زنده باد بهار ایرانی

به گزارش گروه بین الملل«تیتر یک»، استفاده دکتر احمدی نژاد و طیف خاصی از هواداران دولت دهم از شعار "زنده باد بهار" که در جریان راهپیمایی 22 بهمن نیز نمود برجسته ای یافت، با گمانه زنی هایی در رسانه های بیگانه همراه شده است.

"جمشید برزگر" تحلیلگر مسائل ایران، در یادداشتی به همین بهانه برای وب سایت بی بی سی فارسی (BBCPersian) نوشته است:

««واکنش شدید مخالفان اصولگرای محمود احمدی نژاد به تکرار شعار "زنده باد بهار" از سوی وی در سخنرانی مراسم جشن سالگرد پیروزی انقلاب سال 1357، این سؤال را پیش می کشد که علت چنین واکنش خشم آلود و گسترده ای به شعاری ظاهرا غیرسیاسی چیست؟

محمود احمدی نژاد، نخستین بار در پایان سخنرانی طولانی خود در شهریور ماه امسال در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سه بار تکرار کرد: "زنده باد بهار"

در آن زمان، و به ویژه در پایان یک سخنرانی که به ارزیابی کلی و خاص محمود احمدی نژاد از تاریخ و آینده بشریت اختصاص داشت، در بیانی استعاری و ادبی، بهار تمثیلی از آینده روشن جهان از نگاه او قلمداد شد که در پی ظهور قریب الوقوع امام دوازدهم شیعیان تحقق می یابد.

"اسفندیار رحیم مشایی" که مخالفان اصولگرای محمود احمدی نژاد او را رهبر جریان انحرافی و اصلی ترین نامزد احتمالی هواداران آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده می خوانند، نیز در همین رابطه گفته است: «ما یک بهار داریم که آن هم امام عصر است که إنشاءالله به زودی می آید.»

با این همه، این شعار اکنون در اوج رویارویی محمود احمدی نژاد و برادران لاریجانی که ریاست دو قوه مقننه و قضائیه را بر عهده دارند، اهمیتی به مراتب فراتر از تعبیری استعاری و ادبی برای بشارت دادن تحقق قریب الوقوع وعده ای عقیدتی در میان شیعیان در مورد ظهور امام دوازدهم شیعیان یافته است و به موضوعی سیاسی در متن این مجادلات بدل شده که به شکلی تنگاتنگ به برنامه های انتخاباتی آقای احمدی نژاد و تیم همراه او گره خورده است.

"محمداسماعیل کوثری" نماینده مجلس و یکی از فرماندهان سابق سپاه پاسداران، با انتقاد از سخنرانی محمود احمدی‌نژاد در مراسم 22 بهمن گفته است: «اگر شعاری که از سوی آقای احمدی‌نژاد بیش از سه مرتبه در بخش هایی از سخنرانی و خاتمه سخنانش تکرار شد، شعار نامزد دولت برای انتخابات آتی باشد، این امر تخلف قطعی و به نوعی "مهندسی انتخابات" است.»

"محمدحسین آصفری" یک نماینده اصولگرای دیگر مجلس نیز شعار "زنده باد بهار" را شعار انتخاباتی جریان انحرافی دانسته و گفته است: «سوءاستفاده از حضور گسترده مردم در چنین راهپیمایی‌هایی در واقع مصداق بارز خیانت به ملت و کشور است.»

حساسیت بر سر شعار "زنده باد بهار" پس از آن بالا گرفت که در غیاب نمایندگان آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، در مراسم استقبال از محمود احمدی نژاد پس از بازگشت او از مصر، شماری از هواداران آقای احمدی نژاد با سر دادن این شعار، به شکلی کم سابقه در حمایت صریح از اسفندیار رحیم مشایی نیز شعارهایی سر دادند.

در ماه های گذشته در شبکه های اجتماعی -از جمله صفحه ای منسوب به اسنفدیار رحیم مشایی در فیسبوک- شعار "زنده باد بهار" به عنوان شعار اصلی حامیان آقای احمدی نژاد و نامزد احتمالی آنان در انتخابات ریاست جمهوری به چشم می خورد.

اما حتی اگر "زنده باد بهار" شعار انتخاباتی محمود احمدی نژاد و تیم همراهش باشد، ریشه این میزان از حساسیت در قبال آن را در چه باید جست؟

بر پایه اشارات صریح محمود احمدی نژاد در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و نیز سخنان اخیر اسفندیار رحیم مشایی، منظور از بهار، "حضرت مهدی" امام دوازدهم شیعیان است.

بسیاری از ناظران سیاسی، در هشت سال گذشته در بررسی رویکردها و عقاید محمود احمدی نژاد و همراهانش، آنان را سیاستمدارانی دارای باورهای "آخرالزمانی" معرفی کرده اند... اما به نظر می رسد مخالفت با شعار "زنده باد بهار" در شرایط کنونی ایران و منطقه، دلایل دیگری نیز دارد که آقای احمدی نژاد احتمالا در برگزیدن این شعار، نسبت به آن ها بی تفاوت نبوده است. در دو سال گذشته، تحولات جهان عرب که از جمله به سرنگونی «حسنی مبارک» رئیس جمهور پیشین مصر منجر شد، به "بهار عربی" معروف شده است.

این تحولات از همان آغاز در ایران بازتاب هایی متفاوت یافت. رهبران جنبش سبز این جنبش را الهام بخش بهار عربی خواندند و برای حمایت از بهار عربی فراخوان دادند. همزمان، آیت الله خامنه ای، از جمله با خواندن خطبه ای به زبان عربی در نماز جمعه تهران، از بهار عربی به عنوان "بیداری اسلامی" یاد کرد و انقلاب اسلامی ایران و نظام جمهوری اسلامی را الهام بخش تحولات منطقه دانست.

فارغ از چنین اختلاف نظرهایی درباره ماهیت و خاستگاه بهار عربی، آنچه که این اصطلاح به اذهان عمومی متبادر می کند چیزی نیست جز تغییر و تحولاتی بنیادین و ساختاری در نظام حکومتی یا دستکم اراده و خواست انجام این کار؛ امری که می تواند در صورت تثبیت در اذهان، به پشتوانه ای قابل توجه برای محمود احمدی نژاد در مواجهه او با مخالفان و منتقدانش بدل شود. از همین رو، در شرایطی که افکار عمومی انباشته از اصطلاح "بهار عربی" و تحولات و پیامدهای مربوط به آن است، انتخاب شعاری که بر "بهار" متمرکز است، خواه ناخواه اذهان را به همان سو سوق می دهد.

اظهارات اخیر محمود احمدی نژاد در جریان سفرش به مصر این گزینه را پررنگ تر می کند که او تا چه اندازه به هاله ای که اکنون گرداگرد کلمه بهار در ادبیات سیاسی تنیده شده، آگاه است. آقای احمدی نژاد قبل از سفر به مصر، خواستار آن شده بود که در میدان تحریر -نماد بهار عربی- حضور یابد. هرچند او این امکان را نیافت، اما در نشست مطبوعاتی خود در قاهره بر تمایل خود برای ارتباط مستقیم با مردمی که پدیدآورنده بهار عربی بوده اند، تأکید کرد.

در پی بازگشت محمود احمدی نژاد به تهران، وبسایت وابسته به دولت از قول وی نوشت که اظهارات آیت الله خامنه ای بازتابی منفی در مصر داشته و او در سفر خود در این باره توضیح داده و مشکل را حل کرده است. به نوشته این وبسایت، آقای احمدی نژاد روز 20 بهمن در جمع هواداران خود گفته است: «در آنجا فضا را به شدت منفی کرده بودند. زمانی که دو سال قبل مقام معظم رهبری در نماز جمعه راجع به مصر به عربی صحبت کردند -که صحبت های خوب و راهگشایی هم بود- اینها آمدند جوسازی کردند که این دخالت در امور مصر است. ولی زمانی که من تشریح کردم که این دوستی، صمیمیت، عشق و برادری است، خود آن مجری تلویزیون به وجد آمد و حرف من را تأیید کرد و حرف های دیگر را چرندیات خواند.»

آقای احمدی نژاد در سخنرانی خود در مراسم بزرگداشت سالگرد پیروزی انقلاب، با صراحت بیشتری درباره تلاش عده ای در حاکمیت برای بازگشت به دوران قبل از انقلاب سخن گفت. وی گفت: «ملت عزيز! من خادم همه ملت هستم و دوستدار همه ملت و فدايی ملت هستم، چراکه از خود ملت بوده و ارباب‌زاده نيستم؛ يعنی از خانواده معمولی و رعيت‌زاده هستم؛ پس می توانم به سادگی و راحتی با شما سخن بگويم... هدف انقلاب بر هم زدن تبارگرايی و دايره بسته قدرت و مديريت و باز کردن راه برای فرزندان پراستعداد ملت و بازگرداندن حکومت به ملت و کشور است. همه بايد مراقب باشيم و با کوچک‌ترين نشانه‌های بازگشت به دوران قبل از انقلاب، قاطعانه برخورد کنيم.»

چنین سخنانی، صریح تر از آن است که مخالفان اصولگرای آقای احمدی نژاد که بر تبعیت مطلق و بی چون و چرای خود از ولی فقیه تأکید می کنند، متوجه آن نشوند یا بتوانند آن را نادیده بگیرند. به این ترتیب، فارغ از آنکه آقای احمدی نژاد به چه باور دارد، به نظر می رسد که او بی محابا به استقبال آن رفته که از خود تصویر فردی را به جامعه ارائه دهد که به تنهایی در مقابل یک الیگارشی [سیستم نخبه گرا] و چرخه بسته ای با محوریت روحانیون و نظامیان ایستاده است؛ چرا که از نگاه او، چنین تصویری می تواند پیروزی نامزد مورد نظر او را در انتخابات ریاست جمهوری تضمین کند. البته به شرط آنکه نامزد مورد حمایت آقای احمدی نژاد اساسا اجازه بیابد که در رقابت های انتخاباتی حاضر شود و او خود بتواند دوران ریاست جمهوری اش را به پایان ببرد[!]»»