اهانت خواننده مست به مسلمانان؛ عکس
او علاوه بر ناسزاگویی، از کلماتی نظیر "مسلمانان بیسواد" استفاده کرده و سپس ابراز کرده که حاضر نیست با مسافران "افغان و پاکستانی" در یک پرواز قرار بگیرد!
یکی از اعضای گروه موسیقی آلمانی «اسکورپیونز» که خواننده پس زمینه کنسرت های این گروه است، در دبی بازداشت شد.
به گزارش رسانههای امارات متحده عربی، پلیس دبی "جیمز کوتاک" یکی از اعضای گروه مذکور را به جرم "رفتار ناهنجار" بازداشت کرده است.
بنا بر این گزارش، جیمز کوتاک که اصلیتی آمریکایی دارد و از سال ۱۹۹۶ به این گروه موسیقی آلمانی پیوسته، به اتهام اهانت به اسلام، مستی و نشان دادن انگشت وسط بازداشت شده و باید یک ماه در زندان بماند.
اما از آنجا که دیوار حاشا بلند است، سایت بی بی سی فارسی در این باره نوشت: «آقای کوتاک، ۵۱ ساله، تنها پذیرفته است که الکل نوشیده اما دو اتهام دیگر را رد کرده است. جیمز کوتاک با رد این اتهامات گفته است که او "هیچ گاه به مسلمانان و اسلام توهین نمی کند حتی اگر مست باشد".»[!]
بر اساس گزارش رسانه هایمحلی، در جریان دادگاه جیمز کوتاک، مشخص شده که او علاوه بر ناسزاگویی، از کلماتی نظیر "مسلمانان بیسواد" استفاده کرده و انگشت وسطش را نشان داده است. شاهدان عینی همچنین گفتهاند او سپس ابراز کرده که حاضر نیست با مسافران "افغان و پاکستانی" در یک پرواز قرار بگیرد.
طی روزهای آینده احتمال می رود رسانه های غربی دست به جنجال سازی بزنند و با حمله به اقدام پلیس دبی، کشورهای اسلامی را متهم به عدم تحمل، نداشتن صبر و مدارا و نقض آزادی بیان کنند. در حالی که احترام به قوانین و عقاید هر کشوری از اصول اولیه اخلاقی است.
پیش تر نیز یک نوازنده آمریکایی هنگام اجرای کنسرت در اوکراین، پرچم روسیه را در شلوار خود گذاشته و به آن بی احترامی کرده بود.
وی عضو یک گروه موسیقی راک آمریکایی به نام «بلاد هاوند» بود. این نوازنده آمریکایی یک بار هم خواسته بود روی پرچم اوکراین ادرار کند، اما موفق به این کار نشده بود.
البته رفتارهای غیرعادی و غیراخلاقی چهره های مشهور غربی چیز تازه ای نیست، اما به دلیل عمق و گسترش فساد اخلاقی در این کشورها، رفتارهای مشابه برای آنان عادی جلوه می کند.
برخی از -به اصطلاح- هنرمندان غربی قبلا نشان داده اند هیچ احترامی برای فرهنگ، ارزش ها و قوانین دیگران قائل نیستند.
غرور کاذب و حس خودبرتربینی به آن ها اجازه می دهد که ریشه های تربیتی خود را نشان دهند و مانند دولتمردانشان هرجا پا می گذارند به دیگران با دیده حقارت آمیز بنگرند.
ریشه این رفتارهای توهین آمیز را باید در دیدگاه اومانیستی و نژادپرستانه حاکم بر غرب جستجو کرد. آن ها در عمل برای انسانهای دیگر ارزشی قائل نیستند. شاهد این ادعا جنگ های متعددی است که در کشورهای دیگر به راه می اندازند، بسیاری را می کشند تا علاوه بر فروش تسلیحات خود، به منابع انرژی و منافع دیگر کشورها تسلط یابند.
این نشان می دهد شعار آن ها درباره حقوق بشر نیز تنها جنبه تبلیغاتی داشته و تعریفشان از انسان تنها شامل انسان غربی است نه شرقی!
اقدامات خیریه آن ها در کشورهای فقیر نیز در چارچوب همین دیدگاه قابل تعریف است. آن ها وقتی کار خیریه ای انجام می دهند به سرعت از آن مستند می سازند، روی آن مانور خبری و پوشش رسانه ای قوی انجام می دهند تا به مردم این کشورها بگویند ما ناجی شما هستیم و شما وابسته به ما؛ نگاهی که کاملا ریشه در دیدگاه برتری طلبانه انسان غربی دارد.
نژادپرستی در اروپا
مغرب زمین امروزه به شدت از نژادپرستی رنج می برد. روز به روز بر حجم رفتارهای تبعیض آمیز و نفرت پراکن علیه اقلیت های قومی و مذهبی افزوده می شود.
به عنوان نمونه، "کولی ها" که جزو قدیمی ترین شهروندان اروپایی هستند، تنها به دلیل رنگ پوستشان از تمامی حقوق اولیه و انسانی محروم هستند.
حتی «هولوکاستِ کولی ها» که توسط هیتلر انجام شده به رسمیت شناخته نمی شود.
قدرت گرفتن گروه های راست افراطی -که مخالف مهاجران هستند و از آن ها با تعبیر نفرت انگیز "نژاد پست" یاد می کنند- و تمایل آرای مردمی به سمت آن ها، از نشانه های بارز تنزل ارزش های انسانی-اخلاقی در اروپای امروز است.
فراموش نمی کنیم که خانم "سسیل کینگ" وزیر سیاه پوست ایتالیایی، قربانی همین نگاه برتری جویانه شد و حتی برخی نمایندگان پارلمان این کشور از او با ناسزاهای نژادپرستانه میزبانی کردند.
با توجه به وضعیت خاص اروپا و قوانین سخت مهاجرتی، انتخاب وی به عنوان "وزیر مهاجرت" سیاستی شیطنت آمیز بود که تقابل یک مهاجر با مهاجر دیگر را دنبال می کرد.
این واقعیت در مورد وزیر سیاه پوست کابینه فرانسه در پست وزارت دادگستری نیز به نوعی خودنمایی می کند؛ چرا که برخوردهای قضائی با مهاجران به مراتب بیشتر از شهروندان عادی اروپایی است.
چاپ تیتر توهین آمیز روی جلد هفته نامه "مینوت" حکایت دیگری از این داستان تلخ است. این نشریه وابسته به حزب راستگرای فرانسه، با مخاطب قرار دادن "کریستین توبیرا" وزیر دادگستری رنگین پوست فرانسه، این ضرب المثل زشت فرانسوی را تیتر کرد: «مثل یک میمون با مزه، توبیرا موزش را پیدا می کند.»[!]
نژادپرستی در امریکا
انتخاب باراک اوباما به عنوان نخستین رئیس جمهور آفریقایی تبار ایالات متحده، ظاهرا نقطه عطفی در تاریخ این کشور محسوب می شود؛ ولی آیا این بدان معناست که نژادپرستی در امریکا دیگر وجود ندارد و مسأله نیست؟
به باور "الانو هولمز نورتون" دموکرات کهنه کار کنگره و فعال حقوق مدنی، نژادپرستی هنوز هم در امریکا وجود دارد و به دلایل سیاسی به حاشیه رانده شده است. وی می گوید: «آنچه به سختی می توان شناسایی کرد، نشانه های نژادپرستی است. واقعیت این است که در ظاهر و صورت نمی توان نژادپرستی را به وضوح دید. سفیدپوستان در رفتارهای ظاهری خود نژادپرستی را بروز نمی دهند، اما در ورای این صورت، عمیقا با نژادپرستی روبرو هستیم.»
به گزارش رسانههای امارات متحده عربی، پلیس دبی "جیمز کوتاک" یکی از اعضای گروه مذکور را به جرم "رفتار ناهنجار" بازداشت کرده است.
بنا بر این گزارش، جیمز کوتاک که اصلیتی آمریکایی دارد و از سال ۱۹۹۶ به این گروه موسیقی آلمانی پیوسته، به اتهام اهانت به اسلام، مستی و نشان دادن انگشت وسط بازداشت شده و باید یک ماه در زندان بماند.
اما از آنجا که دیوار حاشا بلند است، سایت بی بی سی فارسی در این باره نوشت: «آقای کوتاک، ۵۱ ساله، تنها پذیرفته است که الکل نوشیده اما دو اتهام دیگر را رد کرده است. جیمز کوتاک با رد این اتهامات گفته است که او "هیچ گاه به مسلمانان و اسلام توهین نمی کند حتی اگر مست باشد".»[!]
بر اساس گزارش رسانه هایمحلی، در جریان دادگاه جیمز کوتاک، مشخص شده که او علاوه بر ناسزاگویی، از کلماتی نظیر "مسلمانان بیسواد" استفاده کرده و انگشت وسطش را نشان داده است. شاهدان عینی همچنین گفتهاند او سپس ابراز کرده که حاضر نیست با مسافران "افغان و پاکستانی" در یک پرواز قرار بگیرد.
طی روزهای آینده احتمال می رود رسانه های غربی دست به جنجال سازی بزنند و با حمله به اقدام پلیس دبی، کشورهای اسلامی را متهم به عدم تحمل، نداشتن صبر و مدارا و نقض آزادی بیان کنند. در حالی که احترام به قوانین و عقاید هر کشوری از اصول اولیه اخلاقی است.
پیش تر نیز یک نوازنده آمریکایی هنگام اجرای کنسرت در اوکراین، پرچم روسیه را در شلوار خود گذاشته و به آن بی احترامی کرده بود.
وی عضو یک گروه موسیقی راک آمریکایی به نام «بلاد هاوند» بود. این نوازنده آمریکایی یک بار هم خواسته بود روی پرچم اوکراین ادرار کند، اما موفق به این کار نشده بود.
البته رفتارهای غیرعادی و غیراخلاقی چهره های مشهور غربی چیز تازه ای نیست، اما به دلیل عمق و گسترش فساد اخلاقی در این کشورها، رفتارهای مشابه برای آنان عادی جلوه می کند.
برخی از -به اصطلاح- هنرمندان غربی قبلا نشان داده اند هیچ احترامی برای فرهنگ، ارزش ها و قوانین دیگران قائل نیستند.
غرور کاذب و حس خودبرتربینی به آن ها اجازه می دهد که ریشه های تربیتی خود را نشان دهند و مانند دولتمردانشان هرجا پا می گذارند به دیگران با دیده حقارت آمیز بنگرند.
ریشه این رفتارهای توهین آمیز را باید در دیدگاه اومانیستی و نژادپرستانه حاکم بر غرب جستجو کرد. آن ها در عمل برای انسانهای دیگر ارزشی قائل نیستند. شاهد این ادعا جنگ های متعددی است که در کشورهای دیگر به راه می اندازند، بسیاری را می کشند تا علاوه بر فروش تسلیحات خود، به منابع انرژی و منافع دیگر کشورها تسلط یابند.
این نشان می دهد شعار آن ها درباره حقوق بشر نیز تنها جنبه تبلیغاتی داشته و تعریفشان از انسان تنها شامل انسان غربی است نه شرقی!
اقدامات خیریه آن ها در کشورهای فقیر نیز در چارچوب همین دیدگاه قابل تعریف است. آن ها وقتی کار خیریه ای انجام می دهند به سرعت از آن مستند می سازند، روی آن مانور خبری و پوشش رسانه ای قوی انجام می دهند تا به مردم این کشورها بگویند ما ناجی شما هستیم و شما وابسته به ما؛ نگاهی که کاملا ریشه در دیدگاه برتری طلبانه انسان غربی دارد.
نژادپرستی در اروپا
مغرب زمین امروزه به شدت از نژادپرستی رنج می برد. روز به روز بر حجم رفتارهای تبعیض آمیز و نفرت پراکن علیه اقلیت های قومی و مذهبی افزوده می شود.
به عنوان نمونه، "کولی ها" که جزو قدیمی ترین شهروندان اروپایی هستند، تنها به دلیل رنگ پوستشان از تمامی حقوق اولیه و انسانی محروم هستند.
حتی «هولوکاستِ کولی ها» که توسط هیتلر انجام شده به رسمیت شناخته نمی شود.
قدرت گرفتن گروه های راست افراطی -که مخالف مهاجران هستند و از آن ها با تعبیر نفرت انگیز "نژاد پست" یاد می کنند- و تمایل آرای مردمی به سمت آن ها، از نشانه های بارز تنزل ارزش های انسانی-اخلاقی در اروپای امروز است.
فراموش نمی کنیم که خانم "سسیل کینگ" وزیر سیاه پوست ایتالیایی، قربانی همین نگاه برتری جویانه شد و حتی برخی نمایندگان پارلمان این کشور از او با ناسزاهای نژادپرستانه میزبانی کردند.
با توجه به وضعیت خاص اروپا و قوانین سخت مهاجرتی، انتخاب وی به عنوان "وزیر مهاجرت" سیاستی شیطنت آمیز بود که تقابل یک مهاجر با مهاجر دیگر را دنبال می کرد.
این واقعیت در مورد وزیر سیاه پوست کابینه فرانسه در پست وزارت دادگستری نیز به نوعی خودنمایی می کند؛ چرا که برخوردهای قضائی با مهاجران به مراتب بیشتر از شهروندان عادی اروپایی است.
چاپ تیتر توهین آمیز روی جلد هفته نامه "مینوت" حکایت دیگری از این داستان تلخ است. این نشریه وابسته به حزب راستگرای فرانسه، با مخاطب قرار دادن "کریستین توبیرا" وزیر دادگستری رنگین پوست فرانسه، این ضرب المثل زشت فرانسوی را تیتر کرد: «مثل یک میمون با مزه، توبیرا موزش را پیدا می کند.»[!]
نژادپرستی در امریکا
انتخاب باراک اوباما به عنوان نخستین رئیس جمهور آفریقایی تبار ایالات متحده، ظاهرا نقطه عطفی در تاریخ این کشور محسوب می شود؛ ولی آیا این بدان معناست که نژادپرستی در امریکا دیگر وجود ندارد و مسأله نیست؟
به باور "الانو هولمز نورتون" دموکرات کهنه کار کنگره و فعال حقوق مدنی، نژادپرستی هنوز هم در امریکا وجود دارد و به دلایل سیاسی به حاشیه رانده شده است. وی می گوید: «آنچه به سختی می توان شناسایی کرد، نشانه های نژادپرستی است. واقعیت این است که در ظاهر و صورت نمی توان نژادپرستی را به وضوح دید. سفیدپوستان در رفتارهای ظاهری خود نژادپرستی را بروز نمی دهند، اما در ورای این صورت، عمیقا با نژادپرستی روبرو هستیم.»
منبع: جام نیوز
ارسال نظر
اخبار برگزیده