سازمان مجاهدین؛ بر او نمرده به فتوای من نماز کنید

گروه سیاسی «تیتریک»، از آغاز بوجود آمدن تحولات سیاسی اجتماعی در منطقه تحت عناوینی چون بیداری اسلامی و یا بهار عربی، قدرت های بزرگ به دنبال هدایت و جهت دهی آن به سمت اهداف راهبردی خود شدند و متاسفانه باید اذعان داشت که در این راه تا حدودی موفق نیز بوده اند.

از بین رفتن رژیم های اقتدارگرا و دیکتاتوری متحد با غرب ضربه سنگینی بود و می رفت که این بلا در دیگر نقاط نیز دامن آنها را بگیرد، اما با ادامه کار و هزینه های بسیار فراوان آنها توانستند این روند نزولی را مایل به خود کنند.

یکی از راهبرد های اساسی که بعد از بوجود آمدن این جریانات در دستور کار قرار گرفت، کشاندن نا امنی و تنش به درون کشورهایی بود که دشمن غرب و متحدان منطقه ای آنها بودند که در راس آنها سوریه، عراق ، لبنان و ایران بودند.

در مورد سوریه و عراق همان گونه که مشاهده می گردد موفقیت هایی به دست آمد و عملاً دو کشوری که از بزرگترین دشمنان غرب و اسرائیل در منطقه بودند آنقدر درگیر مسائل داخلی خود شدند که دیگر توان اندیشیدن به روابط بین الملل و دیگر کشورها را ندارند.

اما در مورد ایران این مسئله کماکان ادامه دارد و نشانه هایی وجود دارد که این راهبرد هنوز از دستور خارج نشده و در حال پیگیری است و به نظر می رسد که کسی که باید این راهبرد را برای غرب در ایران اجرا کند سازمان منافقین است.

نشانه هایی از برجسته کردن و حمایت از این گروه تروریستی وجود دارد که باید به آنها در حد خبر و تحلیل پرداخت.

شرکت مقامات سعودی در اجلاسیه سالانه، پوشش گسترده خبر مرگ مسعود رجوی، خبر اعلام عضویت فرزند یکی از سران فتنه به سازمان(نوری زاد)، و امروز انتشار صوت منتظری در حمایت از آنها را باید نشانه هایی در نظر گرفت از سرمایه گذاری مجدد برای احیای سازمان به عناون یک مخالف و اپوزسیون داخلی برای ایران.

اما به چند دلیل این مسئله نمی تواند برای ایران بحران امنیتی و سیاسی ایجاد کند:

1- ایران بعد از تابستان تلخ سال 60 و آن هجمه تروریستی سرمایه گذاری سنگینی برای تامین امنیت و جلوگیری از اقدامات تروریستی کرده است و عملکرد سی ساله اخیر نشان می دهد که در این امر موفق نیز بوده است.

2- گروه منافقین امروز با از دست دادن حمایت خود در هیات حاکمه عراق بعد از صدام و از بین رفتن پایگاه های خود به شدت ضربه پذیر و ضعیف شده طوری که اگر نبود حمایت چند کشور غربی تا کنون قطعاً از بین رفته بود.

3- بعد از اشغال عراق و نابودی شاکله و انسجام این گروه، نیروهای امنیتی ایران اشراف اطلاعاتی گسترده ای نسبت به آنها پیدا کرده اند که در چند پرونده از جمله فتنه این مهم بسیار مشهود است.

4- توانایی های سازمان در ایجاد تهدیدات امنیتی با متد و روش های بسیار کهنه و قدیمی است که ایران تبحر بالایی در دفع آن دارد و انجام حملات تروریسی با سبک سال های اول انقلاب دیگر بسیار بعید است.

5- جنجال اخیر نشان داد که هیچ کسی از مردم ایران و گروه های سیاسی در نفرت و مخالفت با این سازمان تردیدی ندارد و بعد از گذشت سی سال از سرنوشت آنها کماکان همه در مقابله با آنها اتحاد نظر دارند، و تمام گرایشات سیاسی از راست و چپ همه در این مسئله یک پارچه ابراز مخالفت می کنند.

در پایان این طور می توان نتیجه گرفت که علی رغم لزوم هشیاری و دقت در رصد رفتار این گروه و وابستگان آنها، به نظر می رسد بوجود آوردن بحران امنیتی به دست سازمان منافین در ایران مشابه آن چیزی که در عراق و یا سوریه و یا حتی ترکیه بوجود آمد و این تصور که سازمان منافقین بعد از سی سال می تواند برای ایران چالش امنیتی ایجاد کند امری محال است و سرمایه گذاری روی آن برای احیاء مرده ای است که بوی تعفن آن از لابلای کتب تاریخی بیرون می آید و صحبت درباره آن برای مردم نیز دیگر ملالت بار و کسل کننده است.

هادی امامی - تیتر1

انتهای پیام/