دومين فيلم بدون مجوز با موضوع خيانت

البته خانم کارگردان کار غير قانوني ديگري نيز در اين زمينه انجام داده است و آن اينکه فيلمش را بدون کسب مجوز و طي مراحل قانوني ساخته است. با چنين توصيفاتي باز هم دم خروس وزارت ارشاد بيرون زده و مثل خيانتي كه با نمايش فيلم من مادر هستم مرتكب شد اين روزها اخباري مبني بر تلاش زايد الوصف وزارت شنيده مي‌شود تا در بدعتي خطرناک به اين فيلم بعد از ساخته شدن مجوز نمايش دهد. 

كاغذ خروس و لرزاننده چربي! 

فيلم «کاغذ خروس نشان» نيز يکي ديگر مميزي‌هاي جشنواره فجر است که به کارگرداني تهمينه ميلاني و تهيه کنندگي همسرش ساخته شده است. گفتني است اين فيلم در چندین جشنواره خارجي هم شرکت کرده است و شنيده‌ها حکايت از يک فيلم کودک و ويدئويي خسته‌کننده و ضعيف دارد.

لرزاننده چربي فيلمي است که از نامش مي‌توان به مضمون سخيف آن پي برد. «محمد شيرواني» از دست‌پرورده‌هاي «محمد آفريده» -تهيه‌کنند‌ه فيلم «يک خانواده محترم»- است که همچون او در ساخت آثار ضد ايراني با پول دولتي –مانند تجربه مستند توقيف شده‌ «۴۴۴روز» به تهيه‌کنندگي صداوسيما و با موضوع تسخير لانه‌ جاسوسي- و نيز ساخت آثار سينمايي بدون مجوز مهارت بالايي دارد. او براي دومين بار و بعد از ساخت فيلم مستهجن و به نمايش درنيامده‌ «ناف»، فيلم غيراخلاقي و مستهجن ديگري را بدون اخذ مجوز ساخت و روانه‌ جشنواره فجر نموده تا شايد در اين اوضاع به هم ريخته اين سينما، فيلم زيرزميني او هم راهي جشنواره شود! 

دومين فيلم بي‌مجوز با موضوع خيانت 

حکايت امسال سينماي ايران حکايت جالبي است، چون فيلم گس ساخته کيارش اسدزاده نيز بدون مجوز ساخته شده است و البته فرم حضور در جشنواره را هم پر کرده است! «گس» سه اپيزود دارد که در اپيزود اول، ماجراي خيانت دکتري ۵۵ ساله به زنش را روايت مي‌کند. در اپيزود دوم، مردي حدوداً سي و چند ساله به زنش خيانت مي‌کند و در اپيزود سوم، دختر و پسر جواني را مي‌بينيم که پسر در خلال يک اردوي دانشجويي، به دوست دخترش خيانت مي‌کند! بدين ترتيب، مشخص مي‏شود که مردان ايراني از هر نسل و از هر طبقه، مشغول خيانت به زنان خود هستند!

مهموني كامي و داستان تكريم حرامزاده‌ها 

مهموني کامي نيز فيلمي است که از نام آن مي‌توان به محتواي مبتذل آن پي برد! اين فيلم داستان گروهي از دختران بي‌بند و بار است که بعد از تفريح و عيش و نوش در شمال، حالا همگي براي حضور در يک پارتي عازم تهرانند. فيلمي که گفته مي‌شود يکي از بي‌بندو بار ترين فيلم‌هاي چندين سال اخير سينماي ايران است! و ماجرا وقتي جالب‌تر مي‌شود که بدانيد که اين فيلم، نخستين اثر «علي‌احمدزاده» است.

اما در فيلم «اين يک رويا نيست»، دختر جواني براي پرداخت بدهي‌اش به يك مرد ميانسال، به شركت‌هاي هرمي و تلاش براي عضوگيري از ميان مردم روي آورده است و در اين راه با مشكلات زيادي روبه‌رو مي‌شود. اما در نهايت، مرد طلبكار به او پيشنهاد مي‌دهد كه در ازاي رابطه‌نامشروع، حاضر است تا بدهي اش را ببخشد. دختر سرانجام تسليم مي‌شود. مدتي بعد، او متوجه مي‌گردد كه حامله است و در پي سقط جنينش برمي‌آيد. اما در اين ميان، او خود را با تلاش عجيب و غريب مرد طلبكار و همسرش كه سالهاست بچه‌دار نمي‌شوند، مواجه مي‌بيند كه مي‌خواهند فرزند حرام‌زاده او را تصاحب كنند... و تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل. 

شرح شرخر! 

بسياري بر اين باورند که فيلم « همه چيز براي فروش» ساخته «اميرحسين ثقفي» يکي از سياه ترين فيلم‌هاي اجتماعي است. «مردي براي حل مشکل مالي‌اش، تعدادي چک وصول نشده مي‌خرد و سعي مي‌کند تا در مدت کمي، آنها را وصول کند. اما در اين ميان، او هر بار در مسير وصول چک‌ها با افرادي مواجه مي‏شود که از خود او مشکلات بيشتري دارند و اين منجر به درگيري و دعوا مي‌شود...»

اين فيلم درواقع جز تلخکامي چيز ديگري به داشته‌هاي مخاطب اضافه نمي‌‌کند و همين موضوع سبب شده است که از لحاظ محتوايي مورد تاييد اعضاي هيات انتخاب جشنواره فيلم فجر قرار نگیرد. 

ترانه بي‌بند و بار! 

«روح‌الله حجازي» سال گذشته‌ فيلم «زندگي خصوصي آقا و خانم ميم» که مغضوب جشنواره سي‌ام واقع شد، را ساخت. «زندگي مشترک آقاي محمودي و بانو» هم به علت موضوعي در حوالي تم خيانت و بي‌بند و باري، اجازه‌ ورود به جشنواره راپيدا نکرد. شنيده مي‌شود بيشتر مشکلات پيرامون وجود کاراکتر «ترانه علي‌دوستي» است که ظاهراً شخصيت ويژه‌ و به شدت بي‌بند و باري در فيلم دارد. تم تقابل سنت و مدرنيته، از مضامين ديگر کار است. 

چند توصيه به دادسراي فرهنگ و رسانه 

به هر حال با نگاهي ساده به مضمون و محتواي فيلم‌هاي فوق مي‌توان دريافت که چرا مسئولين جرئت نكردند اين فيلم‌ها را در جشنواره نمايش دهند، اما پاسخ به اين سوال که چطور سازندگان چنين فيلم‌هايي به خود جرئت حضوردرجشنواره‌اي را مي‌دهند که به نام انقلاب اسلامي برپا شده است در انفعال نهادهاي نظارتي بر عملكرد وزارت ارشاد و سازمان سينمايي تابعه اش نهفته است كه در ميان غليان متدينين در اعتراض به فيلم كثيف من مادر هستم به عنوان بي‌سابقه ترين ترويج دهنده زنا و شراب خواري و روابط افسار گسيخته زن و مرد نامحرم با گستاخي در معدود سينماهاي تحت اختيار وزارت ارشاد به نمايش درآمد.