توطئه میکونوس برای برهم زدن رابطه ایران و اروپا/ رهبر انقلاب: سفیر آلمان را حتی اگر به التماس هم افتاد به کشور راه ندهید/ وقتی دلالی اطلاعاتی اسرائیل، دولت آلمان را بازی می دهد

گروه سیاسی «تیتریک»، برلین در تاریخ 17 سپتامبر شاهد حادثه ای بود که در تاریخ تحت عنوان "میکونوس" معروف شد.

این واقعه از آن جا شروع شد که کنگره جهانی احزاب سوسیالیت و سوسیال دموکرات قرار بود طی روزهای 23 تا 26 شهریور ماه سال 1371 در برلین برگزار شود؛ در میان مدعوین این کنگره صادق شرفکندی دبیر کل حزب منحله دموکرات کردستان ایران حضور داشت، وی برای گفت و گو با چند تن مخالفین جمهوری اسلامی در رستورانی به نام میکونوس که محفلی برای ایرانیان مقیم آلمان بود و متعلق به یک ایرانی به نام عزیز غفاری بود قراری ترتیب می دهد.

شرح واقعه

این رستوران در خیابان راگراستراسه برلین واقع شده بود و قرار ملاقات ساعت نه شب 17 سپتامبر بود، از حدود 15 تا 20 نفری که برای جلسه دعوت شده بودند فقط 6نفر حضور می یابند ، در آن شب با احتساب صاحب رستوران جمعاً نه نفر در محل حضور داشتند.

ساعت 22:50 دقیقه ناگهان سه نفر مسلح وارد رستوران می شوند، یکی نزدیک درب ورودی و دومی در قسمت جلویی رستوران می ایستد و نفر سوم نیز مسلسل به دست وارد قسمت پشتی رستوران که 6 ایرانی در آنجا بودند شده و همه آنها را به رگبار می بندد.

از جمع حاضر 4 نفر درجا کشته می شوند و یک نفر نیز به شدت زخمی می شود و چهار نفر دیگر جان سالم به در می برند.

صادق شرفکندی رهبر مخالفان کرد ایرانی، همایون اردلان نماینده حزب دموکرات کردستان ایران در آلمان، فلاح عبدلی نماینده حزب دموکرات کردستان در اروپا و نوری دهکردی که بعدها مشخص شد کارمند صلیب سرخ و فعال در امور پناهندگی بود در این حادثه کشته می شوند و عزیز غفاری صاحب رستوران نیز زخمی می شود.

صادق شرفکندی

در این میان پرویز دستمالچی و فرهاد فرجاد دو ایرانی و دو تن دیگر که اتفاقی در آنجا حضور داشتند زنده می مانند.

اما آنچه در این ماجرا مهم به نظر می رسد این است که از چهار فرد کشته شده ایرانی سه تن از آنها با اسامی جعلی وارد آلمان شده بودند و دولت آلمان نیز از این ماجرا اطلاع داشته و از حدود بیست نفری که به این جلسه دعوت شده بودند فقط شش نفر حضور می یابند و از جمع 6 نفره 2 نفر نیز هیچ جراحتی بر نمی دارند که این مسئله در جریان دادگاه مسکوت می ماند.

تشکیل دادگاه برلین

بعد از این حادثه تعدادی از مظنونین دستگیر و تحویل دستگاه قضایی آلمان شدند که در میان آنها یک ایرانی و پنج لبنانی حضور داشتند؛ دادگاه در تاریخ 27 اکتبر 1993 تشکیل شد و نزدیک به چهار سال به طول انجامید.

این دادگاه رای خود را در آوریل 1997 (دهم فروردین 1376) به شرح زیر صادر کرد:

1- کاظم دارابی (که ادعا می شد از عوامل اطلاعات سپاه و سرپرست تیم ترور بوده )محکوم به حبس ابد.

2- عباس حسین رائل(عماد) لبنانی الصل محکوم به حبس ابد

3- سید محمد یوسف امین، لبنانی محکوم به 11 سال حبس

4- محمد ادریس محکوم به پنج سال و سه ماه حبس

5- عطا الله ایاز هم تبرئه شد.

کاظم دارابی

اتهام زنی به مقامات ایران

آمریکا و اسرائیل که از رابطه رو به رشد و خوب ایران و اروپا بعد از جنگ به شدت نگران بودند سعی کردند تا این مسئله را از یک پرونده جنایی ساده به بحران سیاسی تبدیل کنند، در همین راستا دولت آلمان به طور ناگهانی روابط رو به رشد خود با ایران را قطع کرد و ایران را کشوری تروریستی و متهم به راه اندازی شبکه ترور در خارج از مرزها دانست؛ در حکم دادگستری آلمان برای علی فلاحیان وزیر وقت اطلاعات حکم بازداشت صادر گردید و همچنین آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب، آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور، محسن رضایی فرمانده سپاه پاسداران و علی اکبر ولایتی وزیر خارجه وقت نیز به عنوان اعضای کمیته ترور برون مرزی نامیده شدند.

بحران در روابط خارجی

طی این جریانات بلافاصله ایران سفیر خود را از آلمان فراخواند و آلمان نیز خواهان بازگشت سفیر خود شد، اخراج دیپلمات های طرفین و لغو سیاسی گفت و گوی انتقادی از دیگر تبعات این واقعه بود.

در پی این حوادث اتحادیه اروپا که در نشست لوکزامبورگ طی بیانیه 29 آوریل 1997 موضعی در حمایت از آلمان اتخاذ کرد و رابطه طرفین به تنش انجامید که به فراخواندن سفرای اتحادیه اروپا و ایران و لغو گفت و گوهای بین آنها منجر شد.

وزارت امور خارجه ایران نیز با انتشار بیانیه ای اقدام شورای وزرای اتحادیه اروپا را متاثر از تبلیغات منفی صهیونیست ها دانست و تصریح کرد: کشورهای عضو اتحادیه اروپا در موقعیتی نیستند که بتوانند با ایراد اتهامات بی پایه علیه ایران که خود بزرگترین قربانی تروریسم است از مسئولیت ناشی از حمایت رسمی و آشکار خود از تروریست ها بگریزند.

تحلیل رهبر انقلاب در خصوص این توطئه

رهبر انقلاب در این رابطه فرمودند: "ملت ایران در این روز های یکی از شیرین ترین درس های خود را گرفت، در همین دادگاهی که در آلمان برای قضایای قهوه خانه ای تشکیل شد آمدند مسائل را سرهم بندی کردند، این برای ملت ایران خوب شد که بفهمند استکبار یعنی چه؟ چنین چیزی پیش نیامده بود که دولت ایالات متحده آمریکا با دلالی اطلاعاتی و سیاسی صهیونیست ها در طول دو سه سال تلاش پیگیر، بتواند کاری کند که در درجه اول دولت آلمان، بعد هم دولت های اروپایی را در تنگنایی بیندازد که خودشان مایل نبودند در آن گیر بیفتند، این تجربه جدیدی برای آنها بود که بفهمند در دنیا چه خبر است؛ یک خیمه شب بازی در این قهوه خانه که به برکت دلال بازی صهیونیست ها در دنیا معروف شد به قهوه خانه میکونوس، به راه انداختند و دیدند که از این قضیه می شود استفاده کرد، یک صورت سازی به اسم کار قضایی کردند که بی ارزش و بی اعتبار است؛ اگر واقعاً اتهامی متوجه زندانی ها است باید در دادگاه صالح تجدید محاکمه شوند و حکم آنها معلوم گردد.

آمریکایی ها هر کاری بر ضد ایران کردند موفق نشدند، دیدند ایران از موضع خود کوتاه نمی آید و همه اینها از پیشگیری اروپا است، تلاش شان این شد که بلکه بتوانند بین ایران و اروپا فاصله بیاندازند و حلقه ضعیف و موثری در اروپا انتخاب کردند که آن حلقه آلمان است؛ آلمان علی رغم پیشرفت های علمی و اقتصادی اش از جهات سیاسی ضعیف است و با ایران هم که ارتباطات قوی در این چند سال داشته است؛ به همین خاطر این دولت را انتخاب کردند و تلاش کردند که در این قضیه آلمان را به دام بیاندازند که موفق هم شدند.

دولت آلمان تجربه بسیار غلطی را از سر گذراند، آلمان بهای سنگینی هم پرداخته است و هم خواهد پرداخت، آلمان ها در این دوره چیزی را باختند که به این آسانی به دست نمی آید و آن اعتماد ملت و دولت ایران است."

واکنش قاطع رهبر به تصمیمات نشست وزرای خارجه اتحادیه اروپا

بعد از محکومیت ایران در نشست وزرای خارجه اروپا رهبر انقلاب طی سخنانی موضع قاطع و انقلابی اتخاذ کردند. ایشان فرمودند: جلسه ای که وزرای خارجه اروپا داشتند، ملاحظه کنید، حرف های بی ادبانه زدند، موضع غیر صحیحی اتخاذ کردند، گفتند و برخواستند، هدف چه بود؟ هدف فشار بر ملت و دولت ایران بود، ملت ایران باید نشان دهد که در مقابل دولت های زورگو قاطع خواهد بود.

دستور منع بازگشت سفیر آلمان

مقام معظم رهبری در واکنشی مقتدرانه خروج سفرای کشورهای اروپایی را بسیار کم اهمیت دانستند و در خصوص سفیر آلمان هم دستور اکید دادند که برای مدتی ایشان را حتی اگر به التماس هم بیافتد به کشور راه ندهد: "دستگاه دولتی باید با کمال قدرت عمل کند و در مرحله اول سفیر آلمان را فعلاً تا مدتی نباید راه بدهد که به ایران بیاید، بقیه هم که می خواهند به عنوان یک حرکت آشتی جویانه برگردند مانعی ندارد، خودشان رفته اند خودشان هم برمی گردند، دیدند که رفتارشان هیچ اهمیتی ندارد، اما در رفتن سفرای ایران به کشورهای آنان هیچ عجله ای نباید بشود، باید ببینند چه چیزی مصلحت است، هر چه عزت اسلامی اقتضا می کند همان گونه عمل کنند؛ اروپا خیال نکند که ما به او احتیاج داریم، ابداً ما به او احتیاجی نداریم و ما کشور خودمان را می توانیم بدون اروپا هم اداره کنیم".

بازگشت سفرای کشور های اروپایی

مقامات کشورهای اروپایی سپس در اظهار نظرهای گاه و بیگاه خود اعلام کردند که سفرای آنها به طور گروهی باز خواهند گشت، در همین مقطع ایران درگیر انتخابات ریاست جمهوری بود، کشورهای اروپایی بعد از انتخابات دوم خرداد 76 خواستار از سرگیری روابط خود شدند و پس از چند ماه همه سفرا به ایران بازگشتند.

منابع:

سخنرانی رهبر انقلاب 27 فروردین 1379

سخنرانی رهبر انقلاب 27 فروردین 1376

سخنرانی رهبر انقلاب10 اردیبهشت 1376

کتاب چهل تدبیر، علی الفت پور، 1389، نشر پرستا

انتهای پیام/