شاعر البرزی جنایات اسرائیل را محکوم کرد
منصوره قلندری از شاعران خوشذوق البرزی شعری در محکومیت جنایات رژیم کودککش صهیونیستی سرود.
گروه فرهنگی «تیتر یک» به نقل از «البرزخاتون»؛ شمار شهدای غزه به ۷۷۳۰ و تعداد مجروحان به بیش از ۱۹ هزار نفر رسید که ۷۰ درصد شهدای اخیر جنایات رژیم صهیونیستی در غزه کودکان، زنان و سالمندان هستند.
این آمار از شهدا قلب هر انسانی را به درد میآورد، و رژیم غاصب صهیونیستی همچنان به کار خود ادامه میدهد، اما ظلم نابود میشود و پیروزی فلسطین نزدیک است.
منصوره قلندری از شاعران خوشذوق البرزی شعری در محکومیت جنایات رژیم کودککش صهیونیستی سروده است که با هم میخوانیم.
انتهای خبر/
این آمار از شهدا قلب هر انسانی را به درد میآورد، و رژیم غاصب صهیونیستی همچنان به کار خود ادامه میدهد، اما ظلم نابود میشود و پیروزی فلسطین نزدیک است.
منصوره قلندری از شاعران خوشذوق البرزی شعری در محکومیت جنایات رژیم کودککش صهیونیستی سروده است که با هم میخوانیم.
چگونه «نه» به غزه گفتی و خود را فقط دیدی؟
چگونه چشم بستی بر شهیدان و نرنجیدی؟
خبرها را شنیدی و نشد وجدان تو بیدار
چگونه از جنایتش نشد قلبت کمی بیزار؟
مگر در سینهات سنگ است آخر؟ اینچنین هستی!
کدامین جام نوشیدی؟ چنین بد حال و بد مستی!
چگونه کودکان دیدی و اجساد پر از خون را
چگونه باز هم حامی شدی گرگانِ صهیون را؟
چگونه درس خواندی که، شده تشخیص سخت تو
ز فرهنگ غنی گویی و غربی گشته رخت تو!
دو آوارست درد من، یکی آوار بر طفلان
یکی آوار کجفهمی، که آفت گشته در ایران
چگونه آن کسی را که زده خود را به خوابیدن
کنم بیدار و هوشیارش کنم از مکر اهریمن؟
چگونه ساکتی از ظلم بر هم نوع و هم کیشت؟
چه مار خوش خط و خالی شدی! ای وای از نیشت
جهان فریاد سر داده که اسرائیل ناحق است
چنان بدجور پوسیده، که دندان طمع لق است
هدف آزادی قدس عزیز است و نماز ناب
و نزدیک است چون دیگر همه دلها شده بیتاب
شعار «نه به غزه، نه به لبنان» گفتی و آخر
نشد جانت فدای عزت و آزادی کشور
چه صبری داری آخر تو، خدایا رحم کن بر ما
و یا از صبر بیحدّت کمی بر ما عطا فرما
چگونه چشم بستی بر شهیدان و نرنجیدی؟
خبرها را شنیدی و نشد وجدان تو بیدار
چگونه از جنایتش نشد قلبت کمی بیزار؟
مگر در سینهات سنگ است آخر؟ اینچنین هستی!
کدامین جام نوشیدی؟ چنین بد حال و بد مستی!
چگونه کودکان دیدی و اجساد پر از خون را
چگونه باز هم حامی شدی گرگانِ صهیون را؟
چگونه درس خواندی که، شده تشخیص سخت تو
ز فرهنگ غنی گویی و غربی گشته رخت تو!
دو آوارست درد من، یکی آوار بر طفلان
یکی آوار کجفهمی، که آفت گشته در ایران
چگونه آن کسی را که زده خود را به خوابیدن
کنم بیدار و هوشیارش کنم از مکر اهریمن؟
چگونه ساکتی از ظلم بر هم نوع و هم کیشت؟
چه مار خوش خط و خالی شدی! ای وای از نیشت
جهان فریاد سر داده که اسرائیل ناحق است
چنان بدجور پوسیده، که دندان طمع لق است
هدف آزادی قدس عزیز است و نماز ناب
و نزدیک است چون دیگر همه دلها شده بیتاب
شعار «نه به غزه، نه به لبنان» گفتی و آخر
نشد جانت فدای عزت و آزادی کشور
چه صبری داری آخر تو، خدایا رحم کن بر ما
و یا از صبر بیحدّت کمی بر ما عطا فرما
انتهای خبر/
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
اخبار برگزیده