ویروس فرهنگی
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ امیر عطاران، منتقد و فعال اجتماعی طی یادداشتی اختصاصی نوشت: آیا مسئولان نسبت به سلامت روانی و فرهنگی جامعه مسئولیت ندارند؟! آیا ویروس بیحجابی و اباحیگری خطرناکتر از ویروس کرونا نیست؟! آیا خطر فساد فرهنگی همچون فساد اقتصادی قابل تأمل نیست؟!
داستان کرونا و به خطر افتادن سلامتی جسمی مردم جامعه را با یک شوک روانی دچار ساخت و مسئولان را واداشت تا برای نجات جامعه و جلوگیری از گسترش آن، ستاد بحران تشکیل دهند و تمام نیروها به خط شدند و فوراً جریمهها و قوانین سختگیرانه تصویب و اجرا شد.
شهرها قرنطینه شدند؛ هر ماشینی از شهر خارج میشد، جریمه میشد؛ ورودی شهرها تحت کنترل بود و علائم بیماری را میسنجیدند و اگر کسی مشکوک به بیماری بود اجازه ورود نمیدادند!
در فرودگاه نیز به هر کس که کارت واکسن نداشت اجازه پرواز نمیدادند! هر کس وارد کشور میشد اگر علائم کرونا داشت قرنطینه میشد؛ کارمندان ملزم به واکسیناسیون شدند و بسیاری دیگر از حقوق شهروندی که به دلیل عدم رعایت پروتکلهای کرونا محدود میشد!
اتفاقا کار خوبی هم بود؛ روزانه صدها نفر به دلیل کرونا زندگی دنیوی خود را از دست میدادند چراکه دولت در قبال سلامتی مردم مسئول است.
اما آیا مسئولان نسبت به سلامتی فرهنگی جامعه مسئولیتی ندارند؟!
ویروس بیحجابی و بیحیایی و اباحیگری علیه عفاف نه تنها سلامت و امنیت فرهنگی جامعه را به خطر انداخته، بلکه دنیا و آخرت جامعه خصوصاً جوانان را به بیراهه کشانده است.
آیا عقل و شرع حکم نمیکند برای جلوگیری از چنین ویروس مرگباری ستاد بحران تشکیل شود؟!
و سخن آخر اینکه، ما بر این باوریم که امنیت فرهنگی مهمترین بُعد از امنیت ملی است و اگر دامنه و گستره این ویروس سیاه محدود نگردد و از خطر آن جلوگیری نشود یک بار دیگر باید تجربه تلخ آندلس را چشید.
معصومه میرحسینی - تیتر یک
انتهای خبر/ل