آدم‌های غائب‌جواب!
به گزارش خبرنگار گروه دانش پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک»؛ مرضیه بهرامی‌فر، مدرس دانشگاه و دکتری مدیریت رسانه طی یادداشتی به بهانه ترندشدن همستر کامبت، نوشت: اصولاً متخصصان و اهل فن در ایران آدم‌ها غائب‌جوابی هستند. می‌گویید چرا؟
نمونه‌های بسیاری در طول این سال‌ها وجود داشته، از زمان ورود ویدئو و ماهواره بگیرید تا همین آخری که دیگر سرعت شیوع آن مثل قبل نیست! یعنی دیگر این‌طور نیست که مثلاً امسال ویدئو وارد ایران شود، تبش همه جا را بگیرد، یک چند سالی بگذرد، انواع مقابله‌ها با آن‌ها به وقوع بپیوندد و بعد از چند سال حالا یک مدل جدید بیاید. الان امروز نات‌کوین میاید، تمام می‌شود، دیگر خیلی به ما زمان بدهند، فردا انواع دیگر آن می‌رسد و در نهایت وقتی آن به بار نشست حالا یک چیز جدید به اسم «همستر کامبت» در عرض کمتر از یک ماه همه‌گیر می‌شود!
همان چیزی که مخاطبان را با تلگرام آشتی می‌دهد، اما بحث و حرف ما چییست؟ در مورد همستر، خوب و بد بودنش، حتی در مورد دست‌های پشت پرده آن هیچ نظری ندارم، چون تخصص من تا حالا ارز دیجیتال نبوده و به طور حرفه‌ای هم دنبالش نکردم. در حد معمول که با فضای فکری نسل فعلی آشنا باشم، از آن خبر داشتم. پس به مسائل تخصصی آن وارد نمی‌شوم.
اما در مورد جامعه ایران، مطلعان و متخصصان امر حرف دارم. اول حرف گفتم متخصصان ما آدمای غاب‌جوابی هستند. چرا؟ من الان یک سئوال دارم، این متخصصان ما تا حالا کجا بودند؟ آیا زمان نات‌کوین مردم دچار این ارز دیجیتال نبودند که این افراد متخصص بیایند در مورد آن نظر دهند؟ آن موقع حواس‌شان نبود؟ اصلاً نات‌کوین نه، قبل‌تراز آن ارز دیجیتال، متاورس، مجازی و... جامعه و نسل جوان و نوجوان را درگیر نکرده بود؟ این زمان‌ها حواس‌شان نبوده بیایند در مورد دست‌های پشت پرده حرف بزنند و نظر بدهند، تا به اینجا نرسد؟ زمان ویدئو و ماهواره و بعدتر گوشی‌های اندروید هم همین‌طور بود. کسی زودتر به فکر نمی‌افتاد تا جایی که مردم همه درگیر می‌شدند و اقبال به سمت استفاده بالا می‌رفت. در نهایت هم بعد از کشمکش، بگیر و ببند به این نتیجه می‌رسیدند که اگر منع اتفاق بیفتد، مردم تاب نمی‌آورند و به لجبازی می‌رسند.
درست عین همین الان، با این تفاوت که لجبازی آشکار مشاهده نمی‌شود. فقط دانه‌دانه پیوستن خاله مادربزرگ، عمه پدربزرگ و حتی خود مادربزرگ و پدربزرگ‌ها در تلگرام مشاهده می‌شود، حالا یا توسط خودشان یا از طریق نوه‌ها و فرزندانشان برای داشتن یک گزینه دعوت دوست.
همان‌طور که گفتم، متأسفانه متخصصان، اهل فن، صاحب‌نظران همیشه همین‌طور بودند. در جامعه ما همیشه گذاشتند یک اتفاق بیفتد بعد های و وای راه بیندازند که آی چه نشسته‌اید جامعه دارد به فنا می‌رود!
حالا اینکه در مورد همستر واقعاً به فنا می‌رود یا نه، بنده تخصص آن را ندارم که نظر بدهم. اما یک نکته لازم است که بگویم بلکه آویزه گوش اهل فن شود.
سوای اینکه همستر و سود سرشار آن به جیب چه کسی می‌رود، که اگر ادامه این مطلب را بخوانید می‌بینید که اصلاً نوش جان‌شان! چرا؟ چون گردانندگان همستر دقیقاً دست گذاشتند روی نقطه‌ای که الان در کار‌ها اگر نگویم حرف اول را می‌زند، حداقل حرف زیادی برای گفتن دارد؛ آن هم چیزی جز «گیمیفیکیشن» (Gamification) یا به زبان خودمان «بازی‌سازی» نیست.
امروز آدم‌ها ترجیح می‌دهند، بازی و تفریح را در کنار فعالیت‌های روزمره خودشان داشته باشند و هر فعالیتی با این بازی در هم تنیده شود با توجه به حجم درگیری‌های شغلی و زندگی انسان‌ها، با اقبال زیادی مواجه می‌شود.
کاری که نات‌کوین نتوانست با این شکل انجام دهد، حالا به واسطه عدم اعتماد آن موقع جامعه یا هر مسئله دیگر و البته عدم به‌کارگیری گیمیفیکیشن در سطح همستر توسط نات‌کوین، آن موقع با این حد از اقبال روبرو نشد که شاید اگر نات‌کوین و ربات‌های مشابه از این فناوری بهره می‌بردند، احتمال فراگیر شدن آن‌ها در همین حد بالا می‌رفت!
ویژگی که همستر از آن استفاده کرده یکی از راه‌های علاقه‌مند کردن افراد به برنامه‌هایی است که ذاتاً مدل بازی ندارند یا نیاز هست برای بهتر شدن آن از بازی در سطح بالاتری استفاده شود. همستر، مشتریان و مخاطبان خودش را با کسب و کار خودش درگیر کرد و کاری کرد که آن‌ها سهمی از ذهن‌شان را به همستر اختصاص دهند.
الهه ملاحسینی – تیتر یک
انتهای خبر/
