چهارشنبه ۰۶ تير ۱۴۰۳ - 2024 June 26
بهائیت انحراف از مهدویت
در این سلسله مقالات دفتر پژوهش موسسه فرهنگی هنری خراسان کوشیده است ، ضمن بررسی تاریخی بهائیت ، چهره واقعی این فرقه را – آنگونه که هست – آشکار سازد ؛ چهره ای که با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران می کوشد تا با پنهان ساختن گذشته خود و کوک کردن ساز مظلومیت ، به اغفال نسل جوان بی خبر از گذشته پرداخته و جایگاهی برای خویش بیابد .
گروه فرق ضاله«تیتریک»/جواد نوائیان رودسری؛
فرقه بهائیت یکی از پدیده های غم انگیز تاریخ معاصر ایران است که شناخت آن در حقیقت درک جریانی دامنه دار از خیانت است . خیانتی که امروزه دشمنان اسلام لایه های قطور صفحات آنرا به گونه ای پنهان می سازند تا در کشاکش یک مظلوم نمایی مزورانه ، کوس رسوایی همیشگی شان ، به آسمان بلند نشود . در این سلسله مقالات دفتر پژوهش موسسه فرهنگی هنری خراسان کوشیده است ، ضمن بررسی تاریخی بهائیت ، چهره واقعی این فرقه را – آنگونه که هست – آشکار سازد ؛ چهره ای که با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران می کوشد تا با پنهان ساختن گذشته خود و کوک کردن ساز مظلومیت ، به اغفال نسل جوان بی خبر از گذشته پرداخته و جایگاهی برای خویش بیابد .
انحراف از مهدویت
بهائیت گرایشی از ” بابیگری ” است ؛ بابیگری که در ادامه همین سلسله مقالات به آن خواهیم پرداخت ، انحراف در یکی از اندیشه های اصیل شیعی ، یعنی مهدویت بود که پس از مدتی مورد توجه استعمارگران قرار گرفت و بعدها توانست به بازویی قدرتمند برای نقشه های تجاوزکارانه آنها بدل شود .
فرقه سازی استعمار
ایجاد فرقه های تازه و حمایت از فرقه های انحرافی به وجود آمده ، شیوه ای بود که از سوی استعمارگران در قرون ۱۸ و ۱۹ ، در ممالک تحت استعمار و مناطقی که در آن صاحب نفوذ بودند ، به منظور جلوگیری از حرکتهای ضد استعماری با محتوای دینی ، به کار گرفته شد .
نگاهی به تاریخ ظهور و رشد این فرقه ها گواه این مسئله است. فرقه هایی نظیر قادیانی گری در هند ، وهابیت در عربستان و بابیگری و سپس بهائیت در ایران ، تقریبا ً در یک بازه زمانی ، پشت سر یکدیگر ظاهر شدند . درک موضوع بهائیت بدون در نظر گرفتن این جریانها تقریبا ً ناقص و بی محتوا خواهد بود . امروزه کوشش بهائیان و حامیان غربی آنها – استعمارگران دیروز و امروز – در توجیه بهائیت، بر پایه یک اعتقاد به اصطلاح مذهبی است و بسیاری از محققان این عرصه نیز ، متاسفانه ، در دام این فرقه تراشی و اصطلاحات در هم و برهم به اصطلاح مذهبی آن افتاده و از بررسی و تحلیل تاریخی چنین فرقه هایی غافل مانده اند . اما باید دانست که بررسی کارنامه تاریخی این فرقه ها خود می تواند گویای ماهیت درونی آنها باشد .
خاستگاه بهائیت
تاریخ بابیه – به عنوان خاستگاه بهائیت – به حدود سال ۱۲۶۰ هجری قمری ( ۱۲۱۲ شمسی و ۱۸۴۳ میلادی ) باز می گردد . باید دانست ، وقوع چنین اتفاقاتی با شرایط سیاسی و اجتماعی در ارتباط مستقیم است و ما ناچاریم پیش از ورود به بحث نگاهی هر چند گذرا به تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران در آن دوره داشته باشیم.
به سوی قهقرا
دودمان قاجاریه در سال ۱۲۰۰ قمری رسما ً به وسیله آغا محمد خان تاسیس شد (۲) بنابراین در سالهای منتهی به تاسیس بابیه ، ایران دوره حکومت قاجارها را تجربه می کرد . پس از قتل آغا محمد خان ، فتحعلی شاه در ۲۰ صفر سال ۱۲۱۲ قمری (۳) پادشاه شد و دوران سراسر نکبت سلطنتش را آغاز کرد . دوران ۳۷ ساله ای که در خلال آن ، اوضاع سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی ایران به سوی قهقرا رفت و کشور ما به جولانگاه استعمارگران بدل شد .
به دنبال توسعه طلبی استعمار روس و حمله به اراضی ایران در قفقاز و ماوراءالنهر و انعقاد دو عهدنامه گلستان در شوال ۱۲۲۸ و ترکمانچای در شعبان ۱۲۴۳ که با وساطت انگلیسی ها و به نفع استعمار روس انجام گرفت ، بخشهای وسیعی از ایران به بیگانه واگذار گردید . به همه این مصیبتها و غرورهای شکسته باید فساد اخلاقی و ستم بی پایان شاه و اخلافش را نیز افزود . شاه از ۱۵۸ زن که در زمان مرگ در قباله نکاح او بودند ۶۰ پسر و ۴۸ دختر به جای گذارد که هریک منشا فساد و ظلم و بیدادی در کشور ما محسوب می شدند (۴) . در این میان حرکتهای علمایی چون میرزا مسیح مجتهد نیز با تبعید و سرکوب خاموش شد و خفقان ستم دوره قاجار پس از مدتی با فقر و بدبختی و قحطیهای پی در پی گره خورد . طبیعی است که در این شرایط، فقر مادی با فقر فرهنگی گرهی استوار خورده و گلوی ملت مظلوم ایران را می فشرد . در چنین شرایطی بود که فرقه سازی استعمار برای تسلط بر جامعه ایرانی آغاز شد.
علی محمد شیرازی (باب)
فرقه بابیه – به عنوان خواستگاه بهائیت – توسط شخصی به نام علی محمد شیرازی به وجود آمد . وی در اوایل محرم ۱۲۳۵ قمری ( آبان ۱۱۹۹ شمسی ) در شیراز متولد شد . پدرش خیلی زود فوت کرد و علی محمد تحت کفالت داییش که در بوشهر به تجارت تریاک مشغول بود (۵) درآمد . او در کودکی به اصرار داییش و با وجود عدم استعداد تحصیلی به مکتبخانه فرستاده شد و مقدمات عربی و زبان فارسی را آموخت و به دلیل خط خوب در تجارتخانه داییش در بوشهر مشغول کار شد . او در دوران ۵ ساله حضور در بوشهر به تعبیر اعتضادالسلطنه (۶) به دلیل عدم استعداد فهم مناسب علوم به اعمال عجیب و غریب و ریاضت علاقه مند شد . اعتضاد السلطنه می نویسد : « گویند وقتی برای تهذیب و تکمیل نفس در ابوشهر که هوایش به نهایت گرمی است همی توقف داشته ، بر بامها می آمد و در برابر آفتاب با سر برهنه می ایستاد و اوراد مجعوله می خواند و چندان بر این عمل مواظبت نمود که دماغش علیل و مغزش فاسد گشت .» (۷)
این مسئله مورد تایید خود بابیان و بعدها بهائیان نیز قرار گرفته است . میرزا آقاخان کرمانی از مورخین بابیه (۸) و اشراق خاوری از مورخین بهائی (۹) صراحتا ً بر این امر تاکید دارند . این امر موجب شد تا علی محمد به تدریج به تحلیل قوای بدنی و عارضه عصبی مبتلا گردد و از نوعی بیماری عصبی رنج ببرد . (۱۰) این حالت حتی او را وا داشته بود تا به گواهی منابع تاریخی در آن دوره به هوس تسخیر خورشید نیز بیفتد . (۱۱)
پی نوشت ها :
۱- صحیفه نور – ج ۱ – ص ۱۲
۲- اقبال آشتیانی ، عباس – تاریخ ایران پس از اسلام – نشر نامک – ۱۳۸۳ – ص ۶۵۲
۳- همان منبع – ص ۶۸۵
۴- رضایی ، عبدالعظیم – تاریخ ده هزار ساله ایران – انتشارات اقبال – ص ۹۹
۵- شهبازی ، عبدالله – جستارهایی از تاریخ بهائیگری در ایران – بی تا – متن PDF –ص۲۵
۶- علیقلی خان اعتضاد السلطنه وزیر معارف کابینه مرحوم امیرکبیر و از رجال خوشنام دوره قاجاری ، وی شخصا حوادث فتنه بابیه را از نزدیک مشاهده نموده و کتاب او یکی از منابع مهم تاریخ وقایع بابیه است .
۷- اعتضادالسلطنه ، علیقلی خان – فتنه باب – تصحیح دکتر عبدالحسین نوایی – انتشارات بابک – بهار ۱۳۶۲ – ص ۹
۸- هشت بهشت – متن PDF – ص ۲۷۶
۹- تلخیص تاریخ نبیل – متن PDF – ص ۸۶
۱۰- فتنه باب – ص ۲۵
۱۱- افراسیابی ، بهرام – تاریخ جامع بهائیت – ص ۶۶
فرقه بهائیت یکی از پدیده های غم انگیز تاریخ معاصر ایران است که شناخت آن در حقیقت درک جریانی دامنه دار از خیانت است . خیانتی که امروزه دشمنان اسلام لایه های قطور صفحات آنرا به گونه ای پنهان می سازند تا در کشاکش یک مظلوم نمایی مزورانه ، کوس رسوایی همیشگی شان ، به آسمان بلند نشود . در این سلسله مقالات دفتر پژوهش موسسه فرهنگی هنری خراسان کوشیده است ، ضمن بررسی تاریخی بهائیت ، چهره واقعی این فرقه را – آنگونه که هست – آشکار سازد ؛ چهره ای که با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران می کوشد تا با پنهان ساختن گذشته خود و کوک کردن ساز مظلومیت ، به اغفال نسل جوان بی خبر از گذشته پرداخته و جایگاهی برای خویش بیابد .
انحراف از مهدویت
بهائیت گرایشی از ” بابیگری ” است ؛ بابیگری که در ادامه همین سلسله مقالات به آن خواهیم پرداخت ، انحراف در یکی از اندیشه های اصیل شیعی ، یعنی مهدویت بود که پس از مدتی مورد توجه استعمارگران قرار گرفت و بعدها توانست به بازویی قدرتمند برای نقشه های تجاوزکارانه آنها بدل شود .
فرقه سازی استعمار
ایجاد فرقه های تازه و حمایت از فرقه های انحرافی به وجود آمده ، شیوه ای بود که از سوی استعمارگران در قرون ۱۸ و ۱۹ ، در ممالک تحت استعمار و مناطقی که در آن صاحب نفوذ بودند ، به منظور جلوگیری از حرکتهای ضد استعماری با محتوای دینی ، به کار گرفته شد .
نگاهی به تاریخ ظهور و رشد این فرقه ها گواه این مسئله است. فرقه هایی نظیر قادیانی گری در هند ، وهابیت در عربستان و بابیگری و سپس بهائیت در ایران ، تقریبا ً در یک بازه زمانی ، پشت سر یکدیگر ظاهر شدند . درک موضوع بهائیت بدون در نظر گرفتن این جریانها تقریبا ً ناقص و بی محتوا خواهد بود . امروزه کوشش بهائیان و حامیان غربی آنها – استعمارگران دیروز و امروز – در توجیه بهائیت، بر پایه یک اعتقاد به اصطلاح مذهبی است و بسیاری از محققان این عرصه نیز ، متاسفانه ، در دام این فرقه تراشی و اصطلاحات در هم و برهم به اصطلاح مذهبی آن افتاده و از بررسی و تحلیل تاریخی چنین فرقه هایی غافل مانده اند . اما باید دانست که بررسی کارنامه تاریخی این فرقه ها خود می تواند گویای ماهیت درونی آنها باشد .
خاستگاه بهائیت
تاریخ بابیه – به عنوان خاستگاه بهائیت – به حدود سال ۱۲۶۰ هجری قمری ( ۱۲۱۲ شمسی و ۱۸۴۳ میلادی ) باز می گردد . باید دانست ، وقوع چنین اتفاقاتی با شرایط سیاسی و اجتماعی در ارتباط مستقیم است و ما ناچاریم پیش از ورود به بحث نگاهی هر چند گذرا به تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران در آن دوره داشته باشیم.
به سوی قهقرا
دودمان قاجاریه در سال ۱۲۰۰ قمری رسما ً به وسیله آغا محمد خان تاسیس شد (۲) بنابراین در سالهای منتهی به تاسیس بابیه ، ایران دوره حکومت قاجارها را تجربه می کرد . پس از قتل آغا محمد خان ، فتحعلی شاه در ۲۰ صفر سال ۱۲۱۲ قمری (۳) پادشاه شد و دوران سراسر نکبت سلطنتش را آغاز کرد . دوران ۳۷ ساله ای که در خلال آن ، اوضاع سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی ایران به سوی قهقرا رفت و کشور ما به جولانگاه استعمارگران بدل شد .
به دنبال توسعه طلبی استعمار روس و حمله به اراضی ایران در قفقاز و ماوراءالنهر و انعقاد دو عهدنامه گلستان در شوال ۱۲۲۸ و ترکمانچای در شعبان ۱۲۴۳ که با وساطت انگلیسی ها و به نفع استعمار روس انجام گرفت ، بخشهای وسیعی از ایران به بیگانه واگذار گردید . به همه این مصیبتها و غرورهای شکسته باید فساد اخلاقی و ستم بی پایان شاه و اخلافش را نیز افزود . شاه از ۱۵۸ زن که در زمان مرگ در قباله نکاح او بودند ۶۰ پسر و ۴۸ دختر به جای گذارد که هریک منشا فساد و ظلم و بیدادی در کشور ما محسوب می شدند (۴) . در این میان حرکتهای علمایی چون میرزا مسیح مجتهد نیز با تبعید و سرکوب خاموش شد و خفقان ستم دوره قاجار پس از مدتی با فقر و بدبختی و قحطیهای پی در پی گره خورد . طبیعی است که در این شرایط، فقر مادی با فقر فرهنگی گرهی استوار خورده و گلوی ملت مظلوم ایران را می فشرد . در چنین شرایطی بود که فرقه سازی استعمار برای تسلط بر جامعه ایرانی آغاز شد.
علی محمد شیرازی (باب)
فرقه بابیه – به عنوان خواستگاه بهائیت – توسط شخصی به نام علی محمد شیرازی به وجود آمد . وی در اوایل محرم ۱۲۳۵ قمری ( آبان ۱۱۹۹ شمسی ) در شیراز متولد شد . پدرش خیلی زود فوت کرد و علی محمد تحت کفالت داییش که در بوشهر به تجارت تریاک مشغول بود (۵) درآمد . او در کودکی به اصرار داییش و با وجود عدم استعداد تحصیلی به مکتبخانه فرستاده شد و مقدمات عربی و زبان فارسی را آموخت و به دلیل خط خوب در تجارتخانه داییش در بوشهر مشغول کار شد . او در دوران ۵ ساله حضور در بوشهر به تعبیر اعتضادالسلطنه (۶) به دلیل عدم استعداد فهم مناسب علوم به اعمال عجیب و غریب و ریاضت علاقه مند شد . اعتضاد السلطنه می نویسد : « گویند وقتی برای تهذیب و تکمیل نفس در ابوشهر که هوایش به نهایت گرمی است همی توقف داشته ، بر بامها می آمد و در برابر آفتاب با سر برهنه می ایستاد و اوراد مجعوله می خواند و چندان بر این عمل مواظبت نمود که دماغش علیل و مغزش فاسد گشت .» (۷)
این مسئله مورد تایید خود بابیان و بعدها بهائیان نیز قرار گرفته است . میرزا آقاخان کرمانی از مورخین بابیه (۸) و اشراق خاوری از مورخین بهائی (۹) صراحتا ً بر این امر تاکید دارند . این امر موجب شد تا علی محمد به تدریج به تحلیل قوای بدنی و عارضه عصبی مبتلا گردد و از نوعی بیماری عصبی رنج ببرد . (۱۰) این حالت حتی او را وا داشته بود تا به گواهی منابع تاریخی در آن دوره به هوس تسخیر خورشید نیز بیفتد . (۱۱)
پی نوشت ها :
۱- صحیفه نور – ج ۱ – ص ۱۲
۲- اقبال آشتیانی ، عباس – تاریخ ایران پس از اسلام – نشر نامک – ۱۳۸۳ – ص ۶۵۲
۳- همان منبع – ص ۶۸۵
۴- رضایی ، عبدالعظیم – تاریخ ده هزار ساله ایران – انتشارات اقبال – ص ۹۹
۵- شهبازی ، عبدالله – جستارهایی از تاریخ بهائیگری در ایران – بی تا – متن PDF –ص۲۵
۶- علیقلی خان اعتضاد السلطنه وزیر معارف کابینه مرحوم امیرکبیر و از رجال خوشنام دوره قاجاری ، وی شخصا حوادث فتنه بابیه را از نزدیک مشاهده نموده و کتاب او یکی از منابع مهم تاریخ وقایع بابیه است .
۷- اعتضادالسلطنه ، علیقلی خان – فتنه باب – تصحیح دکتر عبدالحسین نوایی – انتشارات بابک – بهار ۱۳۶۲ – ص ۹
۸- هشت بهشت – متن PDF – ص ۲۷۶
۹- تلخیص تاریخ نبیل – متن PDF – ص ۸۶
۱۰- فتنه باب – ص ۲۵
۱۱- افراسیابی ، بهرام – تاریخ جامع بهائیت – ص ۶۶
ارسال نظر
اخبار برگزیده
