میتینگ ورزشگاه آزادی، برداشتی انحرافی از شعار سال
گروه سیاسی«تیتریک»؛ طبق یک رسم چندین ساله ،مقام معظم رهبری در آغاز سال، پیامی را به عنوان شعار سال برمی گزینند، تا این نام گذاری چراغ راه مردم و مسئولین در طول سال باشد.
رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی سال 1392 «حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی» را بر امسال نام نهادند.
حماسه در اصطلاح به معنای تلاش و کوشش پرشور تلقی می شود. براین اساس مردم و مسئولین باید در راستای اجرای منویات معظم له، در عرصه سیاسی و اقتصاد تلاش و کوشش خود را افزون نموده و با شور و حرارت بیشتر در این راه کوشا باشند.
متاسفانه برخی از جریانات سیاسی، برداشتی انحرافی را از شعار سال در دستور برنامه های خود دادند که نمونه ای از آن در همایشی که قرار است چند روز آینده در ورزشگاه یکصد هزار نفری آزادی برگزار گردد، مشهود است.
افرادی که دوران هشت سال دفاع مقدس را درک کرده اند، به یاد دارند که در آن سالها بسیجیان با حضور پرشور خود در ورزشگاه آزادی و نشان دادن شور و اشتیاق خود برای دفاع از ارزشهای اسلام و انقلاب و تبعیت از اوامر امام راحل حقیقتا حضور حماسی و دشمن شکن خود را به نمایش می گذاشتند؛ اما برای اولین بار پس از آن سالها قرار است مراسمی غیر ورزشی در ورزشگاه یکصد هزار نفری تحت عنوان "تجلیل از خدمات ستاد تسهیلات سفرهای نوروزی" با دعوت از هزاران نفر از هر استان و فراخواندن آنها به پایتخت برگزار شود.
براساس اخبار منتشره، ریس جمهور، رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی و رییس دبیرخانه جنبش عدم تعهد از جمله حاضران در این همایش خواهند بود. خبرهای رسمی و غیر رسمی حکایت از آن دارد که در این مراسم، متاسفانه مانند دیگر مراسم دولتی طی چند ماه اخیر، بیشتر وقت جامعه صرف تقدیر و تمجید از یک فرد خاص (شما بخوانید مشایی) که کاندیدای جریان انحرافی برای انتخابات ریاست جمهوری محسوب می شود صرف خواهد شد.
اما
این سوال در ذهن بسیاری از مخاطبان وجود دارد که آیا برگزاری چنین همایشی نمیتوانست در سطح استانها، آنهم در حد متعارف و معقول انجام پذیرد؟ و یا اینکه میتینگ مذکور، با این هزینه سرسام آور، آن هم در شرایط اقتصاد مقاومتی و با اهداف انتخاباتی برای یک فرد خاص
با صرف هزینه از بیت المال چه سنخیتی با شعار سال دارد !؟
میثم حسن پور، کارشناس ارشد علوم سیاسی
در حالی که دولت های نهم و دهم معروف به عدالت و مهرورزی بوده است،همه مردم از دولت انتظار دارند راه پیش خود را ادامه دهد نه آنکه به گونه ای عمل کند که تو گویی از کرده های خود پشیمان است و می خواهد هر چه از برای دیگران تقبیح کرده خود نیز به آن مبتلا گردد.
دولتی که دم از عدالت می زند و شعار خدمت می دهد آیا برایش فرقی می کند که رئیس جمهور بعدی کیست؟ یا باید فقط به خدمت اهتمام ورزد.
چرا به جای آنکه به قول رئیس محترم دولت تا آخرین روز کاری به خدمت مشغول باشد باید مشغول فعالیت انتخاباتی برای معرفی کاندیدا باشد؟
در حالی که مردم کشور به خاطر بی تدبیری ها و بد اخلاقی ها تورم 50 درصدی را تحمل می کنند و دم نمی زنند آیا عدالت ورزی است که میلیارد ها تومان خرج میتینگ انتخاباتی کاندیدای مورد حمایت دولت گردد؟
آیا کسی که همه به ساده زیستی او افتخار می کردند باید برنامه انتخاباتی برای یارانش برگزار کند به سبک برنامه انتخاباتی اوباما!!!
آیا در حالی که کشور درگیر بازار متلاطم ارز و مواد غذایی و دارو است،خادم ملت باید درگیر تعیین دولت بعدی باشد؟
آیا دولت هنگام قسم خوردن به قانون ندانست که هر آمدنی رفتنی هم دارد؟
آیا قدرت اینقدر شیرین است که آدمی را که به کوخ نشینی افتخار می کرد را به دنبال نگه داشتن کاخ ریاست می کشاند؟
آیا سزاوار است کسی که شعار خدمت دارد برای ماندن در قدرت آتش زند به خرمن بیت المال؟
پس کجاست آن دولت مهروزی.کجاست؟
علیرضا عبادالهی