گروه علم و فناوری «تیتر یک» ؛ آزمایشات انجام شده توسط کاوشگر کنجکاوی ناسا نشان داده که سیاره مریخ زمانی از جو برخوردار بوده است.
یک لایه نازک از دی‌اکسید کربن که امروزه اطراف مریخ را پوشانده، باقی مانده چیزی است که زمانی شبیه به جو متراکم زمین بوده است.
بر اساس گزارشی که روز گذشته در نشست مجمع عمومی اتحادیه علوم زمین اروپا ۲۰۱۳ در وین اعلام شد، تا ۹۰ درصد جو مریخ در چهار میلیارد سال گذشته در فرآیندی که سطح این سیاره را از یک مکان گرم و معتدل به یک بیابان سرد تبدیل کرده، در فضا پراکنده شده است.
به گفته دانشمندان، مریخ چهار میلیارد سال گذشته با امروز بسیار تفاوت داشته و یک جهان قابل سکونت‌تر از امروز با قابلیت برخورداری از آب پایدار و دمای مشابه زمین بوده است. بخار آب با دی‌اکسید کربن بخش اعظمی از جو مریخ را تشکیل داده بود.
در طول زمان با پراکنده شدن تدریجی بیشتر جو اولیه در فضا، قابلیت آن برای حفظ انرژی حرارتی خورشید از بین رفته است. تیم کاوشگر کنجکاوی سطوح پائین گاز سبک آرگون را که ابزار این کاوشگر در مریخ شناسایی کرده، به عنوان شاهدی برای این کاهش جوی آورده‌اند.
همانطور که بررسی‌های سیاره مشتری و خورشید قبلا نشان داده، آرگون در چندین شکل ایزوتوپ اعم از سنگین و سبک در منظومه شمسی نسبتا فراوان است. هوای مریخ از نسبت یک به چهار ایزوتوپ سبک آرگون-۳۶ تا ایزوتوپ سنگینتر آرگون-۳۸ برخوردار است. نسبت این دو ایزوتوپ در مناطق دیگر منظومه شمسی بسیار بالاتر بوده از این رو دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که هوای مریخ باید از ذخیره ابتدایی بزرگتری از آرگون-۳۶ برخوردار بوده باشد که اکنون در فضا پراکنده شده است.
جو کنونی سیاره سرخ حدود یک هزارم تراکم جو زمین است. این میزان برای پشتیبانی از حیات بسیار کم بوده اما برای ایجاد برخی فعالیتهای جوی مانند توفانهای غبار و گردباد کافی است.
به گفته محققان، کاوشگر کنجکاوی با ثبت برخی از این اختلالات جوی برای اولین بار توانسته سنجشهای سیستماتیک از رطوبت هوای مریخ را در زمان حرکت در سطح این سیاره ارائه کند.
این کشف در آستانه اعلام برنامه ناسا برای قطع ارتباط این سازمان با کاوشگرها و مدارگردهای مریخ در پی آغاز مقارنه خورشیدی مریخ برای یک ماه آینده بدست آمده است. کنجکاوی که در هفته‌های گذشته با چند مشکل فنی روبرو بوده، ماموریت خود را برای چهار هفته معلق خواهد کرد.
طی این مقارنه، مریخ در پشت خورشید قرار گرفته و از منظر زمین پنهان می‌شود که این امر هر گونه برقراری ارتباط با فناوریهای موجود در این سیاره را برای سازمان ناسا ناممکن می‌کند.
