها از آن به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شهرهای اقتصادی اروپا و جهان همراه با تولید ناخالص داخلی بالا و مردمی با رفاه اقتصادی زیاد نام برده می‌شود اما با ورود به این شهر ممکن است تمام تصورات ذهنی شما با تغییراتی همراه شود.

با ورود به "فرودگاه شارل دوگل" به‌عنوان فرودگاه اصلی پاریس با داشتن سه ترمینال، اختلافات طبقاتی به‌شدت خودنمایی می‌کند، گروهی از ثروتمندان برای ندیدن مشکلات از پرواز درجه اول یا فرست کلاس استفاده و از راه روهای جداگانه در زمان خروج  و ورود به پرواز، تردد می‌کنند.

با ورود به فرودگاه، مردی سیاه‌پوست با لبانی خشکیده به سراغ ما آمده و سؤال می‌کند که انگلیسی صحبت می‌کنید یا فرانسوی و بعد از امکان برقراری ارتباط، برای رفتن به کشور خود تقاضای کمک نقدی می‌کند.

برای رفتن به محل اقامت ظاهراً مشکلی وجود ندارد و با وجود اینکه هزینه‌های گرفتن تاکسی گران است به‌طوری‌که برای یک سفر داخل شهری باید 30 تا 70 یورو یعنی 120 هزار تومان تا 280 هزار تومان پرداخت کرد اما با پرداخت 3 تا 7 یورو می‌توان از مترو که به تمام نقاط شهر منشعب شده، استفاده کرد.

با نشستن بر صندلی مترو، خانمی اروپایی تبار، به هر یک از سرنشینان کاغذی همراه با نوشته‌های فرانسوی و انگلیسی می‌دهد و می‌گذرد اما بسیاری از افراد حاضر در مترو به این کاغذهای رنگین بی تفاوت‌اند و حتی آنها را نیز نگاه هم نمی‌کنند، گویی که بارها با این اتفاق مواجه شده‌اند.

روی کاغذ نوشته‌شده است: «من بی‌خانمان هستم و دو فرزند دارم اما شغل ندارم. به زنده ماندن من و فرزندانم کمک کنید. خدا به شما و خانواده‌تان برکت دهد، روز خوبی داشته باشید. یک یا دو یورو یا بلیط برگشت به من بدهید، خیلی متشکرم.»

گردشگرانی که با تورهای مسافرتی و همراه با تور لیدر به پاریس سفر می‌کنند این اخطار به آنها داده می‌شود که به افرادی که نزدیک اماکن توریستی با شما صحبت یا سعی می‌کنند کالایی به شما بفروشند یا بازی و چشم‌بندی انجام می‌دهند نزدیک نشوید، زیرا دزدی و کیف‌قاپی زیاد است.

با نزدیک شدن به یکی از محل‌های توریستی به نام "قلب مقدس" که در مرکز شهر و در بافت قدیمی شهر قرار دارد، جلوی درب ورودی، چند مرد سیاه‌پوست و قوی‌هیکل جلوی افراد تنها را می‌گیرند و سعی می‌کنند که چند نخ رنگی به شکل پرچم آفریقای جنوبی را دور مچ آنها بپیچند و تقاضای 10 یورو می‌کنند. در همین حال فرد دیگری می‌آید و تقاضای 20 یورو می‌کند تا آن را با چشم‌بندی به 40 یورو تبدیل کند. با شنیدن مخالفت عصبانی می‌شود و با گرفتن یک یورویی، برای خلاص شدن از دستش راضی نمی‌شود.

تور لیدرمی‌گوید به‌محض اینکه توریست‌ها کیف خود را در می‌آورند این افراد کیف را گرفته و فرار می‌کنند و توصیه می‌کند که برای بازدید از مراکز توریستی پول زیادی را با خود به همراه نداشته باشند.

با یکی از ساکنین پاریس دراین‌باره صحبت می‌کنیم، می‌گوید: بهتر است شب‌ها تا حد امکان در هر منطقه‌ای بیرون نروید یا اگر می‌روید پول کمی را با خود حمل کنید، زیرا کیف‌قاپی به‌خصوص برای خانم به‌راحتی انجام می‌شود.

با اجرای "قانون ممنوعیت ورود گدایان به مناطق گردشگری  پاریس" در سال‌های گذشته، بر اساس اعلام مقامات محلی از میزان متکدیان کم و بر میزان گردشگران اضافه‌شده است اما تکدی گری همچنان ادامه دارد.

 به دلیل وجود کثرت تقاضای پول از رهگذران در خیابان‌ها یا همان گدایی در پاریس برخی افراد حتی حاضر به برقراری ارتباط با غریبه‌ها نیستند. برخی از پیاده‌روها نیز تبدیل به مکانی برای خوابیدن افراد بی‌خانمان شده که به‌صورت گروهی یا انفرادی اوقات می‌گذرانند و محلی‌ها می‌گویند مردن افراد در سرمای خیابان در فصل زمستان، دور از انتظار نیست.

برج ایفل به اصلاح رؤیایی، محوطه بیرونی موزه لوور، میدان کنکورد، آرامگاه پانتئون، طاق نصرت  و سایر اماکن توریستی پاریس نیز شرایط متفاوت‌تری ندارد. باران تند و ملایم می‌شود و دست‌فروشان می‌توانند چترهای 5 یورویی رنگین خود را به رهگذران و مسافران بفروشند، اما متکدیان از  کساد شدن کار خود ناراحت اند.

هر از چند گاهی باد زوزه می‌کشد و دوباره زود آرام می‌گیرد، گدایان با ملیت‌های مختلف نیز در سرمای نسبی به همراه کودکان به تکدی‌گری ادامه می‌دهند.