آزادگان برای نسل امروز غریبه هستند/ "کردبچه ها" باید جایگزین " اسپایدرمن "می شدند!
داغ شهدا ، بی خبری از اسرا و ویرانی های بجا مانده از جنگ، هیچ کدام نمی گذاشتند شادمانی مردم ایران به کمال برسد، مردم جای خالی هموطنانشان را هر روز بیشتر لمس می کردند.
دعای "اللَّهُمَّ فُكَّ كُلَّ أَسِير” زمزمه همیشگی مردم بعد از نمازهای یومیه شان شده بود، طوری برای آزادی اسرا دست به دعا بودند که گویی آزادی عزیزترینشان را استغاثه می کردند.
۲ سال از پایان جنگ گذشت. از بلندگوهای مساجدی که برای آزادی اسرا دعا پخش می کردند، پیامی دلنشین مخابره شد! همشهریان گرامی، فردا؛ (۲۶ مرداد۶۹) اسرا به میهن باز می گردند!
آن روز تمام مردم ایران حاجت روا شدند! شور و شعف در جای جای کشور موج می زد، گویا شهرها آماده استقبال از ملائک شده بودند، مردان روزهای سخت در راه بودند، از امتداد غربت و غریبی، با کوله باری از صبر و استقامت… می آمدند تا شجاعت را شرمنده کنند.
بوی اسپند و آش های نذری از هر کوچه ای به مشام می رسید، جوانان جلوی مساجد هر محله را چراغانی کرده بودند، بساط پارچه نویس ها داغ داغ بود و همه این جمله کوتاه و ماندنی را می نوشتند…
قهرمان ملی به کشورت خوش آمدی..
حالا ۲۶ سال از ۲۶ مرداد۹۶ می گذرد و هر سال با قدردانی و تجلیل از این "صابران شکور” آن روز تاریخی برای مردم ایران یادآوری می شود، اما هنوز هم باید گفت، غریبی عادت شیرین این مردان سخت است…
واقعیت این است که این بزرگمردان زنده و جاویدان، برای نسل کنونی غریبه هستند، کسی از شهامتشان برای کودکان ایرانی سخن نمی گوید که اگر می گفتند، هم اکنون "علی کرد بچه” ها( از آزادگان غیور محمدشهرکرج) که در زمان اسارت دشمنان را جان به لب کرده بودند، جایگزین قهرمانانی ساختگی چون "اسپایدرمن” و ” بتمن” می شدند…
حالا زمان آن است که دست به دعا شویم تا به همت متولیان فرهنگی کشور، نگذاریم آزادگان در میهن خود احساس غریبی کنند، که اگر این گونه شود این بار این غربت جانشان را می کاهد...
انتهای پیام/
