- کاریکاتور/ تاج شاهی بزرگتر از قد و قواره چارلز سوم و کامیلا
- کاریکاتور/ ترامپ خطرناکتر از همیشه!
- افزایش ۸۰ درصدی تلفات نوجوانان و جوانان آمریکایی/ قاتلانی از نوعِ سلاح گرم تا سرطان + فیلم
- ویتامینی که مغز را جوان می کند/ بهترین راه برای اصلاح خلق و خو
- وقتی تنش میان ابرقدرت ها تشدید می شود/ تبدیل کلمات به عمل؛ بدترین سناریوی جهان
متن نامه سال 1390 «جلیلی» به «اشتون» در ایمیلهای منتشر شده کلینتون + تصویر
گروه سیاسی "تیتریک"،یکی از سندهای منتشر شده از مجموعه ایمیلهای «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه اسبق آمریکا که اخیراً بر روی وب‌سایت ویکی‌لیکس قرار گرفته نامه‌ای مربوط به سال 1390 است که «سعید جلیلی»، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و سرپرست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران به «کاترین اشتون»، مسئول سیاست خارجی سابق اتحادیه اروپا فرستاده است.
این نامه به تاریخ 25 بهمن‌ماه سال 1390 تأکید ایران بر گفت‌وگو و مذاکره سازنده بر اساس پذیرش حق قانونی این کشور در آن مقطع زمانی را نشان می‌دهد.
جلیلی در مکاتبه با خانم اشتون، ضمن یادآوری حقوق هسته‌ای ایران بر ضرورت ادامه مذاکرات سازنده برای حل و فصل مسائل مربوط به این برنامه تأکید کرده است.
دبیر وقت شورای امنیت ملی ایران می‌نویسد: «از نامه مورخ 29 مهرماه 1390 شما که از پیشنهاد 15 شهریور ماه سال 1390 اینجانب برای شروع گفت‌وگوهایی در جهت برداشتن گام‌های بنیادین برای همکاری استقبال نموده‌اید، تشکر می‌کنم.»
بر خلاف برخی دیگر از ایمیلهای افشا شده هیلاری کلینتون، در وب‌سایت ویکی‌لیکس فرستنده این ایمیل و تاریخ ارسال آن به کلینتون مشخص نشده، اما «جیک سالیوان» دستیار وقت کلینتون فردی بود که معمولا وی را در جریان آخرین وضعیت مذاکرات با ایران قرار می‌داد.
همان‌طور که از متن سند برمی‌آید، مکاتبه سعید جلیلی در پاسخ به نامه کاترین اشتون در 29 مهرماه ارسال شده است. خانم اشتون در آن نامه نوشته بود در صورتی که تهران به صورت جدی آماده ورود به «مذاکرات مفید هسته‌ای» باشد، قدرت‌های جهانی آماده‌اند ظرف چند هفته به پای میز مذاکره بیایند.
اشتون، بعداً در بیانیه‌ای به تاریخ 1 بهمن‌ماه سال 1390 با بیان اینکه بروکسل منتظر دریافت پاسخ از جانب تهران است بار دیگر تأکید کرده بود که گروه 1+5 همواره بر «رویکرد دو مسیره» گفت‌وگو و اعمال تحریم در برابر تهران تأکید دارد.
جلیلی در نامه خود، 24 روز بعد نوشته است: «همچنان که در بسته پیشنهادی سال 1388 جمهوری اسلامی ایران و نیز نامه‌های مورخ 18 اردیبهشت‌ماه 1390 و 15 شهریورماه 1390 خاطرنشان شده است، جمهوری اسلامی ایران برای گفت‌وگو در طیفی از موضوعات که زمینه را برای همکاری‌های سازنده و رو به جلو فراهم نماید، آمادگی دارد.»
در ادامه این نامه آمده است: «از این که در نامه سرکار عالی بر احترام به حق ایران در استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای طبق معاهده عدم اشاعه تأکید شده است، استقبال می‌کنیم. بدون شک، التزام به این رویکرد می‌تواند موجب شروع گفت‌وگو برای همکاری بر اساس اصول گام به گام و عمل متقابل در موضوع هسته‌ای ایران نیز شود.»
جلیلی، همچنین خواستار «برخورد سازنده و ایجابی با ابتکارهای جدید جمهوری اسلامی ایران در این گفت‌وگوها» شده و نوشته است: «بر این مبنا، پیشنهاد می‌شود گفت‌وگو برای همکاری‌های پایدار در اسرع وقت، در زمان و مکان مور توافق از سر گرفته شود.»
ایران، یک روز بعد از این نامه (6 بهمن‌ماه 1390) نخستین صفحه سوخت اتمی تولید شده در ایران با استفاده از اورانیوم با غنای 20 درصد را در رآکتور تحقیقاتی تهران نصب کرد.
فارس
انتهای پیام/
